Πάνε 41 χρόνια από τότε που ο Αττίλας πάτησε το πόδι του στην Κύπρο, κι όμως πολλές ιστορίες της εισβολής δεν έχουν βγει ακόμη έξω.
Φαίνεται πως η πάροδος των χρόνων λύνει τις γλώσσες όσων βίωσαν περιστατικά και έδωσαν τα πάντα για να αντισταθούν στον Τούρκο εισβολέα.
Μια απ΄ αυτές τις ιστορίες, που προκαλούν συγκλονισμό και συγκίνηση,d είναι κι αυτή του 63χρονου σήμερα Βασίλη Ευσταθόπουλου από το Κλαδέο της Αρχαίας Ολυμπίας.
Ο κ. Ευσταθόπουλος ήταν κι αυτός στη σειρά των απολυμένων. Ήταν ένας από εκείνους που επιβιβάστηκε στο αρματαγωγό Λέσβος για να μεταφερθεί στην Ελλάδα και μόλις πληροφορήθηκαν τα νέα για την τουρκική εισβολή, φώναζαν «γυρίστε μας πίσω να πολεμήσουμε».
Η μαρτυρία του για τα τραγικά γεγονότα του καλοκαιριού του 1974 καταγράφεται στο βιβλίο της ΕΛΔΥΚ, ενώ μίλησε για τις εμπειρίες του σε συνέντευξη του στo patrisnews.
Ο Βασίλης Ευσταθόπουλος μιλάει και για μια συγκλονιστική ιστορία. Λέει ότι μετά την επιστροφή του στην Κύπρο κάποιος τον άρπαξε από το στήθος και τον έριξε σε όρυγμα. Επρόκειτο για έναν Κύπριο στρατιώτη που του έσωσε τη ζωή. Ο τελευταίος στην προσπάθειά του να σώσει τον κ. Ευσταθόπουλο, έχασε το χέρι του. Του το’ «φαγε» το βλήμα…
Μέσα στη δίνη του πολέμου, τα ίχνη τους χάθηκαν. Ο Βασίλης δεν μπόρεσε να μάθει πολλά για τον Κύπριο στρατιώτη, τον Πανίκο, που του έσωσε τη ζωή. Η μοίρα, όμως, τα έφερε έτσι ώστε να συναντηθούν πάλι οι δρόμοι τους…
Διηγείται ο Βασίλης Ευσταθόπουλος: «Πηγαίναμε με έναν ενθουσιασμό να πολεμήσουμε με τους Τούρκους γιατί η ιστορία εμάς μας είχε διδάξει αυτό. Στο δρόμο που πηγαίναμε είχαν βγει άνθρωποι και νόμιζαν ότι είχε έρθει βοήθεια από την Ελλάδα, δεν ήξεραν ότι επιστρέψαμε. Ο κόσμος έβγαινε στους δρόμους και μας έδινε σταφύλια, τομάτες, χαλούμια. Στην πορεία αυτή εκείνο που μου έμεινε χαρακτηριστικό ήταν όπως τρέχαμε με την αεροπορία από πάνω μας, κάποια στιγμή ένιωσα ένα χέρι στο στήθος μου και με πέταξε μέσα σε ένα όρυγμα. Δεν κατάλαβα τι ακριβώς έγινε και από το βάθος του ορύγματος ακούω κάποια στιγμή « Πανίκο χτύπησες;». Εκείνη την ώρα γυρίζω πίσω μου και βλέπω άλλους τρεις Κύπριοι συμπολεμιστές, οι οποίοι ήταν του πυροβολικού. Το παιδί που με έσωσε, του πήρε το βλήμα το χέρι. Μετά από δέκα- δώδεκα χρόνια πήγα στην Κύπρο με τη γυναίκα μου και όταν πήγαμε ένα πρωί στη ‘Λαϊκή τράπεζα’ στη Λεμεσό, αμέσως βλέπω τον ταμία με το χέρι κομμένο και το μυαλό μου πήγε σε αυτή την εικόνα. Τον ρώτησα τότε εάν το τραύμα στο χέρι του είναι από τον πόλεμο, μου είπε ναι, τον ρώτησα αν τον λένε Πανίκο, με ρώτησε ποιος είμαι, του είπα ποιος ήμουν και το παιδί λιποθύμησε. Μου έχει μείνει αυτή η εικόνα του χεριού του».
Περισσότερα για τη μαρτυρία-συνέντευξη του κ. Ευσταθόπουλου, που σκότωσε Τούρκο με μαχαίρι, στην ιστοσελίδα patrisnews
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Θλίψη στο κυπριακό ποδόσφαιρο - «Έφυγε» ο Σάμπουριτς
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις