Η μόλυνση από τον κορονοϊό είναι γνωστό ότι αφήνει πίσω της μια μακρά κληρονομιά με προβλήματα υγείας, πολλά από τα οποία χαρακτηρίζονται ως long Covid.
Όμως όλο και περισσότερα στοιχεία δείχνουν ότι ανεξάρτητα από αυτό το σύνδρομο, ο κορονοϊός παραπλανά επίσης το ανοσοποιητικό σύστημα, ώστε να στοχεύει τον οργανισμό, προκαλώντας αυτοάνοσες διαταραχές σε ορισμένους ανθρώπους.
Βέβαια, η Covid, από αυτήν την οπτική γωνία, δεν είναι η μοναδική μεταδιδόμενη νόσος.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και χρόνια ότι διάφορες λοιμώξεις, μπορούν να οδηγήσουν σε αυτοάνοσα νοσήματα. Το κλασικό παράδειγμα είναι ο ιός Epstein-Barr που προκαλεί τη λοιμώδη μονοπυρήνωση.
Περίπου ένας στους 10 ανθρώπους που πάσχουν από λοιμώδη μονοπυρήνωση, αναπτύσσουν στη συνέχεια μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα, δηλαδή σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Μια μελέτη-ορόσημο που δημοσιεύτηκε πέρυσι σε επιστημονική επιθεώρηση, συνέδεσε τον ιό ακόμη και με τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας.
Πολλά άλλα παθογόνα μπορούν επίσης να προκαλέσουν αυτοάνοσα, ευτυχώς όμως μόνο σε λίγους, άτυχους ανθρώπους.
«Όλοι μας έχουμε μολυνθεί από πλήθος ιών και στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν έχουμε εκδηλώσει αυτοάνοσο νόσημα», δήλωσε στους New York Times ο δρ Alberto Ascherio, επιδημιολόγος στη Σχολή Δημόσιας Υγείας T.H. Chan του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και επικεφαλής της μελέτης για την πολλαπλή σκλήρυνση.
Ποιοι ιοί προκαλούν μακροχρόνια προβλήματα υγείας
Οι λοιμώξεις με βακτήρια όπως τα χλαμύδια (σεξουαλικώς μεταδιδόμενο) και η σαλμονέλα (μεταδίδεται από μολυσμένα τρόφιμα) μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή στις αρθρώσεις, το δέρμα και τα μάτια, μια κατάσταση που ονομάζεται αντιδραστική αρθρίτιδα.
Οι εντεροϊοί (όπως ο ιός κοξάκι), από την πλευρά τους, μπορούν να παραπλανήσουν τον οργανισμό και να προκαλέσουν χρόνιες καταστάσεις.
Επίσης, ο δάγκειος πυρετός και ο ιός HIV πιστεύεται ότι προκαλούν αυτοάνοσα νοσήματα σε ορισμένους ανθρώπους. Ο HIV μάλιστα, έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί λέμφωμα (καρκίνο του ανοσοποιητικού συστήματος).
Παρόλα αυτά, η Covid φαίνεται να υποδαυλίζει μια μακροπρόθεσμη αντίδραση που είναι ξεχωριστή, δήλωσε ο δρ. Timothy Henrich, ιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο.
«Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο στον SARS-CoV-2 που φαίνεται ότι τον κάνει να ξεχωρίζει, όσον αφορά τη σοβαρότητα και τη διάρκεια των μακροπρόθεσμων προβλημάτων που προκαλεί στην υγεία», συμπληρώνει ο ίδιος.
Στις αρχές της πανδημίας, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα αντισώματα που στοχεύουν τον οργανισμό αντί για το παθογόνο, τα λεγόμενα αυτοαντισώματα, είναι σημαντικά στην Covid.
Όσοι είχαν αυτοαντισώματα κατά της ιντερφερόνης, ενός βασικού συστατικού του συστήματος πρώτης αντίδρασης του οργανισμού στους παθογόνους μικροοργανισμούς, πριν μολυνθούν από κορονοϊό, είχαν περισσότερες πιθανότητες να νοσήσουν βαριά ή να πεθάνουν από Covid.
Περίπου το 10% των ασθενών με βαριά Covid, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν άνδρες άνω των 55 ετών, είχαν αυτά τα αντισώματα, σε σύγκριση με μόλις 0,3% στον γενικό πληθυσμό.
Έκτοτε, δεκάδες μελέτες έχουν βρει αυτοαντισώματα σε άτομα που είχαν προσβληθεί από Covid.
Έως και τα μισά από αυτά, είχαν αντισώματα που μπορούν να μεταβάλουν το ανοσοποιητικό σύστημα, να βλάψουν τα αιμοφόρα αγγεία, να επηρεάσουν τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και να προκαλέσουν διαβήτη, ρευματοειδή αρθρίτιδα και θρόμβους στο αίμα.
Μια μελέτη βρήκε αυτοαντισώματα σε παιδιά με πολυσυστηματικό φλεγμονώδες σύνδρομο, μια σπάνια κατάσταση που σχετίζεται με το Covid.
Τα αυτοαντισώματα φαίνεται να είναι ανεξάρτητα από τη long Covid.
Μερικές μελέτες έχουν συνδέσει ένα υποσύνολο αυτοαντισωμάτων με τη long Covid και διαπίστωσαν ότι η παρουσία τους είναι ένας από τους τέσσερις κύριους παράγοντες κινδύνου για το σύνδρομο.
Αλλά άλλες ομάδες επιστημόνων έχουν αναφέρει ότι τα αυτοαντισώματα και η long Covid δεν συνοδεύουν πάντα το ένα το άλλο.
Με βάση την ανάλυση χιλιάδων πρωτεϊνών, «υπογραφή αυτοαντισωμάτων φαίνεται να είναι ένα φαινόμενο που σχετίζεται με την Covid και όχι με τη long Covid», δήλωσε ο δρ. Henrich.
Ωστόσο, ορισμένοι ερευνητές προειδοποιούν ότι η απλή παρουσία αυτοαντισωμάτων δεν προαναγγέλλει απαραίτητα και αυτοάνοσο νόσημα.
«Σε κάθε ιογενή λοίμωξη έχουμε αυτοαντισώματα και αυτό είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες», δήλωσε ο δρ Shiv Pillai, ανοσολόγος στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.
Δεν εκδηλώνουν αυτοάνοσα όλοι όσοι πέρασαν ιογενείς λοιμώξεις
Το γιατί μόνο μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν αυτοάνοσες παθήσεις μετά από λοιμώδες νόσημα δεν είναι σαφές, αλλά η απάντηση είναι πιθανό να περιλαμβάνει δεκάδες γονίδια και έναν περιβαλλοντικό καταλύτη.
Στη νόσο του λύκου, για παράδειγμα, υπάρχουν υψηλά επίπεδα αυτοαντισωμάτων περισσότερα από 10 χρόνια πριν από την εκδήλωση της νόσου, αλλά πολλοί συγγενείς ασθενών με λύκο που έχουν παρόμοιο γενετικό υπόβαθρο, δεν αναπτύσσουν ποτέ τη νόσο.
«Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι αυτοί που εκδηλώνουν χρόνιες νόσους από λοιμώδη νοσήματα, έχουν κι άλλους άγνωστους σε αυτούς παράγοντες κινδύνου και ο ιός είναι το τελικό έναυσμα για την εκδήλωση της νόσου», δήλωσε ο δρ. Iñaki Sanz, ανοσολόγος στο Πανεπιστήμιο Emory.
Για να συνδεθεί οριστικά ένας ιός με μια αυτοάνοση πάθηση, θα πρέπει να διεξαχθούν αυστηρές μελέτες που θα παρακολουθούν μεγάλο αριθμό ατόμων για πολλά χρόνια.
Πώς συνδέθηκε η λοιμώδης μονοπυρήνωση με τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας
Το καλύτερο παράδειγμα μιας τέτοιας μελέτης, είναι αυτή που συνέδεσε τον ιό Epstein-Barr με τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας.
Ο Epstein-Barr ως μέλος της οικογένειας των ερπητοϊών, μολύνει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.
Μόλις εισέλθει στον οργανισμό ο ιός, παραμένει για πάντα και μπορεί να επανενεργοποιηθεί από συνθήκες όπως το στρες και ορμονικές αλλαγές.
Για να διερευνήσουν τη συσχέτισή του με την Σκλήρυνση κατά Πλάκας, ο δρ Ascherio και οι συνάδελφοί του διεξήγαγαν αυτό που αποκαλούν «πείραμα της φύσης», δηλαδή μια μακροχρόνια μελέτη περισσότερων από 10 εκατομμυρίων εν ενεργεία στρατιωτών του αμερικανικού στρατού.
Μεταξύ 1993 και 2013, οι ερευνητές συνέλεξαν 62 εκατομμύρια δείγματα ορού από αυτή τη φυλετικά διαφορετική ομάδα.
Όσοι είχαν μολυνθεί από τον Epstein-Barr είχαν 32 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο Σκλήρυνσης κατά Πλάκας, σε σύγκριση με όσους δεν είχαν τον ιό, όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες. Δεν παρατήρησαν παρόμοιες σχέσεις με άλλους ιούς.
Ως εκ τούτου, οι ερευνητές είναι πλέον ενθουσιασμένοι με την ιδέα ενός εμβολίου για τον Epstein-Barr, ως πρόληψη της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας. (Προς το παρόν δεν υπάρχουν διαθέσιμα εμβόλια κατά του Epstein-Barr, αν και ορισμένα βρίσκονται σε κλινικές δοκιμές).
Και άλλες μελέτες από άλλες ομάδες ειδικών υποστηρίζουν τη συσχέτιση μεταξύ Epstein-Barr και Σκλήρυνσης κατά Πλάκας.
Δανοί ερευνητές παρακολούθησαν περισσότερα από 25.000 άτομα με λοιμώδη μονοπυρήνωση επί δεκαετίες και διαπίστωσαν ότι διπλασίαζε τις πιθανότητες εμφάνισης Σκλήρυνσης κατά Πλάκας.
Στο ίδιο πλαίσιο, μελέτη που δημοσιεύθηκε πέρυσι προσέφερε μια πιθανή εξήγηση: Ο Epstein-Barr μιμείται μια ανθρώπινη πρωτεΐνη, παραπλανώντας ενδεχομένως τα αντισώματα που παράγονται κατά του ιού.
«Περίπου ένα στα 4 άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας έχει αυτά τα αντισώματα, «παρέχοντας τη βάση για το πώς ο Epstein-Barr θα μπορούσε να προκαλέσει μια αυτοάνοση αντίδραση που θα προκαλούσε Σκλήρυνση κατά Πλάκας», δήλωσε ο δρ. William Robinson, ειδικός σε αυτοάνοσα νοσήματα στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ο οποίος ήταν επικεφαλής της μελέτης.
Αυτού του είδους η μοριακή μίμηση είναι ένας δρόμος προς την αυτοανοσία.
Αλλά σε άλλες περιπτώσεις, ο οργανισμός μπορεί να μην απομακρύνει ποτέ πλήρως ένα παθογόνο μετά τη μόλυνση και η παραμονή του ιού, είτε πρόκειται για ζωντανό ιό είτε απλώς για υπολείμματα, μπορεί να κρατήσει τον οργανισμό σε κατάσταση υψηλού συναγερμού του ανοσοποιητικού συστήματος, οδηγώντας τελικά σε αυτοανοσία.
Σε λίγους ανθρώπους, τα αντιικά φάρμακα και ο εμβολιασμός μπορούν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα της long Covid, υπονοώντας ότι ο ζωντανός ιός μπορεί να είναι η πηγή.
Ο δρ. Henrich διεξάγει μια μελέτη που εξετάζει μονοκλωνικά αντισώματα σε υψηλές δόσεις, τα οποία θα απορροφούσαν τα περιπλανώμενα θραύσματα του ιού που παραμένουν στο σώμα μετά το πέρας της λοίμωξης.
«Εάν οι ιικές πρωτεΐνες προκαλούν μια αυτοαντιδραστική διαδικασία, τότε με το να απαλλαγούμε από αυτές τις ιικές πρωτεΐνες, θα μπορούσε στην πραγματικότητα να βελτιωθεί η συνολική υγεία», καταλήγει ο δρ. Henrich.
Πηγή: news247.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Σοβαρός τραυματισμός 84χρονου μοτοσικλετιστή μετά από τροχαίο - Ο οδηγός εγκατέλειψε την σκηνή
• Θρήνος: Πέθανε γνωστός Έλληνας Youtuber από ανακοπή - Ήταν μόλις 35 χρονών
• Χριστίνα Παυλίδου: Η υπόσχεση που έδωσε στην κόρη της Μαρία και η αναφορά στην Άλκηστη
• Netflix: Αυξήσεις στις τιμές σε Κύπρο και Ελλάδα - Δείτε το κόστος στα νέα πακέτα
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις