Ο λαϊκισμός δεν είναι λύση. Είναι εκτόνωση

Ο λαϊκισμός δεν είναι λύση. Είναι εκτόνωση

Το τελευταίο Βαρόμετρο της Cypronetwork για το 2024 κατέδειξε την αντίφαση που μας χαρακτηρίζει γενικά ως χώρα και λαό. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων δηλώνει πως έχει «καθόλου έως λίγη εμπιστοσύνη» στους θεσμούς της κυβέρνησης (59%), της Βουλής (57%), των κομμάτων (66%), της δικαστικής εξουσίας (61%) και των ΜΜΕ (52%). Αντίθετα οι θεσμοί που απολαμβάνουν τη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη των Κυπρίων είναι η Ελεγκτική Υπηρεσία (19%) και η εχμ.. Εκκλησία (23% το υψηλότερο ποσοστό έγκρισης). Προσέξτε, όχι η χριστιανική πίστη (που δεν είναι ούτως ή άλλως θεσμός) αλλά η Εκκλησία, η επιχείρηση δηλαδή που ανέλαβε εργολαβικά την πρώτη κι από τότε στοιβάζει μετρητά, ακίνητα και εξουσία σαν να μην υπάρχει αύριο.

Το αστείο με τον Φειδία δεν είναι πια αστείο
Το αστείο με τον Φειδία δεν είναι πια αστείο

Ο Φειδίας Παναγιώτου ζει το απόλυτο όνειρό του. Τουρίστας στο ευρωκοινοβούλιο παχυλό μισθό που του πληρώνουν οι φορολογούμενοι πολίτες της ΕΕ για την οποία δηλώνει πως “έχει έλλειμμα δημοκρατίας” (!) και ότι πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα του Elon Musk στο Twitter και να απολύσει κι αυτή το 80% των υπαλλήλων της που δεν δουλεύουν για να σωθεί (είπε ο τύπος που καθαρίζει σχεδόν δέκα χιλιάρικα τον μήνα για να κάνει βιντεάκια στους διαδρόμους), ο Φειδίας όχι μόνο έχει “υιοθετηθεί” από τον διαβόητο δισεκατομμυριούχο (και μέλος της κυβέρνησης Τραμπ από τις 20 Ιανουαρίου) αλλά δείχνει να έχει μετατραπεί εν γνώσει του σε posterboy της alt right και φερέφωνο των αντιευρωπαϊκών, φιλοπουτινικών και τραμπικών δυνάμεων ένθεν κι ένθεν του Ατλαντικού.

Τα Χριστούγεννα (και όχι μόνο) γίνε περισσότερο Dickens και λιγότερο Dick
Τα Χριστούγεννα (και όχι μόνο) γίνε περισσότερο Dickens και λιγότερο Dick

Έγραφα πέρσι τέτοιον καιρό: “Τα Χριστούγεννα είναι το Instagram των γιορτών. Μια φορά το χρόνο βάζουμε το φίλτρο του χαρούμενου, του glamorous και του φιλάνθρωπου σε μια σχεδόν ψυχαναγκαστική παρόρμηση να μπούμε στο κλίμα. Να είμαστε χαμογελαστοί, ευγενικοί, καλόψυχοι, συμπονετικοί, ανεκτικοί, φιλάνθρωποι, να δείξουμε ότι ενδιαφερόμαστε, ότι νοιαζόμαστε, ότι συγχωρούμε και αγαπάμε. Για καναδυό βδομάδες δηλαδή, όσο κρατάει το εορταστικό κλίμα. Μετά τα φωτάκια σβήνουν, τα δέντρα και τα στολίδια πακετάρονται και επιστρέφουν στη σοφίτα κι έχεις έναν ολόκληρο χρόνο μπροστά σου για να είσαι ξανά ο αγενής, σκατόψυχος, μισανθρωπικός εαυτός σου”.

Με λαδάκι Χριστιάνα
Με λαδάκι Χριστιάνα

Τελικά πόσο στ’ αλήθεια κοσμικό κράτος είναι η Κύπρος; Υπάρχει πραγματική ανεξιθρησκεία και πόσο ασφαλής νιώθει κάποιος εκτός της επικρατούσας θρησκείας; Πού σταματάει ο σεβασμός στα πιστεύω του άλλου και πού αρχίζει η ελευθερία της έκφρασης που περιλαμβάνει την απόρριψη, κριτική ή ακόμα και χλευασμό ενός δόγματος; Πόσο λεπτή είναι η γραμμή που χωρίζει την αρμονική συνύπαρξη των διαφορετικών πιστεύω από τον προσηλυτισμό προς όφελος του κυρίαρχου;

Το θράσος σ’ αυτόν τον τόπο δεν περισσεύει απλά, κάνουμε και εξαγωγές
Το θράσος σ’ αυτόν τον τόπο δεν περισσεύει απλά, κάνουμε και εξαγωγές

«Η απόφαση του δικαστηρίου, ομόφωνα έχει αποφανθεί ότι έχουν παραβιαστεί τα δικαιώματά μου. Ίσως είμαι ο μοναδικός πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος όταν παραβιάζονται τα δικαιώματά του, δεν υπάρχει οποιαδήποτε διόρθωση και θεραπεία σε αυτό το ζήτημα».

Όταν ο θύτης προστατεύεται περισσότερο από τα ίδια του τα θύματα
Όταν ο θύτης προστατεύεται περισσότερο από τα ίδια του τα θύματα

Η είδηση πέρασε στα ψιλά λόγω του μπάχαλου με τους αερόσακους takata και τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη Βουλή, όμως αξίζει να σταθούμε σ’ αυτή λίγο περισσότερο - για πολλούς και διάφορος λόγους.

Μάππα: Το όπιο του κυπριακού λαού
Μάππα: Το όπιο του κυπριακού λαού

Φαντάσου εσύ κι εγώ, οι κοινοί θνητοί, να χρωστάμε στον Φόρο ή τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις. Να μας κάνουν διακανονισμό, να μην πληρώνουμε μία από τα χρέη. Να μας κάνουν και δεύτερο διακανονισμό κι εμείς εκεί τον χαβά μας να μην πληρώνουμε ούτε δόση, αντίθετα να μοστράρουμε στα σόσιαλ το πιο πρόσφατο πανάκριβο αποκτήμά μας.

Πρόεδρο θέλουμε, όχι Γενικό Εκδικητή
Πρόεδρο θέλουμε, όχι Γενικό Εκδικητή

Ένας καλός πρώην Γενικός Ελεγκτής θα γίνει ένας εξίσου καλός μελλοντικός Πρόεδρος; Το ερώτημα εκτός από ρητορικό είναι και μάλλον πρώιμο, ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης έκανε την επίσημη πρώτη του μόλις προχθές και ο δρόμος μέχρι το 2028 προβλέπεται να είναι μακρύς και δύσβατος. Επίσης δεν απαντάται με ένα “ναι” ή ένα “όχι” αλλά μάλλον με ένα καθαρά Χριστοδουλιδικό “μπορεί να γίνει, μπορεί και να μη γίνει, θα εξετάσουμε όλα τα ενδεχόμενα και θα αποφασίσουμε”. Φανταστείτε αυτούς τους δύο αντιπάλους το ‘28 - οι δυνατότητες είναι ανεξάντλητες.

Μαζί τους ασχολείσαι, πόσο Μαλέκκος είσαι;
Μαζί τους ασχολείσαι, πόσο Μαλέκκος είσαι;

Λένε πως η συγγνώμη είναι πρακτικά (ή μήπως πρωκτικά;) μισό χέσιμο όμως στην περίπτωση του Κώστα Μαλέκκου ήταν κανονική εκκένωση βόθρου. Λίγες ώρες μόνο χρειάστηκαν από τη δήθεν απολογία του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή μέσω της εκπομπής “Με αγάπη Χριστιάνα” για να μας δείξει ότι δεν εννοούσε ούτε λέξη ή πιο σωστά ότι δεν κατάλαβε λέξη ούτε από τα όσα είπε, ούτε από τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από τις απαρχαιωμένες, σεξιστικές απόψεις του περί γυναικών και σχέσεων στο προχθεσινό Sunday Night (πάλι) της Αριστοτέλους. 

Πόσο ασφαλή είναι τα παιδιά μας από τους προπονητές-θηρευτές;
Πόσο ασφαλή είναι τα παιδιά μας από τους προπονητές-θηρευτές;

Δηλαδή αν κατάλαβα καλά, έχουμε έναν προπονητή τζούντο και διαιτητή που έφαγε τρία χρόνια για άσεμνη επίθεση και σεξουαλική κακοποίηση 14χρονου κοριτσιού μέσα στη σχολή του (κάποια στιγμή θα πρέπει να μιλήσουμε σοβαρά για τις ποινές χάδια σε παιδοβιαστές) ο οποίος όσο διήρκησε η δικαστική διαδικασία εκείνος συνέχιζε ανενόχλητος να προπονεί ανήλικους. Και το καλύτερο(!) ενώ ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τζούντο δήλωνε άγνοια για την υπόθεση (είναι ολοφάνερο πως κάνει εξαιρετική δουλειά στη συγκεκριμένη θέση) μέλη του ΔΣ κατέθεσαν στο δικαστήριο ως μάρτυρες υπεράσπισης του κατηγορουμένου! Cyprus in a nutshell. Με έμφαση στο nuts.

Η φίλη μου η επιζήσασα: ένα μικρό χρονικό ως δώρο γενεθλίων
Η φίλη μου η επιζήσασα: ένα μικρό χρονικό ως δώρο γενεθλίων

Σήμερα ας αφήσουμε κατά μέρος αυτούς που μας απογοητεύουν κι ας υμνήσουμε αυτούς που μας εμπνέουν. Η Ε. είναι από τις παλαιότερες φίλες μου, από τους πρώτους ανθρώπους που με αγκάλιασαν με το που ήρθα στο νησί πριν 21 χρόνια. Πρακτικός άνθρωπος με τετράγωνη λογική, μια τεράστια καρδιά και τόσο μεγάλο απόθεμα συναισθημάτων κάθε μορφής που θα μπορούσε κάλλιστα να εξάγει. Μητέρα δύο παιδιών, παντρεμένη με τον high school sweetheart της, κόρη, αδελφή, θεία, φίλη, κουμπάρα, νονά, εργαζόμενη, νοικοκυρά. Καρκινοπαθής.