Η είδηση πέρασε στα ψιλά γιατί “ψιλά” είναι οτιδήποτε δεν εντάσσεται στη χυδαιότητα, το κουτσομπολιό, την πόλωση ή την κυβερνητική προπαγάνδα.
Πριν λίγες μέρες, ο 79χρονος ανάπηρος αιχμάλωτος πολέμου Μιχάλης Κυριάκου έχασε τη ζωή του με τον πιο τραγικό τρόπο. Χτυπημένος από πάμπολλα σωματικά και ψυχολογικά προβλήματα απότοκο της βάναυσης δοκιμασίας που έζησε στα χέρια του Αττίλα πριν από μισό αιώνα, ο Μιχάλης και με τα δύο του πόδια ακρωτηριασμένα, ήταν καθηλωμένος για χρόνια σε ένα σαράβαλο αμαξίδιο, το ίδιο τσακισμένο και ταλαιπωρημένο με εκείνον, μια μεταφορική και κυριολεκτική προέκταση του βασανισμένου εαυτού του. Το αμαξίδιο τον άφηνε συχνά, όπως συνέβη και τη μοιραία μέρα που ξέμεινε στη μέση του δρόμου και ο 72χρονος συγχωριανός του προσφέρθηκε να τον ρυμουλκήσει με το αυτοκίνητό του, δένοντας το αμαξίδιο με σχοινί. Σίγουρα όχι η ασφαλέστερη λύση αλλά είναι πολύ εύκολο να κρίνουμε από τη θέση του αρτιμελή που διαβάζει την είδηση καθήμενος σταυροπόδι. Αντιλαμβάνεστε την ειρωνεία έτσι;
Δυστυχώς κατά τη διάρκεια της ρυμούλκησης ο κυρ Μιχάλης έχασε την ισορροπία του, έπεσε από το αμαξίδιο και χτύπησε στην άσφαλτο με δύναμη. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όμως δυστυχώς δεν κατάφερε. Υπέκυψε, φεύγοντας από τη ζωή πικραμένος από μια πατρίδα που του φέρθηκε με τον πλέον πρόστυχο τρόπο παρά την ανιδιοτελή προσφορά του σ’ αυτή. Πιάστηκε αιχμάλωτος γαμώ το στανιό μου, βασανίστηκε, υπέφερε, υπερασπιζόμενος την πατρίδα του. Και αυτό ήταν το ευχαριστώ. Νεκρός εξαιτίας ενός σαράβαλου αμαξιδίου που έπρεπε να είχε αντικατασταθεί εδώ και χρόνια. Η Κύπρος δεν τρώει απλά τα παιδιά της. Τα μασάει, τα ξεζουμίζει και τα φτύνει.
Όμως δεν είναι αυτό το πιο τραγικό, εξευτελιστικό και εξοργιστικό κομμάτι της ιστορίας. Όπως κατήγγειλε ο ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αιχμαλώτων Πολέμου 1974 κ. Βάσος Χρίστου αρχικά με ποστ και στη συνέχεια μέσω του Philenews, στις 23 Απριλίου σε μια εκδήλωση των αιχμαλώτων πολέμου όπου παραβρέθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Μιχάλης πλησίασε τον τελευταίο και του ζήτησε ένα καινούργιο ηλεκτρικό αναπηρικό καροτσάκι, καθώς δεν είχε ο ίδιος την οικονομική δυνατότητα. Ο Πρόεδρος κλασικά του υποσχέθηκε ότι θα του παραδώσουν ένα και -επίσης κλασικά- επισφράγισαν τη συμφωνία με μια φωτογραφία, από εκείνες που βγαίνουν τα πολιτικά πρόσωπα χρησιμοποιώντας ανάπηρους, ευάλωτες ομάδες ή θύματα (ανάλογα την περίσταση και φυσικά ποια κατηγορία τρεντάρει εκείνη την περίοδο) σαν γαμημένα αξεσουάρ για να δείξουν πόσο συμπονετικοί, φιλάνθρωποι και large είναι. Πόσο μάλλον ένας Πρόεδρος που βλέπει τη δημοτικότητα του να πέφτει μέσα σε ενάμιση χρόνο χαμηλότερα κι από εκείνη του Χριστόφια μετά το Μαρί - κι αυτός υποτίθεται πως είναι ο απόλυτος πάτος.
Την επομένη, σύμφωνα πάντα με τον κ. Χρίστου ο ίδιος επικοινώνησε με το Προεδρικό απ’ όπου έλαβε από συνεργάτη του Χριστοδουλίδη τη διαβεβαίωση ότι επιλήφθηκαν του θέματος (το πολιτικό αντίστοιχο του “έχει φύγει το παιδί” των σουβλατζίδικων) και ότι δόθηκε η εντολή για να αποκτήσει ο Μιχάλης καινούργιο αμαξίδιο. «Μάλιστα, μου πρότειναν να κάνουμε και εκδήλωση για να του παραδώσουν το επίμαχο αμαξίδιο. Άκουσον, άκουσον. Τους είπα να το ξεχάσουν και ότι ήταν κατάντημα» είπε ο κ. Χρίστου αγνοώντας ότι άθελά του ίσως και να σφράγισε τη μοίρα του φίλου και συμπολεμιστή του. Χωρίς photo op για τον Πρόεδρο να διαφημίζει τη “μεγαλοψυχία” του ποιο το όφελος; Χωρίς κέρδος κέρατα; Μα πού νομίζουν ότι ζουν αυτοί οι βετεράνοι πολέμου; Στην προ-σόσιαλ μίντια εποχή; Στη γαμημένη Ιουράσια περίοδο;
Οι μήνες περνούσαν, καινούργιο αμαξίδιο δεν ερχόταν και από το Προεδρικό έπαψαν να απαντούν στα τηλέφωνα, το τυπικό δημοσιοϋπαλληλίστικο ghosting που τρως όταν αρνείσαι να φωτογραφηθείς σαν γαμημένο giveaway συνοικιακής ινφλουένσερ. Μέχρι που στις 26 Σεπτεμβρίου ο Μιχάλης έμεινε αρχικά στον δρόμο κι έπειτα στον τόπο. Και η υπόσχεση του Προέδρου προστέθηκε στη μακρά λίστα με τις ανεκπλήρωτες που απειλεί να ξεπεράσει σε μήκος τον Αμαζόνιο. Μόνο που αυτή κόστισε τη ζωή ενός πονεμένου ανθρώπου που πρόσφερε την ψυχική του υγεία και σωματική ακεραιότητα στην πατρίδα για να εισπράξει περιφρόνηση, κοροϊδία και απαξίωση.
Και για να γίνει ακόμα χειρότερη η προσβολή, η Αστυνομία Κύπρου μας ενημέρωσε πως διέταξε αυτεπάγγελτη έρευνα των συνθηκών θανάτου του κυρ-Μιχάλη, συλλαμβάνοντας, ανακρίνοντας και αφήνοντας στη συνέχεια ελεύθερο τον 72χρονο που έσπευσε να τον βοηθήσει και προκάλεσε άθελά του τον θάνατό του. “Αυτεπάγγελτη έρευνα” λέμε τώρα το σύρμα που έπεσε πολύ πιθανό από το Προεδρικό ώστε να πέσει ο πέλεκυς πάνω στον 72χρονο και να απομακρυνθεί η συζήτηση όσο το δυνατόν μακρύτερα από το Προεδρικό και τις ευθύνες του. “Αυτεπάγγελτη έρευνα” από μια Αστυνομία που έτσι και μπεις σε Τμήμα με τσεκούρι καρφωμένο στο κεφάλι θα σου πουν ότι χωρίς επίσημη καταγγελία δεν μπορούν να κάνουν τίποτα.
Αλλά βλέπετε πρέπει να δείξουν ότι κάνουν κάτι και πολύ πιθανό αυτό το “κάτι” να είναι ο στιγματισμός ως “δολοφόνου” του γεράκου που πήγε να βοηθήσει και δυστυχώς αποδείχθηκε μοιραίος για τον κυρ Μιχάλη. Όμως ξέρουμε πολύ καλά πως δεν είναι αυτός ο υπαίτιος. Ο 72χρονος μπορεί να προκάλεσε τον θάνατο του ανάπηρου βετεράνου, όμως ο Μιχάλης ήταν ήδη νεκρός από τη στιγμή που μια ζωτικής σημασίας υπόσχεση μπήκε στο συρτάρι. Από τη στιγμή που το ανάλγητο κράτος τον έφτυσε στα μούτρα. Πού πέταξε την προσφορά του στην πατρίδα στη λεκάνη και τράβηξε το καζανάκι. Όμως καμία “αυτεπάγγελτη έρευνα” της Αστυνομίας δεν θα θεωρείται ολοκληρωμένη εάν δεν αναζητηθούν οι ηθικοί αυτουργοί. Αυτοί που άφησαν τον κυρ Μιχάλη να κυκλοφορεί τόσα χρόνια με σαράβαλο αμαξίδιο.
Ο κυρ Μιχάλης επιβίωσε από τα βασανιστήρια του τουρκικού στρατού για να οδηγηθεί στα 79 του σε έναν οδυνηρό, τραγικό θάνατο από την αδιαφορία ενός νεποτικά διορισμένου κηφήνα στο Προεδρικό που θέλει 100.000 ευρώ για να αλλάξει κουρτίνες. Για ένα γαμημένο αμαξίδιο. Που κοστίζει λιγότερο από τις κουρτίνες. Η ζωή του αξίζει λιγότερο από τις κουρτίνες. Φυσικά δεν θα ενταχθεί ποτέ αυτή η ιστορία στις επίσημες εκδηλώσεις για τα 50χρονα της εισβολής, σωστά; Καμία κορδέλα, τίποτα να κοπεί με το χρυσό προεδρικό ψαλίδι, παρά μόνο το νήμα μιας ταλαιπωρημένης ζωής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Διαδοχικές κακοκαιρίες χτυπούν το νησί – Θα πέσουν χιόνια αλλά θα μείνουν μέχρι τα Χριστούγεννα;
• Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα 21 Δεκεμβρίου
ΠτΔ για τη Συρία - «Έχουμε ευθύνη... Να μην εκμεταλλευτούν άλλα κράτη το κενό της ηγεσίας στη χώρα»
Τη θέση ότι πρέπει να διασφαλιστεί η εδαφική ακεραιότητα και η κυριαρχία της Συρίας και την ελπίδα ότι κράτη όπως η Τουρκία δεν θα επιχειρήσουν να εκμεταλλευτούν το κενό που φαίνεται να υπάρχει με την αλλαγή ηγεσίας στη χώρα, εξέφρασε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, σε δηλώσεις του από την Καλαμάτα.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
