Τα στοιχεία αμείλικτα και αποκαρδιωτικά, ακόμα και γι’ αυτούς που αρνούνται πεισματικά να δουν την αλήθεια για τους δικούς τους λόγους (ο μισογυνισμός είναι συνήθως ένας απ’ αυτούς).
Οι γυναικοκτονίες είναι μια πραγματικότητα όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να κρυφτούν πίσω από τύπου All Lives Matter γελοίους ισαποστακισμούς, οι οποίοι ως γνωστόν εξυπηρετούν τη ρητορική μίσους. Από το 2019 μέχρι το 2023 στην Κύπρο συνολικά 22 γυναίκες δολοφονήθηκαν επειδή ήταν γυναίκες. Εννέα το 2019 (7 εκ των οποίων τα θύματα του Μεταξά με συνένοχο τον θεσμικό ρατσισμό της κυπριακής Αστυνομίας), 5 το 2020, 5 το 2021, 2 το 2022 και μία το 2023. Και σύμφωνα με τα στοιχεία που κατέθεσε ο ΣΠΑΒΟ στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βουλής, από τις 3.300 υποθέσεις κακοποιημένων γυναικών που χειρίστηκε, οι 800 εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο να δολοφονηθούν κάποια στιγμή από τους κακοποιητές τους ενώ 400 αντιμετωπίζουν επιπτώσεις στην υγεία τους λόγω της μακροχρόνιας κακοποίησης. Ακόμα ότι υπάρχει υπερβολικά μεγάλος αριθμός περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας (που εκτοξεύτηκε την περίοδο των lockdowns). Σοκαριστικά μεγάλα νούμερα για ένα τόσο μικρό μέρος.
Σύμφωνα με στοιχεία που συνέλεξε το Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου, στην πλειονότητά τους οι γυναικοκτονίες διαπράχθηκαν από συντρόφους ή/και στο πλαίσιο ενδοοικογενειακής βίας, όλοι οι δράστες ήταν άνδρες, στην πλειοψηφία τους Κύπριοι υπήκοοι ενώ οι περισσότερες από τις δολοφονημένες ήταν με μεταναστευτικό υπόβαθρο. Βέβαια δεν έχει καμία απολύτως σημασία ότι οι δράστες είναι Κύπριοι άνδρες, αν και θα άξιζε σε μερικούς να πατήσουμε πάνω στα στατιστικά (αληθινά και όχι fake news που διαδίδει η ακροδεξιά) για να απαιτήσουμε να απελαθούν ΟΛΟΙ οι στρέιτ θρησκόληπτοι Κυπραίοι 25-55 ετών (προφίλ μέσου κακοποιητικού τοξικού μαλάκα και εν δυνάμει βιαστή και γυναικοκτόνου), όμως εμείς δεν είμαστε ρατσιστόμουτρα, σωστά; Επίσης η τοξικότητα απαντάται σε άνδρες ΟΛΩΝ των εθνικοτήτων, φυλών, τάξεων, ηλικιών, θρησκειών, ιδεολογιών και background και φυσικά και καταγράφεται βία σε βάρος γυναικών ανάμεσα στον μεταναστευτικό και προσφυγικό πληθυσμό του νησιού. Δυστυχώς καμία γυναίκα δεν εξαιρείται από τη βία ενώ υπάρχουν άνδρες που ενώ υπομένουν ρατσιστική συμπεριφορά από τους ντόπιους, εκδηλώνουν οι ίδιοι κακοποιητική συμπεριφορά σε βάρος των γυναικών του στενού τους κύκλου (σύζυγοι, κόρες κ.ά.) λόγω ανατροφής. θρησκευτικών πιστεύω ή καταγωγής από χώρες με παράδοση στον μισογυνισμό και την καταπάτηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία του Ινστιτούτου, σε όλες τις γυναικοκτονίες (πλην της υπόθεσης του serial killer) υπήρχε ιστορικό βίας από συντρόφους ή/και ενδοοικογενειακής βίας, οι γυναικοκτονίες συνέβησαν στο πλαίσιο του χωρισμού μεταξύ του θύματος και του δράστη και ο δράστης είχε απειλήσει να σκοτώσει το θύμα πριν πραγματοποιήσει την απειλή του. Σε μία από τις περιπτώσεις μάλιστα η έκδοση εντολής περιοριστικών μέτρων δεν κατάφερε να αποτρέψει τη γυναικοκτονία, σε άλλη τα γλωσσικά και πολιτισμικά εμπόδια (το θύμα ήταν μετανάστρια) δεν αντιμετωπίστηκαν επαρκώς και σε μια τρίτη ο δράστης φέρεται να είχε ψυχολογικά προβλήματα και να απειλούσε να αυτοκτονήσει πριν σκοτώσει τελικά τη σύντροφό του - κάτι που αποδόθηκε από τα media ως ψυχική ασθένεια και όχι ως στρατηγική καταναγκαστικού ελέγχου του θύματος από τον δράστη.
Για την ιστορία υπάρχει πρωτόκολλο για περιπτώσεις συζυγικής/συντροφικής βίας που υποτίθεται πως εφαρμόζεται από την Αστυνομία από το 2018, ωστόσο όπως επισημαίνει στο Ινστιτούτο στην έκθεσή του, μέχρι σήμερα δεν είναι δυνατόν να εξακριβωθεί η χρήση και η αποτελεσματικότητά του για τη μείωση και την πρόληψη της συντροφικής βίας και κατ' επέκταση της γυναικοκτονίας, καθώς δεν έχει αξιολογηθεί ανάλογα. Αν και καταγράφεται μείωση των γυναικοκτονιών σταθερά από το ‘21, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει εξαλειφθεί ή μειωθεί η κακοποίηση ή ότι οι δράστες φοβούνται την Αστυνομία. Αντίθετα πληθαίνουν τα παράπονα από καταγγέλλουσες πως παρά την υπόθεση του serial killer αλλά και της πρόσφατης γυναικοκτονίας της Κυριακής από τον πρώην της έξω από αστυνομικό τμήμα της Αθήνας, η Αστυνομία Κύπρου έχει πολύ δρόμο ακόμα να καλύψει στο να αντιμετωπίζει τις καταγγελίες για κακοποίηση με τη δέουσα σοβαρότητα. Ακόμα κι αν συλληφθούν και καταδικαστούν οι δράστες καταγράφονται άλλα ευτράπελα της δικαιοσύνης, όπως το δικαίωμα(!) του κακοποιητή να επισκέπτεται το παιδί του ακόμα κι αν βρίσκεται με τη μητέρα του σε καταφύγιο(!!) κακοποιημένων γυναικών ή τα ελαφρυντικά που αναγνωρίζονται στους γυναικοκτόνους ώστε να αποφεύγουν τα ισόβια που επισύρει το έγκλημα.
Γενικά όσους νόμους, ισόβια, πρωτόκολλα, διεθνείς συμβάσεις και σεμινάρια να έχουμε εάν λείπει το βασικό, δηλαδή αστυνομικοί, ανακριτές και δικαστές με ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ και φυσικά ανάλογες γνώσεις και εκπαίδευση, δεν πρόκειται ποτέ να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά το πρόβλημα. Αυτό και φυσικά να αλλάξει η γαμημένη μας νοοτροπία που σημαίνει αλλαγή στην ανατροφή, την παιδεία, τις αντιλήψεις - κάτι που είναι μια ολότελα διαφορετική (και μεγάλη) ιστορία...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ελπίδα Ιακωβίδου: Βρέθηκε σε εκδήλωση στη Λευκωσία με την πρώην σύντροφο του Τζώνη Καλημέρη
• Αερόσακοι Takata: Πώς απαντούν οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων για τις χρεώσεις στον έλεγχο;
ΠτΔ στο Economist: Φάρος ελπίδας για την περιοχή η επανένωση Κύπρου
Μια ανεξάρτητη και επανενωμένη Κύπρος είναι καίριας σημασίας για την περιοχή μας, την Ευρώπη και τον κόσμο, ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, κατά τον χαιρετισμό του στο 20ό ετήσιο συνέδριο του περιοδικού Economist, οι εργασίες του οποίου άρχισαν την Πέμπτη στη Λευκωσία, σημειώνοντας παράλληλα ότι η επανένωση της Κύπρου μπορεί να αποτελέσει φάρο ελπίδας και για την περιοχή
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
