AναTHEMAτισμοί: Κάτι διαχρονικά επίκαιρο...
Έγραφε κάποιος στο διαδίκτυο:
Καθαρά λόγια,από τον λεβέντη Έλληνα πιλότο του F16.
Παρά πολλοί ζουν με το φόβο του τι θα γίνει άμα βγουν έξω από την πεπατημένη.
Οι πιο πολλοί δεν στεκόμαστε στην άκρη ενός ψηλού μπαλκονιού όχι από φόβο μήπως πέσουμε, αλλά μήπως πηδήξουμε.
Άκουσα έναν διάσημο ψυχίατρο να λέει ότι το να γράφεις είναι θεραπευτικό.
Τελικά,
Σωτηρία θα πει… Να λυτρωθείς απ΄ όλους τους σωτήρες. Αυτή ΄ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. ΑΝΤΕΧΕΙΣ; Ν. Καζαντζάκης
Τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς, και πλούσιοι και φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί να τη φυλάμε κι όλοι μαζί, και να μη λέγει ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει «εγώ». Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λέμε «εμείς». Είμαστε στο «εμείς» κι όχι στο «εγώ». ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ - «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ»