τις 20 Ιουλίου 1974 κανένα κτήριο δεν εξαιρέθηκε από την «ειρηνευτική επιχείρηση» του Αττίλα. Κτήρια που δεν αποτελούν στρατιωτικούς στόχους, όπως το Αρμενικό Σχολείο Μελκονιάν, τα γραφεία του Ερυθρού Σταυρού στη Λευκωσία, η εκκλησία της Μακεδονίτισσας ισοπεδώθηκαν από τις τουρκικές βόμβες. Μαζί με αυτά και το «άσυλο ψυχοπαθών», όπως ονομαζόταν τότε το Ψυχιατρείο Αθαλάσσας.
Ο βομβαρδισμός και τα γέλια
Οι βόμβες και η απόβαση είχαν ξεκινήσει από τις 5 το πρωί. Κάποιες νοσοκόμες ζήτησαν άδεια για να πάνε σπίτι τους, μαθαίνοντας τα νέα, όμως ένας από τους γιατρούς, ο Δημήτρης Θεοκλήτου, τις διαβεβαίωσε πως το Νοσοκομείο εν καιρώ πολέμου ήταν ένα από τα πιο ασφαλή μέρη.
Δεν φανταζόταν πως τέσσερις ώρες μετά, τα τουρκικά αεροπλάνα δεν θα έκαναν διακρίσεις: οι βόμβες έπεφταν ανελέητα στις πτέρυγες της ψυχιατρικής κλινικής και οι 800 ασθενείς ουρλιάζοντας, κλαίγοντας και γελώντας με το θέαμα έσπαγαν τις πόρτες και ξεχύνονταν στην αυλή και τους δρόμους.
Διαβάστε περισσότερα στη Μηχανή του Χρόνου