Προηγούμενες μελέτες έχουν καταδείξει ότι η άσκηση συνδέεται με μειωμένο ηπατικό λίπος και βελτιωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη. Η υπόθεση των επιστημόνων ήταν ότι μικρά διαλείμματα άσκησης από την καθιστική ζωή θα μπορούσαν να μειώσουν το ηπατικό λίπος, με αποτέλεσμα τη μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη και τελικά την πρόληψη του σακχαρώδους διαβήτη 2.
Έχοντας ως ερευνητικό στόχο τη διερεύνηση τυχόν συσχετίσεων με την ώρα της άσκησης και τη ρύθμιση της αντίστασης στην ινσουλίνη, η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον δρ. Jeroen van der Velde, από το Τμήματος Κλινικής Επιδημιολογίας του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Leiden της Ολλανδίας, χρησιμοποίησαν δεδομένα από τη μελέτη της Ολλανδικής Επιδημιολογίας της Παχυσαρκίας (NEO).
Συνολικά, βασίστηκαν σε στοιχεία από την ανάλυση των αποτελεσμάτων από 775 συμμετέχοντες, από τους οποίους το 42% ήταν άνδρες και το 58% γυναίκες και είχαν μέση ηλικία τα 56 έτη και μέσο Δείκτη Μάζας Σώματος 26,2 kg/m2. Η ημέρα ανάλογα με την άσκηση χωρίστηκε για τους συμμετέχοντες σε τρία μέρη: στην πρωινή άσκηση (06:00-12:00), στην απογευματινή (12:00-18:00) και στη βραδινή (18:00-24:00).
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η υψηλότερη συνολική ενεργειακή δαπάνη φυσικής δραστηριότητας και η μέτρια ή έντονη άσκηση σχετίζονταν τόσο με μειωμένη περιεκτικότητα σε ηπατικό λίπος όσο και με μειωμένη αντίσταση στην ινσουλίνη.
Σημαντικό είναι επίσης και το γεγονός ότι διαπίστωσαν μια συσχέτιση μεταξύ της μέτριας ή έντονης άσκησης με τη χρονική στιγμή της εκτέλεσής της. Ειδικότερα, η γυμναστική το απόγευμα ή το βράδυ συνδέθηκε με μειωμένη αντίσταση στην ινσουλίνη, κατά 18% και 25% αντίστοιχα, σε σύγκριση με την ομοιόμορφη κατανομή της δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Πώς εξηγείται όμως αυτό; Αν και η πιο ωφέλιμη ώρα να ασκηθούμε παραμένει ένα σχετικά ανεξερεύνητο πεδίο στην ανθρώπινη βιολογία και οι μηχανισμοί που διέπουν τα πιθανά οφέλη παραμένουν ασαφείς, προγενέστερες μελέτες ανέδειξαν ότι οι μεταβολικές αποκρίσεις από την άσκηση υψηλής έντασης διέφεραν ανάλογα με την ώρα της ημέρας που εκτελούνταν η άσκηση.
Επιπλέον, η μυϊκή δύναμη καθώς και η μεταβολική λειτουργία των σκελετικών μυϊκών κυττάρων παρουσιάζουν μια κορύφωση αργά το απόγευμα, γεγονός που υποδηλώνει ότι η μεγαλύτερη δραστηριότητα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μια πιο έντονη μεταβολική απόκριση σε σύγκριση με τη δραστηριότητα νωρίτερα μέσα στην ημέρα.
Τέλος, οι ερευνητές καταλήγουν: «Τα αποτελέσματα αυτά υποδηλώνουν ότι ο προγραμματισμός της φυσικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι σημαντικός για τις ευεργετικές επιδράσεις της φυσικής δραστηριότητας στην ευαισθησία στην ινσουλίνη. Παρόλα αυτά, περαιτέρω μελέτες θα πρέπει να αξιολογήσουν εάν παίζει τόσο βασικό ρόλο στην εμφάνιση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2».
ΠΗΓΗ: ygeiamou.gr
