Το true crime είναι δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία η τρομερή (ή μήπως τρομακτική;) δημοτικότητά του με το αδηφάγο κοινό να τα καταβροχθίζει με βουλιμία, από την άλλη τα ανθρώπινα συντρίμμια που αφήνουν πίσω τους δράστες και θύματα - οι επιζήσαντες και οι οικείοι που θα πρέπει να ζουν και ξαναζούν τη φρίκη κάθε φορά που κάποιο ντοκιμαντέρ ή προϊόν μυθοπλασίας θα αναθερμάνει το ενδιαφέρον του ηδονοβλεπτικού κοινού για την ιστορία τους.
Από την εποχή της “Ανατομίας ενός εγκλήματος” του Πάνου Κοκκινόπουλου (που έσκασε σαν φιάλη αίματος στην ανύποπτη ελληνική prime time των early 90s) μέχρι το διαρκώς διογκούμενο true crime section του Netflix, τα αμέτρητα podcasts και το δικό μας “Κάρμα”, η διαχρονικά τεράστια απήχηση του διαβόητου αυτού είδος είναι μια σταθερή υπενθύμιση ότι τα γούστα του φιλοθεάμονος κοινού δεν έχουν αλλάξει δραματικά από την εποχή της αρένας.
Η σειρά του ΡΙΚ “Στα όρια” σε παραγωγή και σκηνοθεσία Σταύρου Ποταμάρη είναι η πιο πρόσφατη προσθήκη στον ατελείωτο κύκλο του true crime που γεννήθηκε μετά την απροσδόκητη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του “Κάρμα” της Χριστιάνας Αρτεμίου. Η διαφορά της με τις υπόλοιπες: κάθε υπόθεση που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα διαδραματίζεται μέσα από τις έρευνες μιας ομάδας αστυνομικών που τις αναλαμβάνει σε κάθε επεισόδιο. Χθες βράδυ η σειρά ήταν να κάνει πρεμιέρα με το διπλό επεισόδιο “Βαλίτσα” που όπως προδίδει ο τίτλος βασίζεται στην πολύκροτη υπόθεση του πρώτου Κύπριου serial killer Νίκου Μεταξά ο οποίος εκτίει ισόβια για τη δολοφονία πέντε γυναικών και δύο μικρών κοριτσιών με “συνεργό” τον θεσμικό ρατσισμό της Αστυνομίας που αδιαφόρησε για τις εξαφανίσεις των θυμάτων επειδή ήταν αλλοδαπές. Και λέμε “ήταν να κάνει” για το συγκεκριμένο επεισόδιο δεν προβλήθηκε ποτέ. Βλέπετε μόλις τρεις μέρες νωρίτερα το ΡΙΚ έλαβε επιστολή από δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπούσε αόριστα “την οικογένεια του Νίκου Μεταξά” και απειλούσε το ΡΙΚ με νομικά μέτρα σε περίπτωση προβολής του επεισοδίου με αιτιολογικό την προστασία των ανήλικων παιδιών του δράστη.
Η αντίδραση του ΡΙΚ τυπική των ασπόνδυλων γραφειοκρατών που διοικούν το κυβερνητικό κανάλι: υπέκυψε άμεσα στις απειλές και έκοψε το επίμαχο επεισόδιο που διαφήμιζε μανιωδώς επί δύο εβδομάδες γνωρίζοντας ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ και το θέμα και το περιεχόμενο και την απόδοση της ιστορίας. Η σειρά έκανε πρεμιέρα με διαφορετικό επεισόδιο προκαλώντας όπως ήταν πολύ φυσικό την απογοήτευση των συντελεστών. Όχι ΡΙΚ Classic, αλλά classic ΡΙΚ. Του είδους που αδυνατεί να προστατεύσει μία άρρωστη υπάλληλό του πόσο μάλλον κάποιους πρόσκαιρους συνεργάτες.
Είπαμε, το true crime μπορεί να είναι εξαιρετικά δημοφιλές αλλά έρχεται με ένα τίμημα. Ξυπνάει μνήμες. Ξύνει πληγές. Και αν γίνει λάθος μπορεί να “σκοτώσει” ξανά το θύμα ξεπλένοντας ή δοξάζοντας τον θύτη (όπως κατακρίθηκε η σειρά μυθοπλασίας Monster: The Jeffrey Dahmer Story που σημειώστε φιγουράρει στη δεκάδα με τις δημοφιλέστερες σειρές στην ιστορία του Netflix). Λογικό οι περισσότερες αντιδράσεις σε διάφορες εκφάνσεις του είδους να προέρχονται από το περιβάλλον των θυμάτων. Τα πέρασε και ο Κοκκινόπουλος με το επεισόδιο της “10ης εντολής” για τον φρικιαστικό αποκεφαλισμό της δασκάλας στη Σαντορίνη το 2008 (η οικογένεια του θύματος κινήθηκε νομικά για να μπλοκάρει το επεισόδιο όμως το δικαστήριο επέτρεψε τη μετάδοση) αλλά και η Αρτεμίου που δέχθηκε απειλές για συγκεκριμένες ιστορίες. Όμως όπως επιμένουν οι δημιουργοί το επεισόδιο για τον Μεταξά εμπνέεται μεν από τα αληθινά γεγονότα αλλά είναι ουσιαστικά η ιστορία ενός serial killer με τα ονόματα και τις καταστάσεις να έχουν αλλάξει, κάτι που συμβαίνει συχνά σε παραγωγές μυθοπλασίας γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο: την προστασία των ανθρώπων που έχουν εμπλακεί στην υπόθεση. Όχι πάντα βέβαια. Να σκεφτείτε η πρόσφατη ισπανική σειρά του Netflix Burning Body που βασίζεται σε μια πραγματική υπόθεση δολοφονίας του 2017 όχι μόνο καταγράφει σαν ντοκιμαντέρ κάθε γνωστή και άγνωστη πτυχή της ιστορίας χρησιμοποιεί τα ακριβή ονόματα των εμπλεκομένων για τους χαρακτήρες! Σημειώστε πως ούτε οι συγγενείς ούτε οι δικηγόροι τους έχουν δει το επεισόδιο της σειράς “Στα όρια”, η επιστολή απαγόρευσης στάλθηκε με βάση μόνο το τρέιλερ και το προωθητικό υλικό του επεισοδίου. Επίσης η ίδια ιστορία περιλαμβάνεται και στον νέο κύκλο του “Κάρμα” που αναμένεται αυτή τη σεζόν.
Αυτό που συνέβη στην άμεση οικογένεια του Νίκου Μεταξά, δηλαδή στην πρώην γυναίκα του και τα δυο τους παιδιά, δεν παλεύεται και δεν ξεπερνιέται ούτε με δεκαετίες ψυχανάλυσης. Γι’ αυτό και αμφιβάλλω πολύ αν αυτή τη -ή οποιαδήποτε- στιγμή το πρόβλημά τους είναι ένα επεισόδιο μιας σειράς μυθοπλασίας που εμπνέεται από τα εγκλήματα του συζύγου και πατέρα τους. Ειδικά όταν έχουν προηγηθεί εκατοντάδες αφιερώματα, άρθρα, ρεπορτάζ, έρευνες, ντοκιμαντέρ, news footage μέχρι και μια κρίντζι δραματική σειρά στις Φιλιππίνες - πατρίδα πολλών από τα θύματά του. Αν τα παιδιά του γκουγκλάρουν το όνομα του πατέρα τους θα βρεθούν αντιμέτωπα με πολύ χειρότερα από μια σειρά μυθοπλασίας με παραποιημένα γεγονότα και ονόματα. Θα βρεθούν αντιμέτωπα με τη φρικτή αλήθεια. Τη στυγνή πραγματικότητα. Η σειρά δεν πρόκειται να ανοίξει πληγές γιατί πολύ απλά δεν έκλεισαν και ποτέ. Και ούτε πρόκειται.
Όμως η απαγόρευση, ο σκιώδης τρόπος με τον οποίο επιβλήθηκε και ο τραγελαφικός, ανώριμος και επικίνδυνα επιπόλαιος που το χειρίστηκε το πάντα πρόθυμο για προληπτική λογοκρισία ΡΙΚ, μάς οδηγεί σε σκοτεινά μονοπάτια όπου η μυθοπλασία -και κατ’ επέκταση κάθε μορφή τέχνης- θα είναι έρμαιο κάθε λογοκριτή, δικηγόρου ή αγανακτισμένου πολίτη που θα ζητάει (και θα πετυχαίνει) να απαγορευτεί “επειδή θυμίζει κάτι προσωπικό ή δυσάρεστο”.
Η υπόθεση Μεταξά δεν θα εξαφανιστεί ποτέ από την ιστορία ή τη συλλογική μνήμη. Και δεν πρέπει γιατί μαζί της θα χαθούν και οι ευθύνες μιας ξενοφοβικής κοινωνίας που τον διευκόλυνε στο μακάβριο έργο του. Το μόνο που προστατεύει αυτή η απαγόρευση είναι το γόητρο ενός καταδικασμένου δολοφόνου και παιδοκτόνου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Κλάδος σκυροδέματος: Πιο αποφασιστική κυβερνητική διαμεσολάβηση ζητούν οι εργαζόμενοι
• Παγκόσμιος συναγερμός: Αποκολλήθηκε μέρος του Ήλιου - Τι σημαίνει αυτό για τον πλανήτη μας
Αναστασιάδης-Χριστοδουλίδης: Από την «πατρική» στοργή, στον... «πατρικό» θυμό
Όταν στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανέβαινε τον λόφο του προεδρικού με τη σύζυγο και τα παιδιά του, για την τελετή παράδοσης – παραλαβής της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Νίκο Αναστασιάδη, το κλίμα ήταν άκρως οικογενειακό, με τον Νίκο Αναστασιάδη να βλέπει τον <διάδοχό> του με ύφος περήφανου πατέρα. Ο Νίκος Αναστασιάδης μάλιστα, αποκαλούσε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, <Νίκο μου>.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
