Με τις υπό κρίση εφέσεις, αμφισβητούσαν την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας να διατάξει την κράτηση τους μέχρι την εμφάνιση τους ενώπιον του Κακουργιοδικείου στις 12 Σεπτεμβρίου του 2025.
Σημειώνεται ότι η κατηγορούσα Αρχή ζήτησε όπως αυτοί τεθούν υπό κράτηση, με το αίτημά της να στηρίζεται στον κίνδυνο φυγοδικίας των κατηγορουμένων, αλλά και στον ενδεχόμενο επηρεασμού μαρτυρίας.
Οι δύο εφεσείοντες με ένα ακόμη πρόσωπο παραπέμφθηκαν από το πρωτόδικο Δικαστήριο ενώπιον του Κακουργιοδικείου, που συνεδριάζει στην Λευκωσία, προκειμένου να απαντήσουν στις κατηγορίες που αφορούν στη συνωμοσία για διάπραξη κακουργήματος κατά παράβαση των άρθρων 4, 5 και 371 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154, στη σεξουαλική εκμετάλλευση ενηλίκων προσώπων κατά παράβαση των άρθρων 2 και 9 του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Εμπορίας και Εκμετάλλευσης Προσώπων και της Προστασίας τω Θυμάτων Νόμος 60(Ι)2014 και άρθρο 20 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154, στη συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση κατά παράβαση των άρθρων 4, 5, 63Α, 63Β και 63Β(3) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 και στην αρπαγή ή απαγωγή ή στέρηση της ελευθερίας με σκοπό να υποβληθεί πρόσωπο σε βαριά βλάβη, κλπ. κατά παράβαση των άρθρων 4, 5, 20, 247 και 251 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες των τριών πρώτων κατηγοριών, οι κατηγορούμενοι μεταξύ του έτους 2000 και της 4ης Ιουλίου του 2025, συμμετείχαν σε εγκληματική οργάνωση, μέσω της οποίας συνωμότησαν μεταξύ τους να διαπράξουν το κακούργημα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης, και ότι μέσω απειλών εμπορεύτηκαν ενήλικη γυναίκα από τη Βουλγαρία, με σκοπό την σεξουαλική εκμετάλλευση ή εκπόρνευση της.
Επιπλέον, σύμφωνα με τις λεπτομέρειες της 4ης κατηγορίας, οι κατηγορούμενοι κατά την 4η Ιουλίου του 2025 στέρησαν παράνομα την ελευθερία της εν λόγω γυναίκας, με σκοπό αυτή να υποβληθεί σε σεξουαλική κακοποίηση από άλλα πρόσωπα.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, τα αδικήματα διαπράχθηκαν στην Κυπριακή Δημοκρατία, τη Βουλγαρία και τη Γερμανία.
Από το μαρτυρικό υλικό, που κατατέθηκε στην πρωτόδικη διαδικασία παραπομπής, προκύπτει ότι η παραπονούμενη έχει αναγνωριστεί ως θύμα εμπορίας προσώπων, με σκοπό την σεξουαλική εκμετάλλευση, αφού ισχυρίστηκε ότι ο κατηγορούμενος 1 την εκμεταλλευόταν σεξουαλικά, εκπορνεύοντας την, στη Βουλγαρία και τη Γερμανία και όταν η παραπονούμενη κατόρθωσε να διαφύγει στην Κύπρο, αυτός την εντόπισε με τη βοήθεια του κατηγορουμένου 3 και την απήγαγε με τη συνδρομή του κατηγορουμένου 2.
Σύμφωνα με την απόφασή του, το Εφετείο διαπιστώνει ότι «η σοβαρότητα των αδικημάτων, που οι εφεσείοντες αντιμετωπίζουν, είναι δεδομένη», σημειώνοντας ότι «ειδικά για το αδίκημα της 2ης κατηγορίας, που αφορά τη σεξουαλική εκμετάλλευση ενηλίκων προσώπων, προβλέπεται σύμφωνα με το Άρθρο 9 του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Εμπορίας και Εκμετάλλευσης Προσώπων και της Προστασίας των Θυμάτων Νόμος του 2014 (Ν. 60(I)/2014) ποινή φυλάκισης 25 ετών, ενώ το αδίκημα της αρπαγής ή απαγωγής τιμωρείται σύμφωνα με το Άρθρο 251 του Ποινικού Κώδικα, με φυλάκιση 14 ετών».
«Η σοβαρότητα των αδικημάτων», αναφέρει, «δεν προκύπτει μόνο από το ύψος της προβλεπόμενων ποινών, αλλά και από την ίδια τη φύση των αδικημάτων των τριών πρώτων κατηγοριών, η οποία σχετίζεται με ζητήματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, που πλήττουν βάναυσα την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των θυμάτων, και τα οποία δυστυχώς βρίσκονται σε έξαρση».
Εξάλλου, το Εφετείο αναφέρει πως «πολύ σοβαρή» είναι και η 4η κατηγορία, που αφορά το αδίκημα της απαγωγής και στέρησης της ελευθερίας του θύματος, που επίσης πλήττει καίρια την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια του.
Όπως τονίζει το Εφετείο «είναι δεδομένο ότι σε περίπτωση καταδίκης, η τιμωρία θα είναι αυστηρή και θα συνίσταται σε πολύχρονες ποινές φυλάκισης, λόγω ακριβώς της φύσης και της σοβαρότητας των αδικημάτων», για να συμπληρώσει πως συμφωνεί με την πρωτόδικη κρίση ότι «ο κίνδυνος φυγοδικίας των εφεσειόντων είναι ορατός, ενόψει της φύσης της υπόθεσης, ενώ παράλληλα οι δεσμοί των εφεσειόντων με την Κύπρο δεν αποτρέπουν αυτόν τον κίνδυνο, λόγω της σοβαρότητας των αδικημάτων και της ορατής πιθανότητας καταδίκης».
«Οι περιστάσεις αυτές, ορθά κρίθηκε πρωτοδίκως ότι δεν μπορούν να υπερφαλαγγίσουν το δημόσιο συμφέρον και την αποφυγή του κινδύνου φυγοδικίας, που είναι ορατός στην παρούσα περίπτωση. Ο κίνδυνος φυγοδικίας είναι αρκετός ώστε να αρνηθεί το Δικαστήριο να αφήσει ελεύθερους τους εφεσείοντες με όρους», προστίθεται στην απόφαση.
Στην απόφασή του το Εφετείο κάνει λόγο για «ορθή κατάληξη» του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι «από αντικειμενική εκτίμηση της συνολικής εικόνας του μαρτυρικού υλικού, αναδύεται εύλογα ο κίνδυνος επηρεασμού των μαρτύρων κατηγορίας, σε περίπτωση που οι εφεσείοντες αφεθούν ελεύθεροι», απορρίπτοντας τις εφέσεις και κρίνοντας τις «αβάσιμες».
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Στο Υπουργικό Συμβούλιο αυτή την Τετάρτη αναμένεται να κατατεθούν οι προτάσεις των αρμόδιων Υπουργείων σε σχέση με τις αποζημιώσεις όσων έχουν επηρεαστεί από τις καταστροφικές πυρκαγιές στην επαρχία Λεμεσού.
