Το 2010, ο Urbonas παρουσίασε ένα πρωτότυπο και αμφιλεγόμενο σχέδιο: ένα τρενάκι σχεδιασμένο ώστε να προσφέρει μια τελευταία, έντονη εμπειρία πριν επέλθει ο θάνατος. Περισσότερο από μία δεκαετία μετά, εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης, νοσηρής φαντασίας και περιέργειας.
Παρότι η ευθανασία είναι ένα θέμα που διχάζει, αυτό δεν έχει αποτρέψει ερευνητές και καλλιτέχνες από το να εξετάζουν τρόπους που θα μπορούσαν να κάνουν τη διαδικασία πιο «ανθρώπινη» ή ακόμα και τελετουργική – όπως στην περίπτωση του συγκεκριμένου «τρένου θανάτου», ή της κάψουλας αυτοκτονίας που παρουσιάστηκε στην Ελβετία.
Το «Euthanasia Coaster» αποτελεί έναν υποθετικό μηχανισμό που, σύμφωνα με τον σχεδιασμό του, αρκεί να το καβαλήσει κανείς μόνο μία φορά. Από τη σύλληψη της ιδέας έως σήμερα, πολλοί αναρωτιούνται πώς ακριβώς θα λειτουργούσε και τι αίσθηση θα προκαλούσε.

Τι ακριβώς είναι το τρενάκι ευθανασίας;
Ο Julijonas Urbonas, που έχει δουλέψει σε θεματικά πάρκα, συνέλαβε την ιδέα του τρένου ως έναν τρόπο να μετατραπεί ο θάνατος από κάτι οδυνηρό ή κλινικό σε μια εμπειρία γεμάτη αδρεναλίνη.
Το απόγειο της διαδρομής του φτάνει περίπου στα 500 μέτρα, με την ταχύτητα να φτάνει έως και τα 323 χλμ/ώρα. Το τρενάκι διαγράφει μια σειρά από κυκλικές περιστροφές, οι οποίες γίνονται όλο και πιο σφιχτές – οδηγώντας, τελικά, στην απώλεια αισθήσεων και στον θάνατο λόγω της συνεχούς έκθεσης σε ακραίες δυνάμεις G.
Οι επιβάτες ξεκινούν πατώντας ένα κουμπί και η διαδρομή τους φέρνει σε «τελική ταχύτητα» πριν επιβραδύνουν και καταλήξουν απαλά πάνω σε ένα «αέρινο μαξιλάρι».
Ένα κανάλι στο YouTube, το "Great American Coasters", παρουσίασε προσομοίωση για το πώς θα ήταν μια τέτοια διαδρομή στην πράξη – και το αποτέλεσμα είναι τρομακτικό.