Ποιος φοβάται ένα πανό;  

Η υπόθεση ορίστηκε για τις 22 Οκτωβρίου στις 10:30πμ και οι δύο ακτιβιστές αντιμετωπίζουν, μεταξύ άλλων, τις (γελοίες και ανυπόστατες) κατηγορίες της “επίθεσης σε όργανο της τάξης κατά την εκτέλεση του καθήκοντος του, αντίσταση ή παρεμπόδιση οργάνου τήρησης της τάξης κατά την εκτέλεση του καθήκοντος του, δημόσια εξύβριση, επίθεση εναντίον αστυνομικού” - εξωφρενικές κατηγορίες που προσθέτονται συνήθως σαν γαρνιτούρα για να δικαιολογήσουν καταχρηστικές συλλήψεις πολιτών που διαμαρτύρονται για αμετροεπή συμπεριφορά αστυνομικών (μπορούν να σε συλλάβουν μ’ αυτές τις αόριστες κατηγορίες ακόμα κι αν τους κουνήσεις το δάχτυλο ή τους αντιμιλήσεις κι άντε μετά να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας).  

Ο συνήγορος υπεράσπισης των δύο κατηγορούμενων, Σωκράτης Τζιάζας, ανέφερε στο ΚΥΠΕ ότι παρόλο που η Κατηγορούσα Αρχή δεν έχει παραδώσει ακόμη όλο το μαρτυρικό υλικό που έχει ζητηθεί επανειλημμένα, οι δύο κατηγορούμενοι απάντησαν μη παραδοχή στις κατηγορίες. Τάττης και Καραχάν πάντως είναι αποφασισμένοι να το πάνε μέχρι τέλους. Πριν μερικές εβδομάδες δήλωσαν πως δεν επιθυμούν καμία χάρη από κανέναν «γενναιόδωρο» Πρόεδρο και το εννοούν. Στις επικλήσεις φίλων και γνωστών να αιτηθούν απόρριψη της (γελοίας) υπόθεσης εναντίον τους απαντούν πως η δίκη τους θα ξεγυμνώσει τη μανία και εκδικητικότητα ενός κράτους που εξαντλεί την αυστηρότητά του πάνω στην αντίθετη άποψη και την κριτική. Η επίσημη δικαιολογία είναι πως δεν επιτρέπεται η ανάρτηση πανό απέναντι από την εξέδρα των επισήμων, λες και δεν ζούμε σε δημοκρατία αλλά σε κάποιο τριτοκοσμική μπανανία όπου ο τοπικός δικτάτορας διατάσσει τη λατρεία του και οι υποτελείς του εμφανίζονται βασιλικότεροι του βασιλέως. Όμως η πραγματικότητα είναι φυσικά διαφορετική. Η μέρα της παρέλασης ήταν η επίσημη πρώτη του νυν αρχηγού της Αστυνομίας Θεμιστού Αρναούτη μετά την παύση του προκατόχου του για το διαβόητο φιάσκο της απόδρασης του ισοβίτη κομμωτή από το πατρικό του όπου πήγε με άδεια(!) για σούβλα. Η απόδραση και τα όσα ακολούθησαν προκάλεσαν ανεπανόρθωτο πλήγμα στο γόητρο της Αστυνομίας που έπρεπε να δείξει πρόσωπο (που να φανταζόταν ότι εννιά μήνες μετά ένα περιπολικό σε χωράφι θα τους εχμ.. γαμούσε αυτό το πρόσωπο για τα καλά) ξεσπώντας -κλασικά- πάνω σε μια ειρηνική πολιτική διαμαρτυρία και σε δύο ακτιβιστές που υπερασπίστηκαν το δικαίωμα ανάρτησης ενός πανό με επίσης πολιτικό περιεχόμενο.  

Και για να καταλάβετε το μέγεθος της αστυνομικής αλλοπροσαλλοσύνης ας συγκρίνουμε το περιστατικό με το παρόμοιο αλλά μεγαλύτερης κλίμακας clusterfuck της Σκαρίνου. Εκεί λοιπόν τον περασμένο Μάρτιο εκατοντάδες κυνηγοί μέλη του ΚΕΚΚ έκλεισαν όπως θα θυμάστε για μιάμιση ώρα τον αυτοκινητόδρομο Λευκωσίας - Λεμεσού και τα δύο ρεύματα έχοντας μια σειρά από τα γελοιωδέστερα αιτήματα που εκφράστηκαν ποτέ σε διαμαρτυρία. Ο αποκλεισμός που ταλαιπώρησε χιλιάδες οδηγούς οι οποίοι παγιδεύτηκαν σε ουρές χιλιομέτρων, έγινε με τις ευλογίες της Αστυνομίας η οποία κινητοποίησε εκατοντάδες μέλη της που απλά... παρακολουθούσαν τις σούβλες που είχαν στήσει οι κυνηγοί στη μέση του χάιγουεϊ (μαντέψτε ποιος μαλάκας της υπόθεσης πλήρωσε αυτές τις υπερωρίες). Ο αποκλεισμός έληξε μετά από τηλεφώνημα σε ζωντανή σύνδεση του Προέδρου της Δημοκρατίας στον επικεφαλής των διαδηλωτών, τον οποίο διαβεβαίωσε πως θα έβλεπε στο Προεδρικό (επιβραβεύοντας ουσιαστικά την εγκληματική πράξη της διακοπής της κυκλοφορίας). Συλλήψεις: 0. Μηδέν. Καμία. Nada.  

Παρέλαση 1ης Οκτωβρίου: Μια μικρή ομάδα πολιτών αναρτά πανό με το σύνθημα «Κυπριακή Δημοκρατία η Μόνη Λύση – Το Απαρτχάιντ δεν είναι Λύση» απέναντι από την εξέδρα των επισήμων. Αστυνομικοί σπεύδουν αμέσως για να διαλύσουν την ομήγυρη και να κατεβάσουν το πανό. Οι πολίτες διαμαρτύρονται δηλώνοντας πως έχουν κάθε δικαίωμα να εκφραστούν ελεύθερα και ειρηνικά, ανάμεσά τους και οι Γιώργος Τάττης και Οζ Καραχάν που αμύνονται το δικαίωμά τους να αναρτηθεί το πανό. Συλλήψεις: 2. Δύο. Με τους δύο δημοσιογράφους/ακτιβιστές να σέρνονται στα δικαστήρια προφανώς για παραδειγματισμό (ή ορθότερα εκφοβισμό).  

Η συνέχεια τον Οκτώβριο όμως δεν πρέπει να φτάσουμε εκεί. Και όχι όπως σωστά λένε τα παιδιά λόγω “χάρης” αλλά γιατί Υπουργός Δικαιοσύνης και Γενικός Εισαγγελέας πρέπει αυτεπάγγελτα να απορρίψουν αυτή την ανύπαρκτη υπόθεση πριν εκτεθούν περισσότερο η κυβέρνηση, η δικαιοσύνη και η Κυπριακή Δημοκρατία γενικότερα στο εξωτερικό.  

Η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από αυτούς που αναρτούν πανό αλλά από εκείνους που τα κατεβάζουν με τη βία...