Δεν έπιασαν ακόμα καλά-καλά τα κρύα και οι λοιμώξεις του αναπνευστικού είναι παντού γύρω μας, οι φίλοι μας αρρωσταίνουν και τα νοσοκομεία γεμίζουν. Και, με τα πρόσφατα δημοσιεύματα για το μεταπνευμονοϊό, δημιουργήθηκε μια έντονη ανησυχία για μια νέα πανδημία.
Πρέπει να φοβόμαστε;
Οι οξείες λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος είναι πάντα συχνότερες το χειμώνα και απειλούν περισσότερο τα ευπαθή άτομα – ανοκατασταλμένους και με χρόνια προβλήματα ασθενείς, μικρά παιδιά και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Περιλαμβάνουν την οξεία βρογχίτιδα, τη βρογχιολίτιδα, τη πνευμονία, αλλά και το κοινό κρυολόγημα, τη γρίπη και πολλές άλλες ιώσεις, όπως η COVID, ο κοκκύτης, η λοίμωξη από αναπνευστικό συγκυτιακό ιό, μεταπνευμονοϊό, ρινοϊούς και αδενοϊούς. Πέρα από τις ιώσεις, έχουμε συχνά επίσης αναπνευστικές λοιμώξεις που οφείλονται σε μικρόβια, όπως ο πνευμονιόκοκκος ή το μυκόπλασμα και πολλά άλλα, ενώ, σε ειδικές ομάδες ασθενών, μπορεί να έχουμε και πνευμονίες από μύκητες.
Οι λοιμώξεις, λοιπόν, προκαλούνται από μικρο-οργανισμούς και είναι σχετικά εύκολο να κολλήσουμε, αφού αναπνέουμε καθημερινά περίπου 10 κυβικά μέτρα αέρα, ο οποίος μπορεί να περιέχει εκατομμύρια μικροοργανισμούς και σωματίδια. Τα μικρόβια και οι ιοί μεταφέρονται σε μικροσκοπικά σταγονίδια και διαδίδονται μεταξύ των ανθρώπων όταν βήχει ή φτερνίζεται κάποιος που φέρει το μικροοργανισμό.
Βήχας, πυρετός, αδυναμία πονοκέφαλος, πόνοι στα κόκκαλα και τους μυς, μπούκωμα στη μύτη και, σε πιο σοβαρές λοιμώξεις, δύσπνοια είναι τα συνηθισμένα συμπτώματα. Συχνά, οι αναπνευστικές λοιμώξεις είναι ήπιες και χρειάζεται μόνο λίγη ξεκούραση, υγρά και αντιπυρετικά, όμως σοβαρά συμπτώματα, όπως έντονος βήχας, ψηλός πυρετός, έντονη καταβολή, σύγχυση, ζάλη ή δύσπνοια πρέπει να φέρουν τον ασθενή στο γιατρό.
Επίσης, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στα μικρά παιδιά, τους μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς και, βέβαια, στους αρρώστους με χρόνια νοσήματα, όπως καρδιολογικά προβλήματα, χρόνιες πνευμονοπάθειες, διαβήτη και ανοσοκαταστολή (πχ καρκινοπαθείς, ασθενείς με ρευματολογικά νοσήματα).
Αν και κατά καιρούς έχουμε επιδημίες, δηλαδή ιδιαίτερη αύξηση κρουσμάτων, όπως έγινε με την Η1Ν1, σπάνια έχουμε πανδημίες, όπως αυτή με την COVID ή με την ισπανική γρίπη- πανδημίες που απέχουν μεταξύ τους 100 χρόνια. Αυτό συμβαίνει επειδή είμαστε συνεχώς εκτεθειμένοι στο περιβάλλον και τους συνηθισμένους μικροοργανισμούς και είμαστε, λίγο – πολύ, ανοσοποιημένοι.
Πανδημίες, λοιπόν, συμβαίνουν μόνο αν εμφανιστεί ένας τελείως νέος, διαφορετικός μικροοργανισμός, που μεταδίδεται σε όλους, γιατί κανείς δεν έχει προηγούμενη έκθεση και δεν υπάρχει καμία ανοσία. Όμως, από την άλλη, επειδή οι αναπνευστικές λοιμώξεις είναι πολύ συχνές και επειδή προσβάλλουν και ευάλωτα άτομα, αποτελούν κύρια αιτία ασθενειών και θανάτων σε παιδιά και ενήλικες σε όλο τον κόσμο.
Αν και δεν περιμένουμε, λοιπόν, νέα πανδημία από το μεταπνευμονοϊό, ο οποίος βρίσκεται ανάμεσά μας χρόνια και ο οποίος πέρυσι, σε μονάδες υγείας, όπου γίνεται ταυτοποίηση των λοιμώξεων του αναπνευστικού, προκάλεσε έως και 14% των εμπύρετων λοιμώξεων, βρισκόμαστε ήδη σε μια περίοδο με αυξημένα κρούσματα. Άρα, πρέπει να προσέχουμε, να προλαμβάνουμε και να αντιμετωπίζουμε έγκαιρα τις λοιμώξεις.
Τα μέτρα για την πρόληψη των λοιμώξεων είναι το συχνό πλύσιμο των χεριών, η προσοχή στο συγχρωτισμό και το βήχα και οι εμβολιασμοί. Ο εμβολιασμός κατά της της γρίπης, της πνευμονίας από πνευμονιόκοκκο και του RSV πραγματοποιείται σε ομάδες όπως οι ηλικιωμένοι, οι πάσχοντες από χρόνια νοσήματα και τα μικρά παιδιά, που διατρέχουν το μεγαλύτερο κίνδυνο.
Γιατί χρειάζεται ο εμβολιασμός
Τα άτομα που μολύνονται παράγουν αντισώματα για να καταπολεμήσουν τον ιό ή το μικρόβιο. Αυτή η διαδικασία, στην πρώτη επαφή με ένα μικροοργανισμό, παίρνει χρόνο, ενώ αν έχουμε ήδη ανοσοποιηθεί από προηγούμενη λοίμωξη ή μέσω εμβολιασμού, έχουμε ανοσία και μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε εύκολα και γρήγορα, εάν μολυνθούμε ξανά.
Για τα περισσότερα μικρόβια και πολλούς ιούς, εμβολιασμός χρειάζεται μια ή δυο φορές στη ζωή μας. Όμως υπάρχουν ιοί, όπως είναι η γρίπη και ο κορωνοϊός, που αλλάζουν συνεχώς μορφές, πράγμα που σημαίνει πως ο οργανισμός δεν έχει τα σωστά αντισώματα για να τον καταπολεμήσει ξανά. Για τέτοιου είδους ιούς, χρειάζεται συχνός εμβολιασμός με επικαιροποιημένα στελέχη.
Η αντιμετώπιση
Πέρα από την πρόληψη, χρειάζεται αντιμετώπιση των λοιμώξεων. Όταν υπάρχουν ήπια συμπτώματα κοινού κρυολογήματος ή οξείας βρογχίτιδας, δεν χρειάζονται ειδικά φάρμακα, τα συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν στο σπίτι με ξεκούραση, αντιπυρετικά και λήψη υγρών.
Τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία επίδραση στους ιούς και, συνεπώς, δεν πρέπει συνταγογραφούνται για τη θεραπεία απλής οξείας βρογχίτιδας.
Μια επαφή με το γιατρό είναι πάντα απαραίτητη, ιδιαίτερα αν οι ασθενείς αντιμετωπίζουν σοβαρά ή εμμένοντα συμπτώματα ή είναι ευπαθείς. Σε μια μικροβιακή, όμως, λοίμωξη, όπως η βρογχοπνευμονία και η πνευμονία, χορηγούνται αντιβιοτικά. Αυτά πρέπει να συνταγογραφούνται μόνο όταν είναι απαραίτητο, διαφορετικά αναπτύσσεται αντίσταση στα αντιβιοτικά. Δηλαδή, όταν ένα βακτήριο εκτίθεται τακτικά στο ίδιο φάρμακο, σιγά – σιγά μεταλλάσσεται και αναπτύσσει αντίσταση στο συγκεκριμένο φάρμακο. Η άσκοπη χρήση αντιβιοτικών για τη θεραπεία ήπιων ασθενειών, λοιπόν, προκαλεί και επιτείνει το πρόβλημα της αντίστασης στα αντιβιοτικά, σε σύγκριση με τις περιπτώσεις που τα φάρμακα χρησιμοποιούνται μόνο σε σοβαρά περιστατικά. Αυτό στη χώρα μας είναι ένα τεράστιο πρόβλημα: Καταναλώνουμε 3 φορές περισσότερα αντιβιοτικά απ’ όσα άλλες ευρωπαϊκές χώρες και έχουμε αντοχές έως 80% ακόμα και σε πολύ προωθημένα αντιβιοτικά.
Ας είμαστε λοιπόν προσεκτικοί, για τους εαυτούς μας και για τους γύρω μας, προσέχοντας το βήχα και την υγιεινή των χεριών, κάνοντας τους ενδεδειγμένους εμβολιασμούς και ας αντιμετωπίζουμε έγκαιρα συμπτώματα λοιμώξεων.
Πηγή: ygeiamou.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Θάνατος 24χρονου: Σε διαθεσιμότητα ο ιατροδικαστής μέχρι την ολοκλήρωση της πειθαρχικής έρευνας
• Αξίζει τελικά η νέα σειρά που βλέπουν όλοι στο Netflix; - Δείτε trailer
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις