Σοβαρή υπόθεση στη Λεμεσό: Στιγμές τρόμου για μαθητή δημοτικού - Άνδρας προσποιήθηκε τον φίλο της μητέρας του για να τον απαγάγει
Μια σοβαρή υπόθεση διερευνούν οι Αρχές στη Λεμεσό, αναφορικά με απόπειρα αρπαγής ανηλίκου από δημοτικό.
Η αναζήτηση για νεότητα, μακροζωία ή απλά για τη «καλύτερη ζωή» έχει δημιουργήσει μία ολόκληρη βιομηχανία, με θεραπείες που ποικίλλουν από κρυοθεραπείες και σάουνες μέχρι θεραπείες με κόκκινο φως. Αλλά πίσω από αυτήν την τάση κρύβονται εμπορικά συμφέροντα που εκμεταλλεύονται τον φόβο της γήρανσης και του θανάτου.
Κανείς δεν ζει για πάντα. Η αθανασία δεν ευθυγραμμίζεται με τη φυσική εξέλιξη: Η εξέλιξη επιλέγει γενετικά χαρακτηριστικά που βοηθούν τα είδη να αναπαραχθούν και να προσαρμοστούν στο περιβάλλον, όχι να ζουν απεριόριστα. Οι αρχαίοι Έλληνες προειδοποιούσαν για τους κινδύνους της επιδίωξης της αθανασίας: O μυθικός Τιθωνός έλαβε αιώνια ζωή αλλά όχι αιώνια νεότητα, καταδικάζοντάς τον σε ατέρμονη γήρανση.
Σήμερα, η βιομηχανία της μακροζωίας υποστηρίζεται από κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών (venture capital), influencers και φαρμακευτικές εταιρείες, αλλά μεγάλο μέρος των χρημάτων διοχετεύεται σε προϊόντα και υπηρεσίες με περιορισμένη ή ανύπαρκτη επιστημονική τεκμηρίωση.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Αμερικανός εκατομμυριούχος Bryan Johnson, ο οποίος ξοδεύει εκατομμύρια δολάρια και υποβάλλεται σε συνεχείς ιατρικούς ελέγχους με στόχο να μην πεθάνει ποτέ. Το πρόγραμμα μακροζωίας του περιλαμβάνει εξαιρετικά ελεγχόμενη διατροφή, εκατοντάδες καθημερινά συμπληρώματα, αυστηρά προγράμματα ύπνου και άσκησης, ενώ έχει λάβει ακόμη και μεταγγίσεις πλάσματος αίματος του ίδιου του γιου του. Το παράδειγμα αυτό δείχνει τη δέσμευση, αλλά και την ακραία εμμονή της βιομηχανίας για «απεριόριστη ζωή», χωρίς εγγυημένα αποτελέσματα.
Η βιομηχανία της μακροζωίας προβάλλεται ως καινοτόμος και «διασπαστική» εναλλακτική στην παραδοσιακή υγειονομική περίθαλψη, αλλά εξαρτάται πλήρως από αυτήν. Οι εξετάσεις, τα πειραματικά πρωτόκολλα και οι θεραπείες επιστρέφουν αναπόφευκτα σε νοσοκομεία και κλινικές για παρακολούθηση, εξειδικευμένες συμβουλές και περαιτέρω διαδικασίες, αυξάνοντας το κόστος και την πίεση στο ήδη επιβαρυμένο σύστημα υγείας.
Ένα βασικό πρόβλημα είναι η υπερδιάγνωση: Η ανακάλυψη ανωμαλιών ή ασθενειών που στην πραγματικότητα δεν θα επηρέαζαν ποτέ την υγεία ή τη ζωή του ατόμου. Οι αμέτρητες εξετάσεις και θεραπείες δεν έχουν αποδείξει ότι βελτιώνουν τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα για υγιή άτομα και συχνά οδηγούν σε περιττές διαδικασίες, άγχος και οικονομική επιβάρυνση, όπως σημειώνουν με άρθρο τους στο The Conversation, ο Samuel Cornell, υποψήφιος διδάκτορας Δημόσιας Υγείας και Κοινοτικής Ιατρικής στη Σχολή του Πανεπιστημίου Νέας Νότιας Ουαλίας, η Δρ. Brooke Nickel και ο Δρ. Sean Docking, ερευνητικός συνεργάτης στη Σχολή Δημόσιας Υγείας και Προληπτικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Monash.
Η εμμονή με την «πρόληψη» μέσω της μακροζωίας διαφέρει ριζικά από την επιστημονικά τεκμηριωμένη πρόληψη στη Δημόσια Υγεία, η οποία βασίζεται σε απλά και αποδεδειγμένα μέτρα: εμβολιασμούς, κατάλληλο προληπτικό έλεγχο και υγιεινό τρόπο ζωής. Η τάση να αντιμετωπίζουμε τη φυσιολογική γήρανση σαν ασθένεια, συχνά αποσπά πόρους και προσοχή από βασικές υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας που μπορούν να βελτιώσουν ουσιαστικά την ποιότητα ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η εμπορευματοποίηση της γήρανσης μεγιστοποιεί τον φόβο για την ίδια τη γήρανση και ενισχύει την ηλικιακή διάκριση. Η υπερβολική προβολή αναπόδεικτων πρακτικών μακροζωίας αποσπά την προσοχή από όσα γνωρίζουμε ότι λειτουργούν πραγματικά: τακτική άσκηση, ισορροπημένη διατροφή, ποιοτικός ύπνος, ουσιαστικές σχέσεις και πρόσβαση σε αποδεδειγμένες ιατρικές υπηρεσίες. Η αληθινή μακροζωία φαίνεται να βασίζεται σε απλές, επιστημονικά τεκμηριωμένες συνήθειες και όχι σε ακριβές, αβέβαιες τεχνολογικές λύσεις ή «μαγικά φίλτρα».
