Τη στιγμή που θα διαβάζετε το παρόν πιθανόν να έχετε ψηφίσει ήδη στις Αρχιεπισκοπικές, να ετοιμάζεστε, να το σκέφτεστε ή απλά να περνάτε ένα απρόσμενα ηλιόλουστο δεκεμβριάτικο απόγευμα (όσο έμεινε δηλαδή) σε κάποιο καφέ, ταβέρνα ή πεζόδρομο αδιαφορώντας για τους γενειοφόρους άνδρες με τα μαύρα και τα παιχνίδια εξουσίας που παίζονται από την αυγή του χριστιανισμού.
Και μεταξύ μας, αν ανήκετε στην τελευταία κατηγορία και πολύ καλά θα κάνετε. Αν και όλες τα πιστεύω είναι σεβαστά, γνωρίζουμε πολύ καλά, πιστοί και άθεοι, πως δεν έχει καμία απολύτως σημασία ποιον θα ψηφίσουν οι λαϊκοί. Αρχιεπίσκοπο επιλέγουν οι Συνοδικοί και δεν θα έχει καμία απολύτως σχέση με τον εκλεκτό του λαού, ούτε καν με τον δεύτερο. Ας μην ξεχνάμε πως ο μακαριστός Χρυσόστομος είχε εκλεγεί έχοντας μόλις το 8% των λαϊκών ψήφων.
Επίσης, δεν έχει καμία απολύτως σημασία και ποιος θα βγει. Είτε είναι ο Ησαϊας, είτε ο Πάφου (που θεωρείται ο επικρατέστερος) το καλάθι είναι σε μέγεθος Lego. Στην Κύπρο δεν υπάρχει αυτό που λέμε προοδευτικός ιερωμένος, τουλάχιστον μεγαλόσχημος - είμαι σίγουρος πως υπάρχουν αρκετοί ανοιχτόμυαλοι στα κατώτερα στρώματα. Το κοντινότερο που έχουμε σε “προοδευτικό” είναι βασικά μη-σκοταδιστής, δηλαδή κάποιος που δεν θα βγάλει τη Σιδηρά Παρθένα από το υπόγειο ή τουλάχιστον δεν θα εκτοξεύει μίσος και χολή προς πάσα κατεύθυνση με την πρώτη ευκαιρία. Όχι πως θα πάψει να τα πιστεύει. Γιατί δυστυχώς πολλά από αυτά που αποδίδαμε στον Χρυσόστομο, τον Μόρφου και άλλους, λιγότερο ή περισσότερο, σκοταδιστές, ρατσιστές και ομοφοβικούς ιερωμένους περιέχονται στο χριστιανικό κήρυγμα, είναι η ραχοκοκαλιά της θρησκείας της “αγάπης”. Και ας κάνουν πολλοί τα στραβά μάτια -πιστοί και ιερωμένοι- για να κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια. Η γραφή στον τοίχο (για να χρησιμοποιήσω μία από τις πιο creepy στιγμές της Βίβλου) ήταν ανέκαθεν μπροστά στα μάτια μας.
Επί Χρυσόστομου ο ρόλος της Εκκλησίας εξελίχθηκε σε ένα κλειστό, exclusive κλαμπ λευκών στρέιτ ορθόδοξων Ελληνοκυπρίων με ελάχιστο χώρο για οποιονδήποτε άλλο. Παραμένει το αποκούμπι του φτωχού, του απελπισμένου, του πονεμένου, του απλοϊκού ανθρώπου αλλά όχι για να τον παρηγορήσει και να τον κάνει καλύτερο αλλά για να δώσει άλλοθι στο μίσος, την υπεροψία και τις προκαταλήψεις του. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι “καλοί χριστιανοί” δεν νιώθουν την παραμικρή ντροπή όταν βρίζουν χυδαία τον ομοφυλόφιλο, εύχονται ψόφους και πνιγμό στους πρόσφυγες ή ρίχνουν το φταίξιμο στο θύμα βιασμού. Η αντίδρασή τους θεωρείται legit γιατί “το λέει η Αγία Γραφή” ή ο τάδε Άγιος. Ούτε ο Θεός θέλει τους gay, τους αλλόθρησκους ή τις πόρνες, γιατί να παρακούσουν τις εντολές του;
Ο νέος Αρχιεπίσκοπος αναμφίβολα θα είναι άξιος συνεχιστής του έργου του προκατόχου του. Θα διαχειρίζεται την τεράστια περιουσία της Εκκλησίας ΛΤΔ, θα άγεται και θα φέρεται ως αρχηγός κράτους, θα εμπλέκεται στην πολιτική, θα επηρεάζει κάθε πτυχή του δημόσιου βίου από την υγεία μέχρι την εκπαίδευση, θα φλερτάρει με τον μεσαίωνα και τον σκοταδισμό και θα εξακολουθεί να είναι διχαστικός και εχθρικός απέναντι σε κοινωνικές ομάδες που δεν πληρούν τις προδιαγραφές. Απλά ο βαθμός στον οποίο θα το κάνει θα κυμαίνεται από... Ταμασού μέχρι Μόρφου.
Το ιδανικό για μένα (όχι προσωπικά αλλά για τον τόπο) θα ήταν ένας Αρχιεπίσκοπος που θα κοιτούσε τα του Οίκου του, θα κήρυττε την αγάπη, την αλληλεγγύη και την ενσυναίσθηση για ΟΛΟΥΣ χωρίς αποκλεισμούς και θα ήταν δίπλα σε όποιον τον χρειάζεται άσχετα αν δεν πιστεύει καν σ’ αυτόν. Να είναι δηλαδή ένας αληθινός και ταπεινός ποιμένας και όχι τσιφλικάς.
Αυτό όμως σημαίνει πως πρέπει να αρχίσω να πιστεύω στα θαύματα...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Νέα Σμύρνη: 20χρονος εισέβαλε σε κηδεία και προκάλεσε πανικό – Χόρευε πάνω από το φέρετρο
• Οι 10+1 χριστουγεννιάτικες ταινίες που αξίζεις να δεις αυτές τις γιορτές - Δείτε trailers
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις