Ξημερώματα της 14ης Αυγούστου στη Γενεύη είχαν καταρρεύσει οι συνομιλίες για την εξεύρεση διπλωματικής-πολιτικής λύσης στην Κύπρο και ουσιαστικά το νησί βρισκόταν στο έλεος των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων, οι οποίες εξαπέλυσαν επίθεση, θέτοντας σε εφαρμογή το σχέδιο Αττίλας ΙΙ.
Οι ελληνοκυπριακές δυνάμεις ήταν χωρισμένες σε τρεις τομείς, Δυτικό, Κεντρώο και Ανατολικό. Πιο ενισχυμένος τομέας ήταν ο Ανατολικός, για τον οποίο υπήρχε η άποψη πως θα ήταν το κύριο πεδίο δράσης της τουρκικής επιθετικότητας. Συνολικά, υπήρχαν 20 χιλιάδες άντρες στις τάξεις της Εθνικής Φρουράς. Στις τουρκικές δυνάμεις υπήρχαν 40 χιλιάδες άντρες. Το τουρκικό σχέδιο είχε δύο φάσεις. Ανατολικά να επιτεθούν έως ότου ενώσουν τον θύλακα της Αμμοχώστου με τις υπόλοιπες δυνάμεις που έλεγχαν, ενώ άλλη ομάδα δυνάμεων θα προχωρούσε δυτικά έως ότου προσεγγίσει τη Γραμμή Τρόοδους. Η δεύτερη φάση προέβλεπε την κατάληψη της Μόρφου και του Λιμνίτη. Στην Αθήνα, η νέα ελληνική κυβέρνηση υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, έκρινε ότι ο πόλεμος δεν ήταν επιλογή.
Μια μαχαιριά
Το πρωί της 14ης Αυγούστου, όταν άρχισε να γίνεται γνωστή η προέλαση των Τούρκων στην Κύπρο, ο γνωστός σήμερα συγγραφέας Νίκος Δήμου, ο οποίος τότε διατηρούσε διαφημιστική εταιρεία, εμπνεύστηκε ένα σύμβολο που χαράχθηκε για πάντα στη μνήμη και τις καρδιές των απανταχού Ελλήνων. «Ακούγοντας τα νέα στο ραδιόφωνο, οραματίστηκα την Κύπρο μαχαιρωμένη και την γραμμή του Αττίλα σαν μία ροή πηγμένου αίματος που σιγόσταζε», θυμάται ο ίδιος. Όταν έφτασε στο γραφείο του, κάλεσε τον διευθυντή του σχεδιαστηρίου, Διονύση Γεωργιόπουλο, τού έδωσε ένα χάρτη της Κύπρου και του είπε την ιδέα. Ετσι δημιουργήθηκε το γνωστό σήμα, που έγινε σύμβολο.
Εκατομμύρια αντίτυπα
Το logo τυπώθηκε σε αυτοκόλλητα, στάληκε στις εφημερίδες, έγινε αφίσα και αγκαλιάστηκε αμέσως. Η εταιρεία του Νίκου Δήμου δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στα μαζικά αιτήματα για εκτύπωση. «Τυπώσαμε όσα μπορούσαμε, κάναμε αντίγραφα της μακέτας και τα δίναμε σε όποιον ήθελε να τυπώσει για λογαριασμό του, μεταφράσαμε το σύνθημα σε πολλές γλώσσες», θυμάται ο Νίκος Δήμου, ο οποίος κατακλίστηκε και από συγχαρητήριες επιστολές, ανάμεσά τους και μια από τον ίδιο τον Πρόεδρο Μακάριο και άλλη από τον Γλαύκο Κληρίδη.
Πλέον το σήμα-σύμβολο έχει γίνει κοινό κτήμα και ελάχιστοι άνθρωποι γνωρίζουν την προέλευσή του. «Αλλά για μένα είναι κάτι πολύ προσωπικό: ένας φόρος τιμής και αγάπης στα μέρη εκείνα της Κύπρου - Κυρήνεια, Μπελλαπάις, Σαλαμίνα, Αμμόχωστο - που είχα επισκεφθεί και αγαπήσει τρία χρόνια πριν την εισβολή», θυμάται ο Νίκος Δήμου.
Η δεύτερη φάση της εισβολής κράτησε τρεις ημέρες. Η Κύπρος κόπηκε στα δύο, και χαράχθηκε η γραμμή διχοτόμησης, η οποία υφίσταται μέχρι σήμερα.
48χρόνια συνομιλίες
Στις 25 Αυγούστου, με πρωτοβουλία του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Κουρτ Βαλντχάιμ, ξανάρχισαν οι συνομιλίες για λύση του Κυπριακού. Η τουρκοκυπριακή πλευρά ήθελε ομοσπονδιοποίηση με ανταλλαγή πληθυσμών, ο Γλαύκος Κληρίδης ήταν έτοιμος να αποδεχτεί την ομοσπονδία αλλά χωρίς ανταλλαγή πληθυσμών. Τελικά τον Αύγουστο του 1975, επήλθε συμφωνία η οποία είναι γνωστή με το όνομα Συμφωνία της Γ΄ Βιέννης. Η τουρκοκυπριακή ερμηνεία διατηρεί την άποψη ότι πρόκειται για συμφωνία ανταλλαγής πληθυσμών ενώ η ελληνοκυπριακή ότι επρόκειτο για προσωρινό ανθρωπιστικό μέτρο. Σαράντα οκτώ χρόνια από τότε, οι πληγές παραμένουν ανοικτές. Και το σύνθημα «δεν ξεχνώ», είναι η υπόμνηση του ανοικτού δράματος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Νέα Σμύρνη: 20χρονος εισέβαλε σε κηδεία και προκάλεσε πανικό – Χόρευε πάνω από το φέρετρο
• Οι 10+1 χριστουγεννιάτικες ταινίες που αξίζεις να δεις αυτές τις γιορτές - Δείτε trailers
Ανάλυση: Οι επιδιώξεις της Άγκυρας για οριοθέτηση ΑΟΖ με τη Συρία - Μπαράζ επαφών Λευκωσίας και Αθήνας
Η επιδίωξη της Άγκυρας να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με τη Συρία στο πλαίσιο του παράνομου τουρκολυβικού μνημονίου βρίσκεται προ των πυλών, ενώ την ίδια ώρα ο Ταγίπ Ερντογάν παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
