Βλέπετε, η απόφαση του Καταστατικού Συνεδρίου του ΔΗΣΥ, είναι «ξεκάθαρη» στα μυαλά κάποιων στελεχών. «Τους διαγράψαμε και δεν χωράει καμία αμφιβολία επί τούτου και πρέπει όλη η ηγεσία, να χρησιμοποιεί τον ίδιο όρο». Άσχετα εάν αύριο, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης προβεί σε ανασχηματισμό, παύσει έναν από τους πέντε Υπουργούς και εκείνος θα μπορεί να επιστρέψει στον ΔΗΣΥ. Αυτή, είναι η πολιτική με την οποία αποφάσισε να πορευτεί ο ΔΗΣΥ από δω και πέρα, παίρνοντας υποτίθεται τη ρεβάνς, των προεδρικών εκλογών. Αναστολή ή διαγραφή, δεν έχει καμία σημασία, για τον υπόλοιπο κόσμο, που τρέχει μέσα από την καθημερινότητά, του. Αυτό, που έχει σημασία, είναι η σύγχυση που επικρατεί ακόμα και ανάμεσα στην ίδια την ηγεσία του κόμματος, αλλά και στη βάση, η οποία σύμφωνα με το καταστατικό, θα έχει πλέον τον μεγάλο «προνόμιο» να εκλέγει τον/την υποψήφιο της, για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Η σύγχυση ωστόσο στο κόμμα που ίδρυσε ο Γλαύκος Κληρίδης, δεν έγκειται μόνο στις αποφάσεις που λήφθηκαν για τους πέντε Υπουργούς της κυβέρνησης. (Εξαίρεσαν τον Βίκτωρα Παπαδόπουλο, ο οποίος δεν ασκεί πολιτική, όπως και τους Προέδρους Ημικρατικών Οργανισμών, που εξακολουθούν να είναι μέλη του ΔΗΣΥ). Αυτό, ολίγο ενδιαφέρει την πλατιά μάζα του ΔΗΣΥ. Η σύγχυση προκαλείται από τις πολιτικές που ακολουθεί το κόμμα, σε θέματα ουσίας, όπως είναι το εθνικό μας ζήτημα και όχι μόνο. Όπως έλεγε το στέλεχος του κόμματος, «ο κόσμος έχει τεράστια προβλήματα. Δεν θα ασχολείται με εμάς».
Αυτό, όμως γίνεται. Ένας ΔΗΣΥ, που σέρνεται πίσω από πολιτικές, ανάλογα με το πώς βολεύει τον ίδιο. Πίσω από ακροδεξιές συμπεριφορές, λόγω διαρροών προς το ΕΛΑΜ. Μια πολιτική καιροσκοπική, η οποία δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για εκείνους τους ψηφοφόρους που εξακολουθούν να παραμένουν πιστοί στο κόμμα, παρακολουθώντας την ηγεσία, να τελεί υπό σύγχυση.
ΕΓ