Η Ιρένα Ιωαννίδου γεννήθηκε στη Λευκωσία. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, στον Καναδά. Μετά τις σπουδές της εργάστηκε ως ραδιοφωνική παραγωγός και κειμενογράφος στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου. Τα τελευταία χρόνια εργαζόταν ως μεταφράστρια και επιμελήτρια κειμένων. Σκηνοθέτησε τις ταινίες μικρού μήκους: «Ο κήπος με τις βιολέτες» (1997) με τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη και τη Χριστίνα Παυλίδου που τιμήθηκε με έξι διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ και προβλήθηκε σε περισσότερα από 30 φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο, «Νησί» (1999) με τον Θανάση Δρακόπουλο που τιμήθηκε με επτά βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ, προβλήθηκε στη Μπιεννάλε του Τορίνο ως μια από τις εννέα ταινίες μικρού μήκους που επιλέγηκαν από ολόκληρο τον κόσμο, διαγωνίστηκε στο τμήμα προ-επιλογής των Όσκαρ και προβλήθηκε επίσης σε περισσότερα από 40 φεστιβάλ, και «Συχνότητα»(2008) με τον Αλεξάντερ Μάικλ, την Αλεξία Παρασκευά, τον Αντώνη Κατσαρή και την Τζένη Γαιτανοπούλου. Oι ταινίες ήταν συμπαραγωγές της Συμβουλευτικής Επιτροπής Κινηματογράφου Κύπρου, του National Filmboard of Canada και του Toronto Arts Council.
Συνολικά, οι ταινίες της έχουν αποσπάσει 14 διεθνή βραβεία, μεταξύ των οποίων Ειδικά Βραβεία Κρητικών Επιτροπών και βραβεία Καλύτερων Ταινιών.
Η Ιρένα Ιωαννίδου είχε επίσης σκηνοθετήσει τηλεοπτικές, ραδιοφωνικές και ζωντανές εκπομπές. Ξεκίνησε ως μία από τις σημαντικές παραγωγούς εκδηλώσεων στο Τορόντο και στη συνέχεια εργάστηκε σε ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα. Δούλεψε ως κειμενογράφος και ραδιοφωνική παραγωγός στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου και το 2010, δημιούργησε σειρά ντοκιμαντέρ έξι επεισοδίων για το Rogers TV του Καναδά, με τίτλο Neighbourhood Stories.
Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες. Ως μεταφράστρια και επιμελήτρια λογοτεχνίας έχει στο ενεργητικό της αμέτρητες δημοσιεύσεις. Εικαστικά έργα τέχνης της έχουν δημοσιευτεί σε εκδόσεις και έχουν συμπεριληφθεί σε εκθέσεις τέχνης. Ήταν κόρη του συγγραφέα Πάνου Ιωαννίδη (1935 – 2021) και της Χλόης Ιωαννίδου (1935 – 2020) παραγωγού του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου και αδελφή του Χάρη Ιωαννίδη, διευθυντή του εκδοτικού οίκου ΑΡΜΙΔΑ.
Η απώλεια της αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας, καθώς η αμίμητη οπτική της και οι μοναδικές αφηγηματικές της ευαισθησίες αντικατόπτριζαν την ανθρώπινη συνθήκη όπως μόνο η ίδια μπορούσε να την αντιληφθεί, με έντονη ευαλωτότητα και ευρηματικότητα.
