Υπάρχει ένα παλιό ρητό που λέει ότι πρώτα χάνει κανείς το χιούμορ του και μετά τις εκλογές. ΟΚ, δεν υπάρχει τέτοιο ρητό, μόλις το έβγαλα απ’ το μυαλό μου αλλά θα μπορούσε να περιγράψει την κατάσταση που επικρατεί στην περίοδο που διανύουμε.
Το χιούμορ είναι ζωτικής σημασίας για να υποστείς έναν προεκλογικό αγώνα όπου η στοιχειώδης νοημοσύνη βάλλεται από τα επιτελεία, τους οπαδούς και τα κοινά κομματόσκυλα των τριών βασικών υποψηφίων. Και πως αλλιώς δηλαδή να αντιμετωπίσεις ξέρω γω τα ψεύτικα προφίλ και τρολ του Χριστοδουλίδη, το κλαψούρισμα του Αβέρωφ για τον Νίκαρο (όταν δεν στέλνει φόρκλιφτ να ξηλώνουν πινακίδες καφενείων του ΔΗΣΥ που μαγάρισε ο τέως ΥΠΕΞ) ή το gala με είσοδο €300 το κεφάλι του υποψηφίου που υποστηρίζει το κόμμα του λαού.
Όμως όταν είσαι πίσω στις δημοσκοπήσεις ή ακόμα χειρότερα προβλέπεται πανωλεθρία, ξαφνικά αυτό που σου φαίνεται ξεκαρδιστικό όταν αφορά έναν άλλον υποψήφιο, φαντάζει κακό, άνοστο ή άστοχο στην καλύτερη περίπτωση ή κατευθυνόμενο, υποβολιμαίο, συκοφαντικό και εχθρικό στη χειρότερη περίπτωση κομματοσκυλίασης όταν χτυπάει too close to home.
Όταν το ΑΚΕΛ επέλεξε να στηρίξει τον “ανεξάρτητο” (γελάνε και τα σφυροδρέπανα) Ανδρέα Μαυρογιάννη προκάλεσε ρήγμα στη βάση με τους ακραιφνείς αριστερούς και αγνούς ιδεολόγους να μην βλέπουν με καλό μάτι την επιλογή ενός στενού συνεργάτη του προέδρου Αναστασιάδη ΚΑΙ από το κόμμα της αριστεράς. Τα αρχικά απογοητευτικά νούμερα αποδοχής σίγουρα βελτιώθηκαν στην πορεία καθώς οι κομματικές μηχανές του ΑΚΕΛ δουλεύουν στο φουλ και είμαι σίγουρος πως όσο θα πλησιάζουμε στον Φλεβάρη η συσπείρωση θα είναι ακόμα μεγαλύτερη. Στο τέλος και ο πιο σκεπτικός ΑΚΕΛικός θα καταπιεί το χρυσωμένο χάπι του Μαυρογιάννη μπροστά στον μπαμπούλα της δεξιάς. Βέβαια το να βελτιώνονται τα νούμερά σας εντός του ΑΚΕΛ δεν σημαίνει και πολλά αν σκεφτεί κανείς ότι η δύναμή του έχει συρρικνωθεί απελπιστικά την τελευταία δεκαετία (που όλως παραδόξως θα έπρεπε να διπλασιαστούν έχοντας απέναντι μία από τις πλέον διεφθαρμένες κυβερνήσεις όλων των εποχών) με συνέπεια ο Μαυρογιάννης να ανεβαίνει μεν αλλά να παραμένει τρίτος και με μηδαμινές ελπίδες εκλογής ακόμα κι αν περάσει δεύτερο γύρο.
Και η φτώχεια φέρνει γκρίνια.
Κι επειδή δεν μας επιτρέπεται πια -από τα κομματόσκυλα και τους κολλημένους όχι τους αριστερούς γενικότερα που σημειώστε ΔΕΝ είναι όλοι ΑΚΕΛικοί ή Μαυρογιαννικοί- να σπάσουμε λίγη πλάκα με το διαβόητο gala του Μαυρογιάννη (που έσπασα ούτως ή άλλως γιατί σας το είπα ότι τους έχω χεσμένους;) ας πούμε στα σοβαρά γιατί ήταν μαλακία το όλο θέμα από την αρχή.
Ο Μαυρογιάννης δεν είναι στην πραγματικότητα “ανεξάρτητος” (shocker!) αλλά ο επίσημος υποψήφιος του ΑΚΕΛ που σημαίνει ότι όταν σε στηρίζει ένα κόμμα ακολουθείς τις αρχές του αλλιώς ποιο το γαμημένο point της στήριξης, σωστά; Κι από τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία της βάσης του ΑΚΕΛ είναι μεροκαματιάρηδες και μισθωτοί που παίζει τα 300 ευρώ να είναι ο μισός μισθός τους, δεν προκαλείς την τύχη σου με κάτι τόσο άστοχο, άκαιρο και εδώ που τα λέμε αχρείαστο.
Κανείς δεν αντιλέγει ότι ο εν λόγω τρόπος χρηματοδότησης είναι διαφανής. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι γνωρίζουμε ΟΛΕΣ τις πηγές χρηματοδότησης όχι μόνο του Μαυρογιάννη αλλά και των τριών βασικών υποψηφίων. Όποιος πιστεύει ότι ο αγώνας του Μαυρογιάννη θα χρηματοδοτηθεί κυρίως από ένα gala με ακριβό έστω εισιτήριο, μάλλον οι κομματικές παρωπίδες του έχουν προκαλέσει μόνιμη ζημιά στην αντίληψη. Επίσης η άποψη ότι μέσω του gala ο Μαυρογιάννης θα δεσμευτεί απέναντι στους πλούσιους που θα τον στηρίξουν είναι το λιγότερο γελοία. Κανείς δεν κρατάει έναν υποψήφιο από τα γκέμια (μη πω από κάπου αλλού) με τριακόσια ψωροευρώ. Τα άλλα τραπεζώματα, αυτά που δεν ανακοινώνονται με tacky χρυσογράμματες προσκλήσεις να φοβάστε. Και τα κάνουν όλοι. Αλλιώς δεν βγαίνει ο αγώνας, γιατί όπως είπε και ο Καλογήρου στη “Λόλα”, πολλά τα λεφτά Άρη.
Όταν είχε σκάσει η είδηση με τον Ρέμο και τα 700 ευρώ το μπουκάλι στο Nammos, πέρα από την καλοδεχούμενη πλάκα και το επικό τρολάρισμα είχαμε και τους κλασικούς “εδώ ο κόσμος πεινάει” party poopers -κυρίως κομματικούς και έμμισθους του ΑΚΕΛ- που ανήγαγαν το θέμα σε μέγα ταξικό(!) ζήτημα με ολόκληρες αναλύσεις-σεντόνια για το πως μεγαλώνει το χάσμα πλουσίων-φτωχών, ο καπιταλισμός σκοτώνει και ο Ρέμος είναι ο πραγματικός εχθρός του λαού. Μόνο που δεν κάλεσαν τον λαό να μαζευτούν με τσουγκράνες και δρεπάνια έξω από το Nammos και να έχει ο Αντωνάκης την τύχη του τελευταίου Τσάρου. Τώρα οι ίδιοι ακριβώς, ψελλίζουν τα ΙΔΙΑ ακριβώς επιχειρήματα που προέβαλε ο αντίλογος στην τοξική ταξικότητά τους: “Δεν απευθύνεται στον απλό λαό”, “Δικαίωμά του να βάλει ό,τι είσοδο θέλει”, “Είναι λεφτά ιδιωτών, δεν σας πέφτει λόγος” και άλλα τέτοια λογικά μεν αλλά μόνο όταν αφορούν τον υποψήφιο του ΑΚΕΛ και όχι τον καπιτάλα Ρέμο. Ή απελπισμένες αποκρούσεις τύπου “δεν το διοργανώνει το ΑΚΕΛ αλλά ο ανεξάρτητος υποψήφιος” που δεν τις χάφτει ούτε 10χρονο σε κατασκήνωση της ΕΔΟΝ.
Όσο για τις αντιδράσεις στο gala τους είπε μια χαρά ο Θανάσης Φωτίου: “Μα είναι δυνατόν το κόμμα του λαού να διοργανώνει γκαλά ντίνερ στα χοτέλ; Όταν τους πλήρωνε τα αεροπορικά η φόκους, για να έρθουν να ψηφίσουν, μια χαρά σήκωνε η ιδιοσυγκρασία τους "τέτοιες πρακτικές". Ούτε το αδήλωτο χρήμα ενοχλούσε. Ή μήπως ενοχλεί η γκλαμουριά που εμπεριέχει η λέξη γκαλά; Ε βέβαια! «Είδες με εμένα να πίνω ουισκούθκια;»! Ας μην το ανοίξουμε αυτό, το μεγάλο της υποκρισίας ανάγνωσμα. Εδώ δεν θίχτηκαν όταν ο φίλος - εργολάβος αποκάλυπτε πως ο Μεγάλος Σύντροφος του είχε πει: «Έχουµε ανάγκη τα χρήµατα του Βγενόπουλου και θα τα πάρουµε». Αλλά όχι και γκαλά ντίνερ, ο ανεξάρτητος. Ας πουλούσε τουβλούδκια ομονοιάτικα, όχι δα όμως γκαλά ντίνερ”. Ν’ αγιάσει το στόμα του.
Μεταξύ μας, υπάρχει κάτι μοναδικά θλιβερό και αποκαρδιωτικό στις ΑΚΕΛικές κωλοτούμπες που δεν το βρίσκεις σε άλλους χώρους. Ίσως γιατί κάποτε πιστέψαμε ότι όντως έχουν κάποιο ηθικό πλεονέκτημα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Έκλεβαν ό,τι έβρισκαν από σταθμευμένα οχήματα – Χειροπέδες σε δεύτερο πρόσωπο, 18 ετών
• Καιρός: Βόλτα το πρωί, το βράδυ… κίτρινη προειδοποίηση για καταιγίδες και ισχυρούς ανέμους
• Για τους επόμενους έξι μήνες, σε δοκιμαστική βάση, γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων στην Αθηένου
• Επίσημη πρώτη για τα 7+1 Χριστουγεννιάτικα Χωριά της Κύπρου – Αρχίζουν με τις τελετές έναρξης
ΠτΔ για αναβάθμιση Moody’s: «Αισθάνομαι περήφανος - Αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης στις πολιτικές της Κυβέρνησης»
Περήφανος δηλώνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριιστοδουλίδης σε γραπτή του δήλωση για την αναβάθμιση της κυπριακής οικονομίας από τον οίκο αξιολόγησης Moody’s.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
