Social media. Δεν τα μπορείς αλλά και δεν μπορείς χωρίς αυτά. Λατρεύεις να τα μισείς με την ίδια ένταση που τα χρησιμοποιείς. Λες πως έχουν καταστρέψει τη ζωή μας αλλά δεν μπορείς καν να θυμηθείς πώς ήταν πριν απ’ αυτά.
Δεκτό ότι ο Έκο είχε δίκιο για τις λεγεώνες των ηλιθίων που απέκτησαν φωνή χάρη στα σόσιαλ ενώ στην πραγματική ζωή δεν θα τολμούσαν ποτέ να ξεστομίσουν τις μπαρούφες τους κατάμουτρα ενώ οι υπόλοιποι θα αγνοούσαμε την ύπαρξή τους (και τώρα το κάνουμε απλά φωνάζουν πολύ και βρίσκονται παντού καθότι εμμονικοί και αθκειασεροί). Αν αυτή η λεγεώνα των ηλιθίων είναι ένα μικρό τίμημα για να έχουμε α) σόσιαλ και β) ελευθερία έκφρασης σ’ αυτά, ας είναι. Γιατί αλήθεια, τι θα κάναμε σ’ αυτό το νησί αν δεν υπήρχε το ιντερνετικό κράξιμο; Πώς θα ακουγόταν η φωνή μας; Πώς θα αναγκάζονταν οι αλαζόνες, χοντρόπετσοι κρατικοί λειτουργοί να μας προσέξουν και πώς θα διορθώνονταν οι τόσες και τόσες αδικίες; Καλό και θεμιτό να απευθυνόμαστε στην ευχέρεια του κάθε entitled μαλάκα να ΜΗΝ παρκάρει στη θέση των αναπήρων αλλά προτιμώ χίλιες φορές που το σκέφτεται δυο φορές ώστε να μην φιγουράρει στον “Γάρο της Ημέρας”. Αφήστε που είναι και πιο αποτελεσματικό.
Βέβαια αν ήμασταν κάποια ανεπτυγμένη κοινωνία ή έστω κανονικό κράτος και όχι παρωδία, το κράξιμο θα ήταν απλά συμπληρωματικό και όχι πανάκεια. Όμως όταν η αναλγησία, η ανικανότητα, η αδιαφορία, η ασυδοσία και η διαφθορά της εξουσίας έχουν χτυπήσει κόκκινο, το πληκτρολόγιο δυστυχώς παραμένει ο μοναδικός τρόπος αντίδρασης. Και άμυνας.
Την περασμένη Κυριακή σύσσωμο το νησί λύγισε στο άκουσμα ότι γονείς που είχαν αιτηθεί τροχοκάθισμα για το καρκινοπαθές παιδί τους από το Σεπτέμβριο έλαβαν απάντηση ότι εγκρίθηκε το αίτημά τους... την ημέρα που αποχαιρέτησαν το παιδί τους για πάντα. Αν δεν το δημοσιοποιούσε ο Λουκάς Φουρλάς πιθανόν να μην το μαθαίναμε ποτέ, όμως το έκανε για να δείξει την αναλγησία του κράτους που κινείται σαν να έχει όλο τον χρόνο του κόσμου απέναντι σ’ αυτούς που έχουν μόνο λίγους μήνες. Και να επισημάνει για άλλη μια φορά το αυτονόητο: ότι απαιτείται μόνιμος λειτουργός στο Ογκολογικό ώστε να βοηθάει τους γονείς μ’ αυτές τις χρονοβόρες, εξουθενωτικές και ψυχοφθόρες διαδικασίες. Ένα πάγιο αίτημα εδώ και χρόνια που παραμένει αίτημα.
Μόνο μετά τη δημοσιοποίηση του περιστατικού και τα γαμοσταυρίδια του κόσμου βγήκε η Υφυπουργός Κοιν. Πρόνοιας Μαριλένα Ευαγγέλου να επαναλάβει κι αυτή το αυτονόητο, ότι δηλαδή “σαφώς και υπάρχει ανάγκη για μόνιμη παρουσία Λειτουργού στο Παιδοογκολογικό” και ότι “θα υπάρξει συνεργασία με το υπουργείο Υγείας, ούτως ώστε να παρέχεται ολοκληρωμένη στήριξη στις οικογένειες των ασθενών”. Η αφελής ερώτηση “καλά, αφού γνωρίζετε γι’ αυτή την ανάγκη, τι κάνετε;” πλανάται, όμως υπάρχει ένα θέμα με τους δημοσιογράφους που καταγράφουν τέτοια προβλήματα καθημερινά όσο είναι στον χώρο και τα... αγνοούν όταν περνούν στην αντίπερα όχθη, αλλά δεν είναι του παρόντος.
Μέσα στη βδομάδα ο βουλευτής της ΕΔΕΚ Ανδρέας Αποστόλου κατήγγειλε ότι το Υπουργείο Υγείας αρνήθηκε την απόσπαση της νοσηλεύτριας που συνοδεύει τον μικρό Αντώνη Ανδρέου, που πάσχει από τη σπάνια γενετική νόσο Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία Τύπου 1, με αποτέλεσμα το παιδί (που χρειάζεται συνεχή στήριξη και επίβλεψη) να αναγκάζεται να μείνει εκτός θερινού σχολείου. Η Υπουργός Δρ. Πόπη Κανάρη εξέφρασε τη λύπη της όχι γιατί ο μικρός Αντώνης Aνδρέου στερήθηκε συνοδό νοσηλεύτρια κατά τη διάρκεια του θερινού σχολείου αλλά για τη... δημόσια καταγγελία που έγινε για το θέμα από τον βουλευτή της ΕΔΕΚ Αντρέα Αποστόλου "επειδή είχαν μιλήσει σχετικά" (να χαρώ εγώ... ευαισθησίες). Τη μέρα που δημοσιοποιήθηκε η καταγγελία η Δρ. Κανάρη μυξόκλαιγε ότι υπάρχει «σοβαρή έλλειψη» στον κατάλογο των νοσηλευτών, λόγω της καλοκαιρινής περιόδου (επειδή - shocking twist - ΠΑΝΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!) και ότι "αν δινόταν βοήθεια σε αυτή την οικογένεια, θα έπρεπε να διδόταν και σε άλλες που έχουν κάνει αιτήσεις".
Την επομένη κι αφού είχε πέσει το κράξιμο της αρκούδας, η Δρ. Κανάρη έβγαλε λαγό απ' το καπέλο και "παρά τις τεράστιες δυσκολίες που αναμένεται να παρουσιαστούν στη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών, η οποία είναι υποστελεχωμένη, προέβη στις ενδεικνυόμενες ενέργειες ώστε να παραχωρηθεί νοσηλεύτρια, η οποία υπηρετεί, στην εν λόγω Μονάδα". Φαντάζομαι δεν σας διέφυγε το... μισό χέσιμο. Σαν να μας λέει "κοιτάξτε, αν συμβεί κάτι στη μονάδα Νεογνών εσείς θα φταίτε που με κράξατε και αναγκάστηκα να αποσπάσω τη νοσηλεύτρια για τον Αντώνη". Η αλαζονεία και έπαρση του βολεμένου που κοιτάζει αφ’ υψηλού και ενοχλείται όταν του την λένε οι από κάτω - βλέπουμε πολλές τέτοιες συμπεριφορές στον θίασο Χριστοδουλίδη τελευταία.
Και για να ολοκληρωθεί η προσβολή της νοημοσύνης μας το Υπουργείο έριξε και τη γνωστή χριστοδουλιδική καραμέλα της “ολιστικής αντιμετώπισης του ζητήματος των συνοδών παιδιών με προβλήματα υγείας” (υπάρχει άραγε κάποιος όρος στο συμβόλαιο των Υπουργών που τους υποχρεώνει να πετάνε την “ολιστική” μαλακία τουλάχιστον μία φορά την ημέρα;) και ότι το θέμα “θα συζητηθεί για να εξευρεθούν οι ενδεδειγμένες λύσεις για κάλυψη των δικαιολογημένων αυτών αναγκών για την επόμενη σχολική χρονιά”. Ενα πρόβλημα, σημειώστε, που υφίσταται χρόνια τώρα αλλά όλως τυχαίως σκοπεύουν να το συζητήσουν τώρα, μετά την ξεφτίλα τους για τον μικρό Αντώνη.
Και το καλύτερό τους: να εμφανίζονται ως “μεσσίες” πρόθυμοι να λύσουν ένα viral πρόβλημα που οι ίδιοι αν όχι προκάλεσαν, σίγουρα δεν έκαναν και τίποτα για να το λύσουν εγκαίρως.
Μέχρι το επόμενο κράξιμο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ελπίδα Ιακωβίδου: Βρέθηκε σε εκδήλωση στη Λευκωσία με την πρώην σύντροφο του Τζώνη Καλημέρη
• Αερόσακοι Takata: Πώς απαντούν οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων για τις χρεώσεις στον έλεγχο;
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις