Η πανδημία COVID-19 φάνηκε να δημιουργεί νέες συνήθειες στην καθημερινότητά μας, με πολλούς να στρέφονται σε κατοικίδια ζώα ως απάντηση στη μοναξιά και το άγχος της απομόνωσης.
Το γέλιο αποτελεί για την ψυχή μας το δραστικότερο αντικαταθλιπτικό, χαρίζοντάς μας και αναλγητική προστασία. Ακόμη, ενισχύει την ανοχή στον πόνο και τονώνει τη συνολική ευεξία, όπως ήδη γνωρίζουμε από έρευνες της δεκαετίας του 1970.
Στη λίστα με τους παράγοντες κινδύνου της διπολικής διαταραχής, οι επιστήμονες πρoσθέτουν έναν ακόμα, το γονίδιο αδενυλοκυκλάση 2. Το συγκεκριμένο γονίδιο έχει συνδεθεί επανειλημμένα με τη διαταραχή από μελέτες συσχέτισης σε επίπεδο γονιδιώματος. Εντούτοις, προς το παρόν, δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για την αιτιώδη σχέση του με τη διπολική διαταραχή.
Φαντάζεστε μια απλή, ενδεχομένως καθημερινή συνήθεια, που ίσως δεν της δίνατε πολλή σημασία, να μπορεί να επηρεάσει μακροπρόθεσμα την υγεία του εγκεφάλου σας; Όχι, δεν πρόκειται για κάποια πρωτοποριακή ανακάλυψη ή για μια νέα διατροφή. Πρόκειται για μια συνήθεια τόσο απλή όσο το… σκάλισμα της μύτης. Ακούγεται παράξενο, αλλά πρόσφατες έρευνες προτείνουν ότι η εν λόγω συνήθεια μπορεί να σχετίζεται με τον κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου Αλτσχάιμερ, μιας σοβαρής νευροεκφυλιστικής πάθησης που πλήττει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.
Για ένα ακόμα καλοκαίρι, νέοι και νέες τίμησαν -και με το παραπάνω- τα πανηγύρια σε νησιά και ηπειρωτικά μέρη, κάνοντας από κοινού με τους μεγαλύτερους ηλικιακά θαμώνες των πανηγυριών την κίνηση-ματ για καλή υγεία και ευεξία, μέσα από το τρίπτυχο συγκέντρωση πολλών ανθρώπων, φαγητό και ποτό, γιορτή με συγκεκριμένη αφορμή, όπως ο εορτασμός του πολιούχου αγίου και η διατήρηση της παράδοσης. Αυτή είναι η «μαγική συνταγή», σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2022 στο Journal of Public Policy & Marketing.
Η αναβλητικότητα είναι μια πανάρχαια συνήθεια που μας καταβάλλει όταν αποφασίζουμε να αφήσουμε τα πάντα για «αργότερα». Είτε πρόκειται για την ολοκλήρωση μιας δουλειάς, είτε για το να ξεκινήσουμε μια υγιεινή συνήθεια, όλοι έχουμε πέσει θύματα αυτής της τάσης. Αλλά μήπως υπάρχει μια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας που μας επηρεάζει περισσότερο; Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα από την Talker Research, η απάντηση είναι θετική. Η μελέτη αποκαλύπτει ότι η «ώρα της αναβλητικότητας» είναι γύρω στις 12:06 μ.μ. κάθε Δευτέρα! Παρακάτω, θα αναλύσουμε τα ευρήματα της έρευνας και θα δούμε πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν τη συνήθεια.
Ας το παραδεχτούμε: Όλοι αγαπάμε -έστω και ενδόμυχα- έναν κακό κινηματογραφικό ήρωα. Όσο αυστηροί κι αν είμαστε με τα λάθη των άλλων στην πραγματική ζωή, πάντα είμαστε έτοιμοι να δούμε τα καλά στοιχεία που κρύβει ένας σατανικός χαρακτήρας του σινεμά.
*Γράφει η ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος, Αλεξάνδρα Καππάτου
Δεν αρέσει σε κανέναν, συμβαίνει όμως σε όλους: Η όψη του δέρματος φθείρεται με την πάροδο του χρόνου, χάνοντας τη νεανικότητά της και αποκτώντας σταδιακά ρυτίδες και άλλα σημάδια γήρανσης. Καθώς μεγαλώνουμε, τίποτα δε μένει ίδιο και το δέρμα δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτό. Χάνει τη νεανική του ελαστικότητα και απαλότητα. Η εξέλιξη αυτή κάνει τους περισσότερους να αναζητούν μια αποτελεσματική λύση αναστροφής αυτής της αλλαγής, σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τη νεανική όψη του δέρματός τους.
Όλα είναι στο μυαλό, όπως και η σκέψη ότι κάθε αρχή είναι δύσκολη. Ο μοναδικός προβληματισμός που πρέπει να έχετε είναι η εξεύρεση χρόνου και τόπου για άθληση, μέχρι να την ενσωματώσετε στο καθημερινό σας πρόγραμμα.
Μετά το άγχος της ιατρικής εξέτασης ακολουθεί συχνά μια νέα περίοδος συναισθηματικής φόρτισης και στρες: η αναμονή των απαντήσεων. Από τις αιματολογικές έως τις πιο εξειδικευμένες εξετάσεις, το διάστημα αυτό μπορεί να έχει σοβαρό αντίκτυπο στην ψυχική υγεία και, παρότι δεν είναι στο χέρι μας να έχουμε τα επιθυμητά και ευκταία αποτελέσματα, υπάρχουν τρόποι να μειώσουμε την ένταση και το άγχος.
Μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ της οξείας νεφρικής βλάβης και του αυξημένου κινδύνου ανάπτυξης άνοιας φέρνει στο φως νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο Neurology. Η ερευνητική ομάδα του Karolinska Institutet και άλλων ιδρυμάτων χαρίζει πολύτιμες πληροφορίες αναφορικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της ασθένειας, ιδίως σε ηλικιωμένους ενήλικες.
