Αυτό που ξεκίνησε ως εσωτερική διαφωνία, εξελίσσεται πλέον σε πολιτική κρίση, με θεσμικές προεκτάσεις, εκθέτοντας όχι μόνο το ίδιο το Άλμα, αλλά και τα παραδοσιακά κόμματα που βλέπουν σ’ αυτό, έναν νέο απρόβλεπτο παίκτη, στο προεκλογικό παιχνίδι.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Στην αντεπίθεση το «Άλμα»: Απαντά σε Χασαπόπουλο και «πυροβολεί» ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ - «Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης»
Στο επίκεντρο βρίσκεται ο Ανδρέας Χασαπόπουλος, πρώην συνεργάτης του Οδυσσέα Μιχαηλίδη και διαχειριστής της σελίδας Καταπολέμηση Διαφθοράς, ο οποίος με μια σειρά συνεντεύξεων εξαπέλυσε βαριές καταγγελίες για διαφθορά εντός του Άλματος, «αντιδημοκρατικές πρακτικές» και «σκιώδεις συνεργασίες».
Η χρονική συγκυρία —λίγους μήνες πριν τις εκλογές— δεν είναι τυχαία. Το Άλμα επιχειρούσε να ολοκληρώσει την οργανωτική του δομή και να προσελκύσει πρόσωπα από τον ευρύτερο χώρο της κοινωνίας των πολιτών. Η κρίση ήρθε τη στιγμή που το κίνημα ετοιμαζόταν να περάσει στο στάδιο της πολιτικής εδραίωσης.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: «Επίθεση» Χασαπόπουλου σε Οδυσσέα με σοβαρές καταγγελίες - «Δεν μπορώ να συμμετέχω σε ένα Κίνημα όπου υπάρχουν διεφθαρμένοι»
Από την πρώτη στιγμή, ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης επένδυσε στη διαφάνεια, τη λογοδοσία και την αντιδιαφθορά. Η εικόνα του πρώην Γενικού Ελεγκτή, που για χρόνια ήλεγχε κυβερνήσεις και οργανισμούς με αυστηρότητα, προσέδιδε στο νέο εγχείρημα ηθικό κύρος. Το Άλμα παρουσιάστηκε ως μια πολιτική πλατφόρμα ρήξης, χωρίς εξαρτήσεις από κόμματα, ή συμφέροντα.
Οι δηλώσεις Χασαπόπουλου έπληξαν ακριβώς αυτόν τον πυρήνα. Όταν ο ίδιος υποστήριξε ότι «στο Άλμα υπάρχουν άτομα που θα έπρεπε να είναι φυλακή», η αμφισβήτηση δεν ήταν μόνο προσωπική. Ήταν πολιτική και συμβολική. Το ερώτημα πλέον δεν αφορά μόνο τα πρόσωπα, αλλά το κατά πόσο η ηθική υπεροχή που επικαλείται το Άλμα, μπορεί να επιβιώσει σε συνθήκες πραγματικής πολιτικής πίεσης.
Σύμφωνα με πληροφορίες από κύκλους του κινήματος, η συνεργασία Μιχαηλίδη–Χασαπόπουλου είχε ήδη διαρραγεί εδώ και εβδομάδες. Αφορμή, η εσωτερική δομή του κόμματος και οι κανόνες συμμετοχής — μεταξύ άλλων, ο περιορισμός ηλικίας 70 ετών για υποψηφιότητες, που ο Χασαπόπουλος χαρακτήρισε «ηλικιακό ρατσισμό».
Πίσω όμως από τις δηλώσεις διαφαίνεται κάτι βαθύτερο: Μια σύγκρουση για τον έλεγχο του αφηγήματος. Ο Χασαπόπουλος θεωρούσε ότι το Άλμα έπρεπε να κινηθεί πιο «επαναστατικά» και να συγκρουστεί μετωπικά με τα κόμματα εξουσίας, ενώ η ηγεσία του κινήματος επέλεξε έναν μετριοπαθή, θεσμικό λόγο, προσελκύοντας τεχνοκράτες και πανεπιστημιακούς.
Η ρήξη λοιπόν δεν είναι απλώς προσωπική, είναι ιδεολογική και στρατηγική. Και αυτή η διάσταση είναι που καθιστά την κρίση πιο βαθιά.
Το ξέσπασμα της υπόθεσης προκάλεσε πολιτική χιονοστιβάδα. Ο ΔΗΣΥ, το ΔΗΚΟ, η ΔΗΠΑ και το Volt Κύπρου έσπευσαν να τοποθετηθούν, αλλά η ένταση των αντιδράσεων,αποκαλύπτει και τον φόβο που προκαλεί το Άλμα στο παραδοσιακό πολιτικό σύστημα.
ΔΗΣΥ: Με ρητορική «λογοδοσίας», κάλεσε τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη να απαντήσει αν γνώριζε για «επιθέσεις μέσω Facebook» και «διεφθαρμένα στελέχη». Ωστόσο, η στάση του ΔΗΣΥ ερμηνεύεται και ως αντίδραση στην απώλεια ψηφοφόρων που ενδέχεται να διαρρεύσουν προς το Άλμα, ιδίως στον χώρο του αστικού κέντρου και των τεχνοκρατών.
ΔΗΚΟ: Έθεσε πιο αιχμηρά ερωτήματα, ζητώντας να κατονομαστούν όσοι «θα έπρεπε να είναι φυλακή». Παράλληλα, στελέχη του κόμματος αφήνουν να εννοηθεί ότι «το Άλμα δεν είναι τόσο καθαρό όσο ισχυρίζεται». Το ΔΗΚΟ φαίνεται να επιχειρεί να περιορίσει την πολιτική του ζημιά από τη διείσδυση του Άλματος σε κοινό μεσαίων ηλικιών που αναζητά «νέα σοβαρότητα».
ΔΗΠΑ: Μίλησε για «σοβαρότατες αποκαλύψεις» και κάλεσε το Άλμα να δώσει «τεκμηριωμένες απαντήσεις». Η τοποθέτηση αυτή όμως δείχνει και ανησυχία για πολιτική περιθωριοποίηση, καθώς το Άλμα φαίνεται να απορροφά τον χώρο του «μετριοπαθούς μεταρρυθμιστικού κέντρου».
Volt Κύπρου: Επέλεξε πιο ιδεολογικό λόγο, κατηγορώντας το Άλμα ότι «παριστάνει τον τιμητή της διαφθοράς χωρίς αρχές και θέσεις».
Κάθε κόμμα, λοιπόν, αξιοποιεί την κρίση του Άλματος με βάση τα δικά του εκλογικά συμφέροντα, επιχειρώντας να το πλήξει στο μόνο του όπλο: Την εικόνα της ηθικής ανωτερότητας.
Η απάντηση του Άλματος υπήρξε σκληρή και συγκροτημένη. Κατηγόρησε τους αντιπάλους του για «υποκρισία», υπενθυμίζοντας σκάνδαλα όπως τα χρυσά διαβατήρια, τον Συνεργατισμό και τα έργα του Βασιλικού. Η στρατηγική αυτή είναι σαφής: να μετατοπίσει το πλαίσιο της συζήτησης από την άμυνα στην αντεπίθεση, επαναφέροντας τη διαφθορά των άλλων στο προσκήνιο.
Ωστόσο, στο επίπεδο της δημόσιας εικόνας, το Άλμα καλείται να απαντήσει με πλήρη διαφάνεια. Αν δεν αποσαφηνίσει έγκαιρα τις κατηγορίες —όσο αβάσιμες κι αν θεωρούνται—, κινδυνεύει να εσωτερικεύσει την κρίση. Σε ένα πολιτικό περιβάλλον όπου η εμπιστοσύνη των πολιτών έχει καταρρεύσει, η παραμικρή σκιά μπορεί να αποδειχθεί μοιραία.
Η υπόθεση αυτή ξεπερνά το ίδιο το Άλμα. Αναδεικνύει το δίλημμα κάθε νέας πολιτικής δύναμης στην Κύπρο: Μπορεί να υπάρξει πραγματικά «νέο πολιτικό ήθος» όταν το σύστημα γύρω σου λειτουργεί με τους κανόνες του παλιού;
Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης καλείται τώρα να αποδείξει πως η αρχή της λογοδοσίας που υπηρέτησε ως Ελεγκτής δεν είναι επικοινωνιακό σύνθημα αλλά πράξη πολιτικής συνέπειας. Οι επόμενες κινήσεις του, θα δείξουν αν το Άλμα μπορεί να σταθεί ως θεσμική εναλλακτική, ή αν θα χαθεί στη ρουφήχτρα των ίδιων μηχανισμών που ήθελε να αλλάξει.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Νέες διαστάσεις λαμβάνει η αντιπαράθεση μεταξύ του ΔΗΣΥ και του Γενικού Ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη, μετά τις αποκαλύψεις του Ανδρέα Χασαπόπουλου, διαχειριστή της σελίδας «Ομάδα Καταπολέμησης της Διαφθοράς».
