Ολοκληρώθηκε η συνάντηση ΠτΔ-Τατάρ – Τι συμφωνήθηκε και τι αρνήθηκε η τουρκοκυπριακή πλευρά
Ολοκληρώθηκε γύρω στις 13:00 η συνάντηση Προέδρου Χριστοδουλίδη και Ερσίν Τατάρ.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Αντισυνταγματικός ο νόμος για τον Φορέα Κοινωνικής Στήριξης στο τιμόνι του οποίου βρίσκεται η Πρώτη Κυρία – Η απόφαση του Ανωτάτου
Ο υπό Αναφορά Νόμος προήλθε μετά από πρόταση νόμου και επέβαλλε στην Επιτροπή την υποχρέωση να τηρεί μητρώο και να δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του Φορέα κατάλογο, σε σχέση με τους προβλεπόμενους, στο εδάφιο 1 του Άρθρου 4 του βασικού Νόμου, πόρους, του Ειδικού Ταμείου στον οποίο περιλαμβάνονται τα φυσικά και νομικά πρόσωπα, τα οποία κατά το προηγούμενο έτος κατέβαλαν στο εν λόγω Ταμείο ποσά τα οποία υπερβαίνουν τις €5.000. Πρόσθετα δε, η Επιτροπή όφειλε να καταθέτει στον Πρόεδρο της Βουλής κατάλογο όλων των γενομένων προς τον Φορέα δωρεών ή και εισφορών.
Το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ότι, η καταχώριση σε μητρώο και η δημοσιοποίηση των προσωπικών στοιχείων των φυσικών προσώπων που καταβάλλουν εισφορές, αποτελούν επέμβαση στο δικαίωμα τους για προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που τους αφορούν και στο δικαίωμα τους για σεβασμό της ιδιωτικής τους ζωής. Ακολούθως, εξετάστηκε κατά πόσον η εν λόγω επέμβαση δικαιολογείται, υπό το πρίσμα των προϋποθέσεων που πρέπει να συντρέχουν προς περιορισμό θεμελιώδους δικαιώματος του ατόμου. Εν προκειμένω, δεν στοιχειοθετήθηκε από την νομοθετική εξουσία, η οποία βαρύνεται με τη σχετική υποχρέωση, η άμεση και επιτακτική κοινωνική ανάγκη για την οποία χωρεί επέμβαση στο θεμελιώδες δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής. Στην αιτιολογική έκθεση δεν αναφέρθηκε οτιδήποτε προς τεκμηρίωση τέτοιας μορφής ανάγκης ώστε να δικαιολογείται η επέμβαση σε ατομικό δικαίωμα. Πρόσθετα δε, παρατηρήθηκε, παντελής απουσία τεκμηρίωσης από τον νομοθέτη της συνδρομής της αρχής της αναλογικότητας.
Το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, με αναφορά σε νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επισήμανε ότι είναι δυνατή η επίκληση από νομικά πρόσωπα της προστασίας των Άρθρων 7 και 8 του Χάρτη, προς όφελος φυσικού προσώπου, στις περιπτώσεις και στο βαθμό όπου η επωνυμία του νομικού προσώπου προσδιορίζει ένα ή περισσότερα φυσικά πρόσωπα. Στη βάση των πιο πάνω, κρίθηκε ότι, η καταχώριση και δημοσιοποίηση, χωρίς διάκριση, των επωνυμιών των νομικών προσώπων, ως ο υπό Αναφορά Νόμος διαλάμβανε, παραβίαζε, στις περιπτώσεις εξακρίβωσης, άμεσα ή έμμεσα, της ταυτότητας των φυσικών προσώπων, το δικαίωμα τους στην ιδιωτική ζωή και στα προσωπικά τους δεδομένα.
Πρόσθετα, ως αναφέρθηκε, καταστρατηγήθηκε ο πιο πάνω Ευρωπαϊκός Κανονισμός αφού η Βουλή υποχρέωνε τον Φορέα να δημοσιεύει την επωνυμία νομικού προσώπου, χωρίς να προηγείται η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, όπως ρητά διαλαμβάνει ο Κανονισμός και προκειμένου να διαπιστωθεί, από το αρμόδιο όργανο, αν με των επωνυμία του νομικού προσώπου προσδιορίζονται ένα ή περισσότερα φυσικά πρόσωπα.
Το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, γνωμάτευσε ότι οι υπό Αναφορά Νομοθετικές διατάξεις, αντίκεινται σε διατάξεις του Συντάγματος, στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. και στον πιο πάνω Ενωσιακό Κανονισμό. Έτσι, κρίθηκε καθ’ ολοκληρίαν ως αντισυνταγματικός.
