Ένα από τα καίρια ζητήματα που αντιμετωπίζει η παρούσα κυβέρνηση, είναι η επιτάχυνση της διαδικασίας για την επίλυση του κυπριακού, ύστερα από μια σειρά αποτυχιών και δυσκολιών της κυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη. Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης καταβάλλει προσπάθειες για να επαναφέρει τις συνομιλίες στο τραπέζι, σε ένα δύσκολο περιβάλλον λόγω της αδιαλλαξίας της τουρκικής πλευράς, η οποία θέτει ως προϋπόθεση τη λύση δύο κρατών και ενός διεθνούς παράγοντα που παραβλέπει το διεθνές δίκαιο, προτάσσοντας το συμφέρον. Παρόλα αυτά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ακολουθεί μια πορεία ενισχύοντας τις σχέσεις με την ΕΕ και την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς επίσης και με τις ΗΠΑ.
Παρουσιάζοντας πρόσφατα τις μεταρρυθμίσεις και τα σημαντικά έργα που προγραμματίζει η κυβέρνηση για το 2025, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέφερε πως, <όραμά μας, βασικός στόχος και επιδίωξή μας να βελτιώσουμε την καθημερινότητα όλων, σε μια Κύπρο που αλλάζει, σε μια Κύπρο που μεταρρυθμίζεται συνεχώς. Με μια υπεύθυνη οικονομική πολιτική, με ένα σύγχρονο ψηφιακό κράτος, πρότυπο διαφάνειας και λογοδοσίας, κοινωνικά ευαίσθητο, αλληλέγγυο και συμπεριληπτικό. Ένα κράτος που είναι περήφανο για τον ρόλο του στην περιοχή.>
Οι βασικοί στόχοι που έθεσε η κυβέρνηση αφορούν στη διασφάλιση της αναπτυξιακής πορείας της χώρας μέσω ισχυρής, ανθεκτικής και ανταγωνιστικής οικονομίας, ώστε να επενδύσει ακόμη περισσότερο στην υγεία, την παιδεία, το κοινωνικό κράτος, τον πολιτισμό και τον Αθλητισμό. Ένας από τους στόχους, είναι ο ψηφιακός μετασχηματισμός της Κύπρου, προκειμένου το κράτος να γίνει πιο φιλικό προς τον πολίτη και να αντιμετωπιστούν φαινόμενα γραφειοκρατίας και ευνοιοκρατίας. Η μεταρρύθμιση του κράτους για επανάκτηση της σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα στους θεσμούς και στους πολίτες, είναι ίσως μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει ο ίδιος ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, που μέχρι σήμερα τουλάχιστον δύο χρόνια μετά, δεν πέτυχε τον συγκεκριμένο στόχο, όπως καταγράφεται και στις δημοσκοπήσεις.
Παρά το γεγονός ότι η διακυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη προσπαθεί να διαμορφώσει μια πιο δυναμική και εξωστρεφή Κύπρο, έχει να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα, τις εσωτερικές προκλήσεις και τις εξωτερικές πιέσεις.
Οι σχέσεις με τα κόμματα της συγκυβέρνησης
Το 2025 προδιαγράφεται δύσκολο για την κυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη, η οποία εκτός από το εθνικό ζήτημα, τη σύγκληση της πενταμερούς διάσκεψης, αλλά και το αβέβαιο αποτέλεσμα, έχει να αντιμετωπίσει τις διαφορές οι οποίες προκύπτουν από τη συνεργασία με τα κόμματα ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ. Κατά καιρούς, η ένταση ανάμεσα στις δύο πλευρές είναι μάλιστα εμφανείς, όπως για παράδειγμα το θέμα που προέκυψε με τον ανασχηματισμό στην αρχή του 2024 και στην ασυνεννοησία μεταξύ προεδρικού και κομμάτων της συμπολίτευσης, η απόσταση την οποία εξακολουθεί να κρατεί ο Νίκος Χριστοδουλίδης με τις ηγεσίες των τριών κομμάτων, όσο και να προσπαθούν να το κρύψουν, αλλά και η διάσταση απόψεων στους χειρισμούς του Προέδρου, στο κυπριακό και σε θέματα οικονομίας. Αγκάθι, αποτελεί επίσης, το ζήτημα με τις πολλαπλές συντάξεις και τη δυσαρέσκεια που προκάλεσε το σχετικό νομοσχέδιο ανάμεσα στα συγκυβερνώντα κόμματα.
Το 2025 δεν είναι χρονιά εκλογών, ωστόσο για τα κόμματα, είναι μια χρονιά προετοιμασίας για τις βουλευτικές εκλογές του 2026. ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ που δοκιμάστηκαν στις Ευρωεκλογές του 2024 και είδαν τα ποσοστά τους να πέφτουν επικίνδυνα, προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στις σχέσεις με την κυβέρνηση την οποία στηρίζουν παρά την έλλειψη επικοινωνίας και συντονισμού σε αρκετές περιπτώσεις, και στην δυσαρέσκεια των πολιτών και δη των ψηφοφόρων τους, που εξακολουθούν να πιέζονται, οικονομικά.
Η δυσαρέσκεια και η γκρίνια που επικρατεί στους διαδρόμους των κομματικών γραφείων, είναι πλέον καθημερινή, για το γεγονός ότι το κόστος που καλούνται να πληρώσουν από τη συνεργασία με την κυβέρνηση, είναι μεγαλύτερο από το όποιο όφελος. Ειδικότερα στο ΔΗΚΟ, ως το μεγαλύτερο από τα τρία κόμματα, η διάσταση που υπάρχει μεταξύ ηγεσίας και προεδρικού, δημιουργεί τεράστια προβλήματα στα εσωτερικά του κόμματος, με αποτέλεσμα στελέχη του ΔΗΚΟ, να δημοσιοποιούν τη δυσαρέσκειά τους, είτε πρόκειται για το κυπριακό και την τακτική που ακολουθεί ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, είτε για τον χειρισμό θεμάτων που αφορούν την εσωτερική διακυβέρνηση. Οι εσωτερικές δημοσκοπήσεις μάλιστα τις οποίες έχουν οι ηγεσίες των κομμάτων στα συρτάρια τους, φαίνεται να καταγράφουν πτώση στα ποσοστά τους, λόγω ακριβώς της σχέσης με την κυβέρνηση. Όσο θα πλησιάζουμε στις βουλευτικές εκλογές, ο προβληματισμός των τριών κομμάτων θα μεγαλώνει, ανάλογα με τη συμπεριφορά της κυβέρνησης, αλλά και των προθέσεών της για συνεργασία ή όχι, με τα κόμματα που τη στηρίζουν.
Ο Προέδρος Χριστοδουλίδης παρά το γεγονός ότι χρειάζεται τη βουλή και ειδικότερα τα κόμματα της συγκυβέρνησης για την ψήφιση των νομοσχεδίων, εντούτοις εξακολουθεί να μην λαμβάνει υπόψη σε μεγάλο βαθμό, τις ανησυχίες των συγκυβερνώντων κομμάτων, όπως στην περίπτωση των πολλαπλών συντάξεων, ή στο θέμα της φορολογικής μεταρρύθμισης. Το πόσο θα αντέξουν τα κόμματα ή ποια θα συνεχίσουν να στηρίζουν την κυβέρνηση μέχρι τέλους, αυτό είναι κάτι που θα καταδείξουν οι μετρήσεις, εάν δηλαδή οι ζημιές είναι μεγαλύτερες από τα κέρδη. Προς το παρόν, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στο ορίζοντα, παρά τα γκρίζα σύννεφα, τουλάχιστον από τα κόμματα ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ, ενώ στο ΔΗΚΟ, οι αντιδράσεις είναι μεγαλύτερες.
Η σχέση του Νίκου Χριστοδουλίδη με τα συγκυβερνώντα κόμματα παραμένει ευαίσθητη και καθοριστική για τη σταθερότητα της κυβέρνησης. Η δυνατότητα επίτευξης συμφωνιών και ο τρόπος διαχείρισης των εσωτερικών διαφορών, είναι το κλειδί για την επιτυχία της κυβέρνησης. Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης αν και καλείται να διατηρήσει ισχυρούς δεσμούς με τα κόμματα που τον στηρίζουν, την ίδια ώρα, θέλει να προστατεύσει την πολιτική του αυτονομία και τις στρατηγικές του προτεραιότητες.
