Σε χαιρετισμό της στο Μαθητικό Συνέδριο του Γυμνασίου Έγκωμης με τίτλο «Κύπρος 1974 – 2025 Η Μνήμη Συντηρεί την Ελπίδα για Επιστροφή», είπε πως η θεματική του Συνεδρίου περικλείει σημαντικά μηνύματα, σημειώνοντας πως η μνήμη δεν είναι απλώς ένα δικαίωμα, αλλά είναι καθήκον και είναι ο τρόπος με τον οποίο μια κοινωνία τιμά τους ανθρώπους της, διεκδικεί δικαιοσύνη, και δεν αφήνει το παρελθόν να ξεθωριάσει μέσα στον χρόνο.
«Μνήμη σημαίνει ευθύνη. Μνήμη σημαίνει αγώνας. Μνήμη σημαίνει ελπίδα», είπε η κ. Αριστοτέλους και σημείωσε πως η πρωτοβουλία των μαθητών δεν είναι απλώς αξιέπαινη, αλλά είναι αναγκαία.
Η κ. Αριστοτέλους ανέφερε πως 50 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή του 1974, η πληγή των αγνοουμένων παραμένει ανοιχτή και δεν είναι απλώς μια εκκρεμότητα στο πεδίο της Ιστορίας, είναι μια βαθιά ανθρωπιστική υπόθεση που έχει πίσω της πρόσωπα και συναισθήματα.
«Είναι χιλιάδες άνθρωποι που χάθηκαν χωρίς αποχαιρετισμό, χωρίς εξήγηση, χωρίς τάφο. Είναι 1619 ζωές και οι οικογένειες τους που παρέμειναν παγωμένες στο χρόνο, κρατώντας φωτογραφίες, περιμένοντας ένα νέο, μια αλήθεια, που για κάποιους ήρθε δεκαετίες μετά, ενώ πολλοί ακόμη περιμένουν. Ανάμεσα στους αγνοούμενους μας 36 παιδιά που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν με το μικρότερο να είναι μόλις έξι μηνών και το μεγαλύτερο δεκαοκτώ ετών. Τριάντα έξι αθώα θύματα της βίας του πολέμου. Μέχρι σήμερα έχουν ταυτοποιηθεί τα λείψανα μόλις των 20», είπε.
Η κ. Αριστοτέλους ανέφερε πως το δράμα των αγνοουμένων δεν περιορίζεται στους ίδιους τους ανθρώπους που χάθηκαν καθώς είναι και το δράμα των οικογενειών τους, που επί δεκαετίες ζουν με τον πόνο της αναμονής, της ελπίδας, της σιωπής και της απουσίας.
Σε άλλο σημείο του χαιρετισμού της, η κ. Αριστοτέλους είπε πως η στάση της Τουρκίας στο ανθρωπιστικό ζήτημα των αγνοουμένων συνεχίζει να αποτελεί το κυριότερο εμπόδιο για ουσιαστική πρόοδο. «Η άρνησή της να επιτρέψει πρόσβαση στα αρχεία του τουρκικού στρατού, όπου με βεβαιότητα υπάρχουν στοιχεία για τις συνθήκες και τις τοποθεσίες ταφής, αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των βασικών αρχών του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Οι εσκεμμένες καθυστερήσεις, η μετακίνηση λειψάνων, η καταστροφή των χώρων ταφής συνιστούν όχι μόνο προσβολή προς τις οικογένειες των αγνοουμένων, αλλά και συνεχή παρεμπόδιση ενός έργου που αφορά πρώτιστα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια», πρόσθεσε.
Η κ. Αριστοτέλους τόνισε πως η Τουρκία εξακολουθεί να κωφεύει και να χρησιμοποιεί το ζήτημα για πολιτικούς σκοπούς, σημειώνοντας πως η μεταχείριση του θέματος των αγνοουμένων όχι ως ανθρωπιστικό, αλλά ως διαπραγματευτικό χαρτί, εντείνει τον πόνο των οικογενειών και καθυστερεί την επίτευξη δικαιοσύνης.
«Η πρόκληση που έχουμε μπροστά μας είναι να μετατρέψουμε την επιμονή μας σε διεθνή πίεση, να κρατήσουμε τη μνήμη ζωντανή και να υπενθυμίζουμε διαρκώς ότι πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν πρόσωπα – και πίσω από τα πρόσωπα, οικογένειες που αναμένουν ακόμη απαντήσεις», είπε και τόνισε πως «δεν σιωπούμε, δεν παραιτούμαστε, δεν εγκαταλείπουμε τον αγώνα».
Είπε πως στα παιδιά εναποθέτει η κοινωνία την ελπίδα. «Εσείς κρατάτε στα χέρια σας το αύριο. Μαθαίνετε την Ιστορία όχι για να γίνει μουσειακό είδος, αλλά για να την υπερασπιστείτε. Για να τη συνεχίσετε. Με σεβασμό, με ανθρωπιά, με αποφασιστικότητα. Με την πίστη πως η αλήθεια δεν χάνεται. Πως η δικαιοσύνη δεν παραγράφεται», είπε και τόνισε πως η Ιστορία είναι φλόγα, οδηγός και κομμάτι της ταυτότητάς τους.
Καταλήγοντας, η κ. Αριστοτέλους σημείωσε πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αισθανόμενος το βαρύ φορτίο της ευθύνης, εργάζεται συστηματικά και μεθοδικά για να παραδώσει στις επόμενες γενιές, μια πατρίδα μεγαλύτερη από αυτή που παραλάβαμε, μια πατρίδα ολόκληρη, ελεύθερη χωρίς στρατούς κατοχής, χωρίς συρματοπλέγματα και εγγυήσεις, όπου θα συνεχίσουν να ζουν Έλληνες υπό συνθήκες ασφάλειας και ελευθερίας.
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ
