Το θέμα των αγνοουμένων κυριαρχεί πάντα στις σκέψεις μας και δεν μπορεί μετά από 41 χρόνια να μην δίνονται απαντήσεις στους συγγενείς προσώπων που είτε έπεσαν μαχόμενοι, είτε συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν εν ψυχρώ στη συνέχεια - οι ευθύνες είναι φανερές και δεν μπορεί να αποκρύπτονται και η αλήθεια επιβάλλεται να λάμψει, είπε ο Επίτροπος Προεδρίας Φώτης Φωτίου.
“Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξουν σύντομα τα προσδοκώμενα αποτελέσματα σε σχέση με την τελευταία απόφαση να επιτραπεί στα συνεργεία εκταφών η πρόσβαση σε 30 σημεία των λεγόμενων στρατιωτικών ζωνών στα κατεχόμενα, παρόλο που επιχειρήθηκε διόρθωση της αρχικής ανακοίνωσης με την αφαίρεση αναφορών για την Τουρκία, ώστε να παρουσιαστεί αυτή ως περίπου αμέτοχη! Αν είναι δυνατόν να παρασιωπούνται ή να αποκρύβονται οι ευθύνες της Τουρκίας, για τη συνεχιζόμενη κατοχή μεγάλου τμήματος της Κύπρου!”, σημείωσε ο κ. Φωτίου.
Σε ομιλία του, στην κηδεία του πεσόντα κατά την τουρκική εισβολή του 1974 καταδρομέα Νεόφυτου Δημοσθένους του Γεωργίου, στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονα στην Μακεδονίτισσα, ο κ. Φωτίου ανέφερε ότι “έστω και με την Τουρκία να κρύβεται πίσω από το δάκτυλο της, η νέα εξέλιξη αποτελεί ένα θετικό βήμα προς την κατεύθυνση της διακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων”.
Ευελπιστούμε, σημείωσε, πως η Τουρκία θα προχωρήσει και σε άλλα βήματα προς την ίδια κατεύθυνση και, πιο συγκεκριμένα, στην παροχή απρόσκοπτης πρόσβασης στα αρχεία του τουρκικού στρατού, καθώς επίσης και στην ανεύρεση χώρων ταφής, όπου μετακινήθηκαν οστά.
“Πρόκειται για δυο άλλα πολύ σοβαρά ζητήματα που από χρόνια θέτει επί τάπητος η πλευρά μας, ζητήματα που θα οδηγήσουν σε ουσιαστική πρόοδο και στον τερματισμό, ας ελπίσουμε, της αγωνίας τόσων και τόσων συγγενών που αναμένουν απαντήσεις για την τύχη των αγαπημένων τους”, συμπλήρωσε.
Κηδεύοντας σήμερα το Νεόφυτο Δημοσθένους, είπε ο κ. Φωτίου, του απευθύνουμε τον ύστατο χαιρετισμό τιμής και αναγνώρισης που του πρέπει - αντιστάθηκε μαζί με τους συμπολεμιστές του στον Τουρκικό Αττίλα, με ηρωισμό και μοναδικό αίσθημα αυτοθυσίας και μεγάλης αγάπης για την πατρίδα.
Θα συνεχίσουμε μέχρι την τελική δικαίωση τον αγώνα μας, σημείωσε, για απαλλαγή από τη ξένη στρατιωτική κατοχή, την κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών και την επανένωση της πατρίδας και του λαού μας, μέσω μιας λύσης, η οποία θα διασφαλίζει την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών, μιας λύσης μόνιμης, διαρκούς και λειτουργικής που θα εγγυάται την ασφάλεια και την ευημερία όλων των νόμιμων κατοίκων της και θα είναι σύμφωνη με τις διεθνώς παραδεκτές αρχές δικαίου, καθώς και τις αρχές, τις αξίες και το κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
“Επιμένουμε στο δίκαιο της εθνικής μας υπόθεσης, επιμένουμε να διατηρούμε άσβεστη τη φλόγα της επιστροφής στα σκλαβωμένα μας μέρη, στις περιουσίες και στα ιερά και τα όσια μας. Αλλά την ίδια ώρα δεν ξεχνούμε και τα όσα δεινά μας έφερε η διχόνοια και η σωρεία των λαθών που οδήγησαν σε κατακερματισμό των δυνάμεων και των δυνατοτήτων μας, για την επίτευξη μιας πραγματικά δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού”, πρόσθεσε.
Γι’ αυτό και σε κάθε ευκαιρία, είπε, υπογραμμίζουμε ότι μόνο σε συνθήκες ενότητας και ομοψυχίας, χωρίς νέες διχόνοιες και εμμονές που επηρεάζουν την κρίση και μας αποπροσανατολίζουν από τον τελικό στόχο, μπορούμε να επιτύχουμε, ώστε επιτέλους να επικρατήσει το δίκαιο, η ελευθερία και η δημοκρατία σε ολόκληρη την πατρίδα μας και για όλους τους κατοίκους της.
Μπροστά μας, είπε, υπάρχει μια ευκαιρία που όλες οι πλευρές θα πρέπει να εκμεταλλευτούν, ώστε να υπάρξει το ποθούμενο αποτέλεσμα. Για να γίνει όμως αυτό, σημείωσε, θα πρέπει απαραίτητα η Τουρκία να περάσει από τα λόγια στις πράξεις. Αυτή έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος και αυτή είναι που πρέπει να λάβει τις κύριες και σημαντικές αποφάσεις.
“Από πλευράς μας έχουμε καταστήσει σαφές ότι η πρόθεση και η βούληση μας είναι να εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο, ώστε να ευοδωθούν οι προσπάθειες μέσω των συνομιλιών, έχοντας κατά νου πως μια δίκαιη και διαρκής λύση δεν θα είναι μόνο προς το συμφέρον των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, αλλά θα είναι και προς όφελος της ειρήνης και της ανάγκης σταθερότητας ολόκληρης της περιοχής”, είπε.
Μια τέτοια λύση οραματιζόμαστε, συνέχισε, αναλογιζόμενοι το χρέος και τις ευθύνες μας απέναντι στην πατρίδα, αλλά και απέναντι στους ήρωες και τους μάρτυρες μας γιατί μόνο έτσι θα δικαιωθεί η θυσία του Νεόφυτου Δημοσθένους και όλων των άλλων ηρώων μας.
Αναφερόμενος στην προσφορά του Νεόφυτου Δημοσθένους, είπε πως κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά τον Ιανουάριο του 1974. Ύστερα από τη βασική του εκπαίδευση τοποθετήθηκε στην 32η Μοίρα Καταδρομών, η βάση της οποίας ήταν στον Άγιο Χρυσόστομο, στις παρυφές του Πενταδάκτυλου. Όταν άρχισε η Τουρκική εισβολή και μετά, οι άνδρες της Μοίρας εκτέλεσαν διάφορες αποστολές κατά των Τούρκων. Στις 9 Αυγούστου εστάλησαν στην περιοχή του Παχυάμμου Κερύνειας. Η περιοχή αυτή προσέλαβε μεγαλύτερη στρατιωτική σημασία μετά την λήξη της πρώτης φάσης της εισβολής και την κατάληψη της πόλης της Κερύνειας.
Με την έναρξη της δεύτερης φάσης, στις 14 Αυγούστου, οι άνδρες της Μοίρας, στην προσπάθειά τους να κρατήσουν την περιοχή, έδωσαν σκληρές μάχες με τους εισβολείς. Η υπεροπλία όμως του εχθρού ήταν συντριπτική. Τα πολυάριθμα στρατεύματα του Αττίλα υποστηρίζονταν από μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης και άλλα βαρέα όπλα, όπως και από την Τουρκική πολεμική αεροπορία.
Όταν οι άνδρες της Μοίρας πήραν οδηγίες για οπισθοχώρηση και ανασύνταξη στην περιοχή Χαλεύκας, ο Νεόφυτος μαζί με συμπολεμιστές του κατευθύνθηκαν προς τη συγκεκριμένη περιοχή πεζοί, ένεκα της μεγάλης δράσης της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας. Κρίθηκε ότι διαφορετικά θα αποτελούσαν εύκολο στόχο.
Φθάνοντας μέχρι τη Χάρτζια συνάντησαν ένα τρακτέρ. Κάποιοι από τους στρατιώτες επιβιβάστηκαν σε αυτό, ο Νεόφυτος όμως όχι και συνέχισε πεζός με στόχο να βρει ασφαλή διέξοδο προς τις ελεύθερες περιοχές. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που θεάθηκε εν ζωή. Έκτοτε αγνοείτο.
Τα λείψανά του, ανέφερε, εντοπίστηκαν σε ομαδικό τάφο που βρέθηκε κοντά στο Τουρκοκυπριακό χωριό Τζιάος, στα πλαίσια του προγράμματος εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής για τους αγνοουμένους. Το Τζιάος είχε μετατραπεί κατά τις μέρες της εισβολής σε χώρο συγκεντρώσεως αιχμαλώτων και, δυστυχώς, εκτελέσεων. Πολλοί τότε εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τους βάρβαρους του Αττίλα και εξτρεμιστές Τουρκοκύπριους που ποτίζονταν για χρόνια με το μίσος του διαχωρισμού.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Αντίστροφη μέτρηση για το e-kalathi: Πότε θα λειτουργήσει σε δοκιμαστική μορφή
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις