Την ερώτηση αυτή μου την απηύθυναν σήμερα. Δεν με ξάφνιασε, αντίθετα αυτό που με ξάφνιασε είναι γιατί πήρε τόσο πολύ να την ακούσω. Συνηθίσαμε άλλωστε στη χώρα που ο διχασμός κατάντησε το εθνικό μας σπορ.
Εδώ καταντήσαμε και πάλι ή ορθότερα μας κατάντησαν. Πάλι να χωριστούμε σε στρατόπεδα, πάλι να διαλέξουμε πλευρά, πάλι να οχυρωθούμε πίσω από τις απόψεις μας, πάλι να υποστούμε το ‘’αν δεν υποστηρίξεις τον έναν ξεπλένεις αυτομάτως τον άλλον”. Έχουμε ζήσει το ίδιο σκηνικό αμέτρητες φορές έως τώρα, ακόμα μία τι θα πειράξει; Μόνο που αυτή τη φορά το δίλημμα δεν είναι Μιχαηλίδης ή Σαββίδης, Γενικός Ελεγκτής ή Γενικός Εισαγγελέας. Αυτό είναι πλασματικό, σκόπιμα παραπλανητικό και επικίνδυνο. Όπως ποτέ δεν υπήρξε δίλημμα Μακάριος - Γρίβας παρά μόνο νομιμότητα vs τρομοκρατία, δημοκρατία (έστω με ελλείμματα) vs ολοκληρωτικός φασισμός και κάλπες vs όπλα. Ούτε γκρίζα, ούτε “ναι μεν αλλά’, ούτε “να ακούσουμε και την άλλη άποψη”. Κάποια πράγματα, είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι πιο ξεκάθαρα κι από το ποιοι-ήταν-οι-κακοί-του-Β’-Παγκοσμίου-Πολέμου. Όλα τ’ άλλα είναι προφάσεις και φυσικά ξέπλυμα.
Στην επερχόμενη δίκη στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο δεν συγκρούονται θεσμοί, ούτε προσωπικά ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης με τους Σαββίδη - Αγγελίδη. Είμαι σίγουρος πως ως άνθρωποι είναι μια χαρά φυσιολογικοί, με τα καλά τους, τα κακά τους, τις ευαισθησίες, τις εμμονές και τις αρχές τους. Επίσης δεν υπάρχει “σύγκρουση”. Ούτε “πόλεμος”. Κι αυτοί επίσης είναι όροι ισαποστακισμού, όπως πχ όταν χαρακτηρίζεις “επεισόδια” τις επιθέσεις ακροδεξιών φασιστόμουτρων σε βάρος μεταναστών ή όταν βαφτίζεις το πραξικόπημα “εθνικό διχασμό” γιατί είναι ολοφάνερο πως θέλεις να ξεπλύνεις τους ΕΟΚΑΒητατζήδες. Είναι μία απροκάλυπτη επίθεση στον μοναδικό θεσμό που λειτουργεί στο νησί (και μάλιστα υπέρ το δέον όπως εχμ.. κατηγορείται) από εκείνον που μπάζει από παντού, έχει τις περισσότερες σκιές και βρίσκεται στον πάτο της αποδοχής από τους πολίτες εξαιτίας αμφιλεγόμενων αποφάσεων, δυσανάλογης συγκέντρωσης εξουσιών και του προκλητικού ανέλεγκτου που επιτρέπει την παύση ποινικών διώξεων διαβόητων εγκληματιών με μόλις δύο γραμμές αιτιολόγηση. Είναι μια διαδικασία ξηλώματος του Γενικού Ελεγκτή που ξεκίνησε από την πρώτη μέρα διορισμού των δύο στη Νομική Υπηρεσία από τον Αναστασιάδη και όπως όλα δείχνουν θα κορυφωθεί επί προεδρίας του άξιου πολιτικού του τέκνου. Βασικά σ’ αυτή τη δίκη θα αναμετρηθεί ο Γενικός Ελεγκτής του κράτους με το ίδιο το κράτος-μαφία που δεν ανέχεται όχι μόνο την έρευνα αλλά ούτε την παραμικρή κριτική σε βάρος του.
Συνεπώς σ’ αυτή τη μάχη, δεν χωράνε ισαποστακισμοί που ευνοούν το κατεστημένο. Όσα λάθη κι αν έχει κάνει ο Μιχαηλίδης (και έκανε και κάνει ακόμα πολλά) καλύτερα να τον έχουμε εκεί και να του ασκούμε αυστηρή κριτική προκειμένου να τα διορθώσει παρά να αντικατασταθεί με κάποιον ή κάποιους από το διαβόητο καρνέ του Χριστοδουλίδη με “διαθέσιμες προσωπικότητες εντός κι εκτός Κύπρου” (γιατί είδαμε πόσο καλά πάνε γενικά οι επιλογές του Προέδρου). Γιατί τουλάχιστον η Ελεγκτική Υπηρεσία ελέγχεται και οι αποφάσεις της αν δεν είναι τεκμηριωμένες ή δεν ευσταθούν πέφτουν στο κενό και δεν επηρεάζουν κανέναν (εδώ που τα λέμε ακόμα κι όταν ισχύουν πάλι στα σκουπίδια καταλήγουν). Σε αντίθεση με τον Γενικό Εισαγγελέας και τον Βοηθό ΓΕ που κάνουν ό,τι γουστάρουν, επηρεάζουν ζωές, υποθέσεις, την απονομή δικαιοσύνης, την ίδια την κοινωνία και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Φυσικά και σ’ αυτή τη μάχη είμαι με τον Γενικό Ελεγκτή γιατί πολύ απλά η εναλλακτική είναι πολύ πιο τρομακτική...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ελπίδα Ιακωβίδου: Βρέθηκε σε εκδήλωση στη Λευκωσία με την πρώην σύντροφο του Τζώνη Καλημέρη
• Αερόσακοι Takata: Πώς απαντούν οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων για τις χρεώσεις στον έλεγχο;
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις