Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, όταν βλέπουμε τις τρομακτικές εικόνες αυξάνονται τα επίπεδα μιας πρωτεΐνης, του Παράγοντα VIII, που κάνει το αίμα να πήζει.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ο μηχανισμός αυτός μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμος, έως και σωτήριος, στην πραγματική ζωή, καθώς συνεπάγεται πως το σώμα προετοιμάζεται για μια ενδεχόμενη αιμορραγία σε περίπτωση εξωτερικής απειλής.
Στο πλαίσιο του σχετικού πειράματος, οι ερευνητές παρακολούθησαν μια ομάδα 24 υγιών εθελοντών ηλικίας έως 30 ετών. Οι 14 από αυτούς παρακολούθησαν το θρίλερ Παγιδευμένη Ψυχή (Insidious) και λίγες ημέρες αργότερα ένα εκπαιδευτικό ντοκιμαντέρ για τη σαμπάνια, ενώ οι υπόλοιποι είδαν τις δύο ταινίες με την αντίθετη σειρά.
Και οι δύο ομάδες είδαν τις ταινίες με απόσταση περίπου μίας εβδομάδας τη μία από την άλλη, την ίδια στιγμή της ημέρας και υπό τις ίδιες συνθήκες, συγκεκριμένα σε ένα άνετο και χαλαρό περιβάλλον.
Αιματολογικά δείγματα ελήφθησαν πριν και μετά από κάθε προβολή. Οι συμμετέχοντες έπρεπε επίσης να δηλώσουν πόσο τρόμαξαν σε κάθε ταινία.
Φυσικά το θρίλερ ήταν πιο τρομακτικό από το ντοκιμαντέρ, όμως το αξιοσημείωτο ήταν ότι, βάσει των αιματολογικών δειγμάτων, φάνηκε το θρίλερ να προωθεί την αύξηση του Παράγοντα VIII στο αίμα.
Να σημειωθεί πως δεν παρατηρήθηκε αύξηση στα επίπεδα άλλων πρωτεϊνών που συμβάλλουν στην πήξη του αίματος, επομένως δεν υπάρχει κίνδυνος σχηματισμός αιματοπήγματος (θρόμβου) όταν βλέπουμε τρομακτικές ταινίες
