Κάθε εκλογική μάχη ιστορικά έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και ξεχωριστές παραμέτρους όμως αυτή της 22ας Μαίου 2016 μπορεί να χαρακτηριστεί ως η πιο απρόβλεπτη ως προς το αποτέλεσμα.
Του Τάσου Χριστοδούλου
Τα δεδομένα που κάνουν τη μάχη αμφίρροπη
Οι βουλευτικές εκλογές στην Κύπρο αποτελούν την δεύτερη πιο σημαντική εκλογική διαδικασία λόγω Προεδρικού συστήματος. Ωστόσο ο κομματικός πατριωτισμός και ο διπολισμός μεταξύ δεξιάς (ΔΗΣΥ) και αριστεράς (ΑΚΕΛ) επικράτησε μεταπολεμικά. Οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες όμως άλλαξαν λόγω της οικονομικής κρίσης με αποτέλεσμα να μεταβληθεί ο εκλογικός χάρτης στην Κύπρο όπως έχει συμβεί και σε άλλες χώρες που μπήκαν σε μηχανισμό στήριξης (μνημόνιο).
Η οικονομική κατάρρευση το 2013 με το κούρεμα καταθέσεων, το κλείσιμο τραπεζών, η ανεργία και η δημιουργία κοινωνικών παντοπωλείων επέφεραν την αναξιοπιστία των πολιτών απέναντι στο πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς . Έτσι, η αποχή αναμένεται ότι θα αγγίξει επίπεδα ρεκόρ για την Κυπριακή Δημοκρατία σε βουλευτικές εκλογές. Από εκεί και πέρα νέα κόμματα κτυπούν την πόρτα της βουλής με αξιώσεις ενώ οι συσπειρώσεις των μεγάλων κομμάτων δείχνουν μια κάμψη σε σχέση με παλαιότερες αναμετρήσεις. Ως εκ τούτου, όλοι περιμένουν με αγωνία να σκιαγραφήσουν πώς θα αντιδράσει η κοινωνία στην πρώτη ουσιαστικά σοβαρή εκλογική μάχη μετά την οικονομική κατάρρευση της χώρας.
Τα διακυβεύματα και η επόμενη μέρα
Όπως ήταν άλλωστε λογικό τα πολιτικά κόμματα έθεσαν την δική τους ατζέντα και τα δικά τους διλλήματα και διακυβεύματα. ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ ακολούθησαν την πεπατημένη δηλαδή τις αλληλοκατηγορίες σε θέματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής με απώτερο στόχο την μεγαλύτερη συσπείρωση.
Έτσι ο ΔΗΣΥ πρόταξε ως κεντρικός προεκλογικό σλόγκαν της «σταθερή προοπτική» που έχει να κάνει με την συνετή οικονομική διαχείρηση και την σταδιακή έξοδο της χώρας από την κρίση. Στην πορεία της προεκλογικής προέταξε και το «δεν ρισκάρουμε» σε μια προσπάθεια να συγκρατήσει διαρροές ψηφοφόρων σε μικρότερα κόμματα ξεκαθαρίζοντας ότι το διακύβευμα είναι σταθερότητα ή αστάθεια. Από την άλλη το ΑΚΕΛ προέταξε τους δικούς του αριθμούς για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ζητώντας από τον λαό να καταψηφίσει τις αντιλαϊκές πολιτικές της και την κοινωνική της αναλγησία.
Το ΔΗΚΟ όπως και τα υπόλοιπα κόμματα του «ενδιάμεσου» χώρου εστίασαν στην κοινή πολιτική ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ (το λεγόμενο ΔΗΣΑΚΕΛ) στο κυπριακό ενώ καινούργιοι σχηματισμοί όπως η Συμμαχία Πολιτών και η Αλληλεγγύη προέταξαν το «νέο» απέναντι στο «παλιό». Η ΕΔΕΚ έπαιξε πιο πολύ με το Κυπριακό και την ανάγκη να βρίσκεται στην βουλή για να υπερασπιστεί την συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας ενώ οι Οικολόγοι προέταξαν την καθαρότητα τους απέναντι στα σκάνδαλα των μεγάλων κομμάτων.
Η επόμενη μέρα...
Η επόμενη μέρα για όλα τα κόμματα θα προμηνήσει αναλόγως και του αποτελέσματος διάφορες πολιτικές εξελίξεις καθώς στα πλείστα υπάρχουν εσωτερικές αντιπολιτεύσεις, που περιμένουν στην γωνία, ενώ άλλα κόμματα παίζουν κόρωνα – γράμματα την πολιτική τους επιβίωση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Απόφαση-Σοκ από το Ηνωμένο Βασίλειο: Με ηλεκτρονική Visa η είσοδος στη χώρα
• Τέσσερα πράγματα που ποτέ δεν πρέπει να αναζητήσεις στην Google - Ο λόγος
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις