Τουρκικό λιμάνι ανοίγει για κυπριακά πλοία - Η πρόταση Χριστοδουλίδη και το παρασκήνιο - Πληροφορίες «Τ»
Πρόταση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας το άνοιγμα τουρκικού λιμανιού για Κυπριακά πλοία σύμφωνα με πληροφορίες του «Τ».
Πέρα απ’ την πλάκα (που αποτελεί πλέον το μόνο legit όπλο απέναντι στον κυπριακό παραλογισμό) ο λαγός που έβγαλε απ’ το καπέλο ο Πρόεδρος για τη λύση(;) του υδατικού, δείχνει να μπάζει από παντού, καθώς τα (εύλογα) ερωτήματα που γεννιούνται από την κίνηση των ΗΑΕ να μας δανείσουν(;) έναν απροσδιόριστο ακόμα αριθμό κινητών μονάδων αφαλάτωσης, είναι πολλά περισσότερα από τις φειδωλές και αόριστες απαντήσεις που δίνουν τα κυβερνητικά στελέχη - και δη η -υποτίθεται αρμόδια- Υπουργός Γεωργίας Μαρία Παναγιώτου που πιάστηκε την επομένη στα ΜΜΕ σαν το ελάφι από τους προβολείς διερχόμενου οχήματος (στη διαβόητη πλέον εμφάνισή της στο Τρίτο του ΡΙΚ ήταν κάτι περισσότερο από εμφανές ότι δεν είχε την παραμικρή γαμημένη ιδέα για τη συμφωνία με ΗΑΕ).
Όμως στο πλαίσιο της κλασικής χριστοδουλιδικής τακτικής “ακόμα δεν τον είδαμε Γιάννη τον βαφτίσαμε” η ανάγκη κατευνασμού των πνευμάτων (αλλά και του ΔΗΣΥ που μυρίστηκε αίμα κι έχει ανάγει το υδατικό σε Κυπριακό 2.0) γύρω από τη διαφαινόμενη αποτυχία (και αυτής) της κυβέρνησης να διαχειριστεί εχμ.. ολιστικά το σοβαρότατο αυτό πρόβλημα (σίγουρα σοβαρότερο και πιο... χειροπιαστό από το Κυπριακό όπως έχει καταντήσει την τελευταία δεκαετία) υπερσκελίζει τον ψύχραιμο σχεδιασμό, την οργάνωση και το μακρόπνοο όραμα. Θέλουμε κάτι χειροπιαστό για show και το θέλουμε χθες. Το ανακοινώνει σε συνέντευξη(!) στον ΑΝΤ1, μοιράζει το επίσημο αφήγημα σε κυβ. εκπροσώπους, υπουργούς, ΜΜΕ και παπαγαλάκια (έμμισθα και μη) με την ένδειξη να δοθεί έμφαση στην “τεράστια επιτυχία της κυπριακής διπλωματίας” παρά σε fucking boring τεχνικά ζητήματα και άχρηστες λεπτομέρειες όπως πότε, πως, πόσες και πόσο θα μας βγει το μαλλί. Αυτά θα τα δούμε όταν με το καλό φτάσουν οι μονάδες στη νησί, εγκατασταθούν (απ’ ότι φαίνεται χωρίς χρονοβόρες μελέτες) και ξεκινήσουν να δουλεύουν. Μέχρι τότε και με τον κίνδυνο να πάει κάτι στραβά (καθ’ ότι η κυβέρνηση αποδείχθηκε μεγάλος... κάκτος με τα μεγάλα έργα) θα διασχίσουμε εκείνη τη γέφυρα όταν φτάσουμε εκεί.
“Είναι απαράδεκτο μια ευνομούμενη πολιτεία με μείζον πρόβλημα ανομβρίας και λειψυδρίας να είναι αθωράκιστη στο ζήτημα της υδατικής κρίσης και να φτάνει στο έσχατο σενάριο, επιλέγοντας ασύντακτες λύσεις πανικού” είπε στο ΚΥΠΕ η Πολιτικός Μηχανικός (με έμφαση στη μηχανική σε αντίθεση με τον “συνάδελφό” της Γιαννάκη Γιαννάκη) και ακτομηχανικός δρ Ξένια Λοϊζίδου για να συμπληρώσει ότι “βεβαίως και οι μονάδες αφαλάτωσης είναι μια λύση αλλά για την επίλυση του υδατικού το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι επενδύσεις στις υποδομές και σωστή διαχείριση χρήσεων, π.χ. όχι γρασίδια και γήπεδα γκόλφ, προσαρμογή των καλλιεργειών σε λιγότερο υδροβόρες, μείωση της σφράγισης του εδάφους με λιγότερα τσιμέντα”. Κι αφού έθεση κάποια καίρια ερωτήματα σχετικά με το τι θα καίνε αυτές οι μονάδες και αν θα ληφθούν μέτρα ώστε η απορριφθείσα άλμη να μην καταστρέψει τις κυπριακές ακτές, καταλήγει πως «από το 2008 το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων εκπόνησε μελέτη για τις υποδομές ώστε η Κύπρος να μην εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες, αλλά από τότε πολλά εξαγγέλθηκαν, λίγα έγιναν».
Η Ξένια αναρωτιέται επίσης γιατί “τα 10 εκ επεξεργασμένου νερού που είναι διαθέσιμα από την μονάδα επεξεργασίας αποβλήτων στην Μια Μηλιά δεν είναι επιλογή” και “γιατί για πολιτικούς ή άλλους λόγους, αυτό για το οποίο φωνάζει εδώ και χρόνια η δικοινοτική επιτροπή για το περιβάλλον, δεν προχωρά». Για απάντηση Ξένια μου, θα σε παραπέμψω πάλι στον Τυχικό: δεν μας φτάνει ο πονοκέφαλος της αφαλάτωσης από μουσουλμανικές μονάδες, εσύ προτείνεις τη χρήση καθαρά τουρκικού νερού; Θέλεις να μας κάτσει στον λαιμό;
Φαντάζομαι πως πολλά από αυτά τα ερωτήματα θα απαντηθούν εν καιρώ με την εγκατάσταση και λειτουργία των μονάδων (το πιο αισιόδοξο σενάριο την τοποθετεί κατά τον Σεπτέμβριο), όμως εάν υπήρχε ενδελεχής σχεδιασμός και σωστός προγραμματισμός, όλα αυτά θα έπρεπε ήδη να τα γνωρίζει η κυβέρνηση και κατ’ επέκταση το κοινό. Γιατί όταν επιδίδονται σε πανηγυρισμούς, αυτολιβανίσματα και αοριστολογίες χωρίς να έχουν συγκεκριμένες απαντήσεις για καίρια ερωτήματα, μόνο καχυποψία και επιφυλάξεις μπορούν να εκφραστούν.
Συγγνώμη, που δεν μοιραζόμαστε των άκρατο ενθουσιασμό τους, μιλάμε άλλωστε για τους δημιουργούς των επιτυχιών “ντεπόζιτα νερού δίπλα απ’ τους σέρβερς” και “φωτοβολταϊκά για όλους αλλά όχι για πάντα”. Ας μας επιτραπεί το μικρό καλάθι απέναντι στις μεγάλες και βαρύγδουπες ανακοινώσεις...
