Ακόμα μια είδηση που γλίστρησε από τη χαραμάδα μέσα στη βδομάδα όπως άλλωστε συμβαίνει και στα παιδιά τα οποία αφορά.
Η λειτουργία του εναλλακτικού σχολείου για τους μαθητές με παραβατική συμπεριφορά που εκδιώχθηκε κακήν κακώς από την αυλή του posh Παγκυπρίου ύστερα από τις έντονες διαμαρτυρίες των πονόψυχων εκπαιδευτικών και γονέων που συνέστησαν μάλιστα να μεταφερθεί στην... εξοχή για να παίρνουν οι προβληματικοί μαθητές καθαρό αέρα, μετατέθηκε για το δεύτερο τετράμηνο και σε νέο χώρο που θα ανακοινωθεί σύντομα από το Υπ. Παιδείας. Όπως είπε η Υπουργός Αθηνά Μιχαηλίδου κάποια από τα παιδιά του εναλλακτικού παρέμειναν στις τάξεις τους για να μη χαθεί το τετράμηνο, ενώ κάποια άλλα χάθηκαν από το εκπαιδευτικό σύστημα “με ό,τι συνεπάγεται αυτό”. Γλίστρησαν ξανά από τη χαραμάδα, αόρατα και ξεχασμένα και σαφώς με πολύ χειρότερες δημόσιες σχέσεις από το Παγκύπριο που επιστράτευσε μέχρι και πανίσχυρους αποφοίτους για να κάνουν ντα την Υπουργό που τόλμησε να στεγάσει μικρούς Ντίλιγκερς (κυριολεκτικά) στην πίσω αυλή τους.
Και εννοείται πως όπως συμβαίνει σε ΟΛΕΣ τις περιπτώσεις όπου διώχνονται οι ανεπιθύμητοι, αυτό γίνεται πάντα για το... καλό των εκδιωχθέντων, ποτέ για εκείνο των αλτρουιστών, ανιδιοτελών διωκτών. Όπως θα θυμάστε για τους ίδιους ακριβώς λόγους διώχθηκαν τα προσφυγόπουλα από το Ζύγι, η δομή φιλοξενίας ευάλωτων μεταναστών (έγκυοι, ηλικιωμένοι κλπ) από την Αγλαντζιά, η μονάδα φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων από μισή ντουζίνα Δήμους μέχρι στιγμής (οι μισοί απ’ αυτούς με αριστερούς δημάρχους), ο χώρος προσωρινής φιλοξενίας εκκενωθέντων του Λιβάνου από το Περιφερειακό Γυμνάσιο Κιτίου (σ’ αυτό βοήθησαν και ακροδεξιοί τραμπούκοι που έκαναν το σχολείο λαμπόγυαλο ενώ ζωγράφισαν και σβάστικες) και όλες σχεδόν οι υπάρχουσες δομές φιλοξενίας όπου κι αν βρίσκονται (εκτός κι αν τους πετάξουν σε καμιά χαράδρα του Τροόδους, εκεί είμαι βέβαιος πως θα είναι καλοδεχούμενοι, αν και ποτέ δεν ξέρεις μ’ αυτά τα χτικιασμένα αγρινά). Και όλοι λένε το ίδιο με το ύφος χιλίων ειδικών (του τύπου έκανα-τη-δική-μου-έρευνα που μας έμεινε από την πανδημία): “Ο χώρος δεν είναι κατάλληλος για δομή φιλοξενίας” Ή το αγαπημένο μου: “Δεν ενημερωθήκαμε για τις προθέσεις του Υπουργείου” λες και θα άλλαζε κάτι. Αυτό που δεν λένε φυσικά είναι ότι η άρνηση είναι ένα θλιβερό κράμα ρατσισμού, ξενοφοβίας και ταξικού σνομπισμού. Χαρακτηριστική είναι η ανησυχία των κατοίκων της Αμαθούντας, του πιο πρόσφατου Δήμου που ξεσηκώθηκε εναντίον της δομής φιλοξενίας ανηλίκων που έγινε μπαλάκι για περισσότερο από ένα χρόνο (πλέον το Υφ. Κοινωνικής Πρόνοιας την ονομάζει “δομή υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας” αλλά δεν ξεγελάει κανέναν, πλέον όλοι είναι ψυλλιασμένοι και ετοιμοπόλεμοι). “Η ανάπτυξη αυτή μπορεί να επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής, προκαλώντας κυκλοφοριακά και λειτουργικά προβλήματα σε μια περιοχή που είναι αμιγώς οικιστική και η υλοποίηση των δομών θα αλλοιώσει τον χαρακτήρα της” λένε. Τους πιστώνω, αν μη τι άλλο, την εφευρετικότητα. Θέλει τέχνη να επινοείς διαρκώς καινούργιες μπούρδες προκειμένου να αποφύγεις να πεις “δεν θέλω εξαθλιωμένους μετανάστες στη γειτονιά μου”.
Υπάρχει βέβαια σε όλα αυτά ένας κοινός παρονομαστής: η αδυναμία του κράτους να ασκήσει ουσιαστική πολιτική. Οι κάτοικοι καλώς ή κακώς έχουν κάθε δικαίωμα να αντιδρούν, κάποιοι από παραπληροφόρηση, άλλοι από άγνοια κάποιοι τρίτοι από έμφυτο ρατσισμό, είναι το κράτος από το οποίο περιμένεις να αναλάβει τις ευθύνες του. Να εγκαταστήσει τη δομή, να την περιφρουρήσει και να φροντίσει για την ομαλή λειτουργία της χωρίς να προκαλεί όχληση στους περίοικους (όπως συνέβη με την αψυχολόγητη εκείνη συγκατοίκηση ηλικιωμένων και εφήβων μεταναστών σε οίκο ευγηρίας της Λάρνακας όπου επιστρατεύτηκαν μέχρι και fake news για άσεμνες επιθέσεις προκειμένου να φύγουν οι δεύτεροι). Το μοιραίο λάθος ήταν η πρώτη υποχώρηση. Όταν δείχνεις στον κόσμο ότι υποκύπτεις στις αντιδράσεις και απομακρύνεις τη δομή είναι σαν να του λες ότι έχουν δίκιο, ότι η δομή είναι κάτι κακό για τη γειτονιά τους. Αυτό που πραγματικά μου προκαλεί έκπληξη είναι πως διάολο περιμένουν μετά να τη δεχτεί ο επόμενος Δήμος; Και ο επόμενος. Και ο επόμενος. Θυμίζει τη ρήση για τον ηλίθιο που κάνει ξανά και ξανά την ίδια μαλακία περιμένοντας κάθε φορά διαφορετικό αποτέλεσμα.
Καλές και αξιέπαινες λοιπόν οι προθέσεις της Υπουργού Παιδείας να λειτουργήσει -έστω και με καθυστέρηση- τη μονάδα εναλλακτικής μάθησης για παραβατικούς μαθητές, μεγάλο φάουλ ωστόσο να υποκύψει στις αναίτιες και απόλυτα εσφαλμένες αντιδράσεις μιας χούφτας γονέων που απλά έχουν καλύτερα κονέ με πολιτικούς και ΜΜΕ. Και φέρει ευθύνη για τους μαθητές που γλίστρησαν από τις χαραμάδες. Η ειρωνεία; Όπως διαβάζω στο philenews την περίοδο της διαμαρτυρίας μαθητές του Παγκύπριου άναψαν φωτιά σε σημείο του σχολείου τους για να εναντιωθούν στη λειτουργία της εναλλακτικής μάθησης, κάτι που σε κάνει να αναρωτιέσαι από ποια πλευρά του τοίχου βρίσκονται οι παραβατικοί μαθητές. Την ίδια ώρα ο ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος προθυμοποιήθηκε να διαθέσει αίθουσα της Αρχιεπισκοπής για την εναλλακτική μάθηση όμως το Υπουργείο αρνήθηκε ευγενικά με το σκεπτικό ότι στέλνονται λάθος μηνύματα εάν φιλοξενηθεί οπουδήποτε εκτός από σχολικό χώρο. Είναι σχολείο διάολε, όχι σεμινάριο.
Εκπαιδευτικοί που υποτίθεται πως είναι το φως διδάσκουν σκοταδισμό και οι υποτίθεται πραγματικοί σκοταδιστές -η Εκκλησία- αποτελούν αχτίδα φωτός, στο πιο πρόσφατο δείγμα του κυπριακού σουρεαλισμού που ζούμε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Νέα Σμύρνη: 20χρονος εισέβαλε σε κηδεία και προκάλεσε πανικό – Χόρευε πάνω από το φέρετρο
• Οι 10+1 χριστουγεννιάτικες ταινίες που αξίζεις να δεις αυτές τις γιορτές - Δείτε trailers
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις