Και όντως έτσι είναι τα πράγματα, γι΄ αυτό και η ΑΕΛ ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη επιθετικά, δίνοντας βαρύτητα στην ανασταλτική λειτουργία και στην εξουδετέρωση του αντιπάλου.
Μόνο που τα ίδια ισχύουν και για τον ομόλογο του στον ΑΠΟΕΛ, Πάολο Τραμετσάνι, ο οποίος επίσης φοβήθηκε το ντέρμπι και η ομάδα του ήταν επίσης ανύπαρκτη επιθετικά, αλλά επειδή είχε… ρέντα και κέρδισε από συγκυρία (κτύπησε η μπάλα στο χέρι του Τεϊσέιρα μετά από σουτ, ενώ για παράδειγμα στη φάση του Μακρή με τον Ιωάννου, η ανατροπή έγινε… εκατοστά εκτός περιοχής) σε ένα ματς που όπως έπαιζαν οι δύο ομάδες, ήταν «κομμένο και ραμμένο» για 0-0, γλίτωσε τη γκρίνια και το… «ανάθεμα» εκείνων που σε κάθε αποτυχία (ή σε μη νικηφόρο αποτέλεσμα), τα βάζουν με όλους και με όλα.
Πάντως, όσο κερδίζει ο ΑΠΟΕΛ, κανείς δεν μπορεί να κάνει παράπονα στον Ιταλό και να του πει… «μαύρα εν τα μμάθκια σου» όπως λέει και ένας δικός μας πολύ καλός συνάδελφος, αφού «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και αυτό που μετράει στη μάχη για κατάκτηση του τίτλου, είναι οι τρεις βαθμοί και μόνο αυτοί, σε κάθε παιχνίδι.
Γ.Ι.
Διαβάστε Περισσότερα στο:
Themasports.com
