Η ατοπική δερματίτιδα είναι μια κοινή πάθηση που έχει συσχετιστεί με το άγχος. Ωστόσο, τα επιδημιολογικά δεδομένα σχετικά με τον αντίκτυπο τόσο των κοινών όσο και των σοβαρών παραγόντων είναι περιορισμένα. Για τον λόγο αυτό, η Katrina Abuabara, M.D., από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο, και οι συνεργάτες της, διεξήγαγαν μία διαχρονική μελέτη, με αντιπροσωπευτικό δείγμα 13.972 παιδιών (ηλικίας 1 έως 8,5 ετών), χρησιμοποιώντας δεδομένα από την επίσης διαχρονική έρευνα Avon Longitudinal Study of Parents and Children. Σκοπός ήταν να εξακριβωθεί η επίδραση των ψυχολογικών πιέσεων κατά την πρώιμη παιδική ηλικία στην εμφάνιση και σοβαρότητα της νόσου.
Οι παράμετροι και ο βαθμός επιρροής τους
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για κάθε τυπική απόκλιση που σχετίζεται με αυξημένα στρεσογόνα συμβάντα στη ζωή των παιδιών, παρατηρήθηκε μικρός αλλά σημαντικός κίνδυνος για την ταυτόχρονη εκδήλωση της ατοπικής δερματίτιδας. Ο κίνδυνος αυτός ήταν υψηλότερος σε περιπτώσεις μέτριων έως σοβαρών συμπτωμάτων της νόσου ή όταν υπήρχε συσσώρευση αγχωτικών περιστατικών καθ’ όλη τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Η σύνδεση είναι απόρροια κοινών αλλά έντονων αλλαγών, όπως η εγγραφή σε νέο σχολείο ή η απόκτηση ενός αδελφού. Αξιοσημείωτο αποτελεί το γεγονός ότι αυτές οι καταστάσεις φαίνεται να έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο σε σχέση με πιο δυσμενείς συνθήκες, όπως η απομάκρυνση από έναν γονέα ή η κακοποίηση.
«Τα αποτελέσματά μας μπορούν να συμβάλλουν στην παροχή προληπτικής καθοδήγησης στις οικογένειες αλλά και τους επαγγελματίες υγείας, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης εξάρσεων της ατοπικής δερματίτιδας στα παιδιά. Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι οι υπάρχουσες μέθοδοι μείωσης του άγχους, ενδέχεται να βελτιώσουν τα συμπτώματα της νόσου και να είναι ωφέλιμες στους ασθενείς που αντιμετωπίζουν στρεσογόνες καταστάσεις» ανέφεραν οι συγγραφείς.
Πηγή: ygeiamou.gr