Τελικά ας αποφασίσουμε τι θέλουμε. Δικαιοσύνη, επιλεκτική δικαιοσύνη ή καθόλου δικαιοσύνη; Πάταξη της διαφθοράς, μερική πάταξη ή καθόλου; Τιμωρία όλων των υπευθύνων, μόνο των μικρών ψαριών, μόνο των μεγάλων ή πλήρη ατιμωρησία όπως άλλωστε έχουμε συνηθίσει; Γιατί απ’ ότι φαίνεται δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα ή τουλάχιστον όχι τα επιθυμητά.
O Μάριος Δημητριάδης, πρώην “άριστος των αρίστων” υπουργός του Αναστασιάδη και μέλος του εμπεδωμένου στη συνείδηση του κόσμου ως “αμαρτωλού” υπουργικού συμβουλίου που μοίραζε αβέρτα χρυσά διαβατήρια σε διεθνώς καταζητούμενους απατεώνες, ολιγάρχες και καθεστωτικούς, αντιμετωπίζει μαζί με άλλα μέλη της οικογένειάς του και μία δημόσια υπάλληλο, ούτε λίγο ούτε πολύ, 59(!) κατηγορίες με τις πιο σοβαρές από αυτές να αφορούν διαφθορά, δεκασμό και νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
Εννοείται πως από το “πιστεύω πως είναι ένοχος” μέχρι το “είναι αποδεδειγμένα ένοχος” μεσολαβεί το γαμημένο το Γκραντ Κάνιον. Μπορεί ο πρώην υπουργός να είναι “αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου” -καραμέλα που πιπιλίζεις επιλεκτικά όταν πιάνεται με κατεβασμένα τα παντελόνια κάποιος που γουστάρεις- σίγουρα όμως δεν είναι το “εξιλαστήριο θύμα” ή η γαμημένη Ιφιγένεια που προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι. Δεν κάνω πλάκα, στην ανακοίνωση που εξέδωσε το δικηγορικό γραφείο των συγγενών του Ανδρέας Δημητριάδης & ΣΙΑ ΔΕΠΕ αναφέρει επί λέξει ότι «δεν πρόκειται να γίνουμε θυσία στο βωμό αλλότριων συμφερόντων». Δεν διευκρίνισαν μόνο αν είναι εν Αυλίδι ή εν Ταύροις - κοίτα να δεις που θα μείνουμε με την απορία.
Πάντως αυτό το κράμα Ιφιγένειας, Νίκου Ξανθόπουλου και Άλφρεντ -Είμαι αθώος- Ντρέιφους που λανσάρει ο Μάριος δείχνει να πουλάει γιατί όλο και πληθαίνουν οι εκφάνσεις συμπάθειας προς το πρόσωπό του - και μάλιστα από πρόσωπα που μέχρι πρότινος διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους για απονομή δικαιοσύνης στο σκάνδαλο των χρυσών διαβατηρίων. Για κάποιο λόγο η οδήγηση της υπόθεσής του στα δικαστήρια δεν ικανοποιεί γιατί -λένε- αποπροσανατολίζει τη κοινή γνώμη και στρέφει την προσοχή μακριά από τους πραγματικούς υπαίτιους, τα μεγάλα ψάρια, το εξής ένα: τον Νίκο Αναστασιάδη. Αν και δεν το λένε ανοιχτά, “πηγή του περιβάλλοντος του πρώην υπουργού” το σφύριξε στον “Πολίτη”: ο Τέως πέταξε τον πρώην υπουργό του κάτω απ’ τις ρόδες του λεωφορείου με τη συνδρομή δύο επίσης πρώην υπουργών του στη δεύτερη θητεία του. Μια εκτίμηση που ολοένα και κερδίζει έδαφος αλλά και συνάδει πλήρως και με τα λεγόμενα του Δημητριάδη ο οποίος με ανάρτησή του με το που έγινε γνωστή η δίωξη, αφού πρώτα εξέφρασε την απόλυτη εμπιστοσύνη του στη δικαιοσύνη (δεν θέλω να αφοδεύσω στο πάρτι του αλλά την ίδια ακριβώς εμπιστοσύνη είχαν και οι Ντίνος Μιχαηλίδης, Χριστόδουλος Χριστοδούλου και Ρίκκος Ερωτοκρίτου... μέχρι που δεν είχαν) δήλωσε πως «η στοχοποίησή μου ήταν προαποφασισμένη και αυτό για να στραφεί η προσοχή μακριά από όσους έχουν την πραγματική ευθύνη για το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα. Επιστρατεύτηκαν ψευδείς ισχυρισμοί και κακόβουλες κατηγορίες για να διαστρεβλωθεί η πραγματικότητα και να οδηγηθώ στο δικαστήριο. Κάποιοι πίστεψαν ότι θα είμαι το θύμα των δικών τους ευθυνών, λαθών και παραλείψεων”.
Μάλιστα. Για μια ακόμα φορά κρεμόμαστε από τα χείλη κάποιου κατηγορούμενου για να μάθουμε επιτέλους τους πραγματικούς υπεύθυνους/φταίχτες/δράστες κάποιου αδικήματος ή σκανδάλου για τους οποίους είναι τόσο σίγουροι ότι γνωρίζουν στην αρχή -μετά το πρώτο σοκ- αλλά παθαίνουν βολική αμνησία στην πορεία. Κάποτε ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος όταν κατηγορούσε, μαζί με τα τότε φιλαράκια του τους ΑΚΕΛικούς, όσους είχαν ταχθεί υπέρ του Σχεδίου Ανάν ότι τα έπαιρναν από τον ΟΗΕ, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τον Σόρος και τη Γαλαξιακή Αυτοκρατορία, είχε πει το αμίμητο «Απ’ ό,τι, διαβάζω και απ’ ό,τι ακούω αυτοί οι οποίοι γίνονται συμμέτοχοι σε τέτοιου είδους δραστηριότητες, ασφαλώς δεν είναι αποδείξεις χαρτογραφημένες και με χαρτόσημα για να μπορεί να υπάρξει τεκμηρίωση. Πολλά πράγματα συνάγονται με τη συμπεριφορά. Αλλά συνάγονται από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα». Το δικηγορικό γραφείο του πατέρα και αδελφών του κ. Δημητριάδη έδωσε 270(!) χρυσά διαβατήρια περισσότερα από κάθε άλλο γραφείο (από τα... φανερά τουλάχιστον, δεν μετράνε πόσα διένειμε σε δορυφορικά δικηγορικά γραφεία ο Μεγάλος) την περίοδο που ο ίδιος ήταν Υπουργός και ενέκρινε με την ψήφο του τις πολιτογραφήσεις. Γι’ αυτό δεν χρειάζεσαι αποδείξεις και χαρτόσημα ότι διευκόλυνε το γραφείο της οικογένειας, είναι απ’ τη φύση της μια ανήθικη πράξη. Ότι είναι νόμιμο δεν σημαίνει ότι είναι και ηθικό, υπάρχουν άλλωστε πολλοί νόμοι κομμένοι και ραμμένοι για να ξεπλένουν τους ισχυρούς. Αν έχεις οποιεσδήποτε υπόνοιες ότι το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα έχει τρύπες, λάθη, παραλείψεις, απλά δεν συμμετέχεις εσύ ή η οικογένειά σου από φόβο μήπως και γυρίσει μια μέρα να σας δαγκώσει στον κώλο. Οι κατόπιν εορτής κλάψες νομίζω πως δεν έπεισαν ποτέ κανέναν.
Γι’ αυτό επιστρέφουμε στο αρχικό ερώτημα. Θέλουμε δικαιοσύνη ή από τη στιγμή που δεν αδυνατούμε να τσιμπήσουμε το μεγάλο ψάρι θα πετάμε κάθε μικρό που είχε την αφέλεια να πιαστεί πίσω στη θάλασσα και να μην τιμωρηθεί κανένας; Μεμψιμοιρούμε όταν υπάρχει πλήρης ατιμωρησία, θα το κάνουμε κι όταν αυτός που κατηγορείται δεν είναι της αρεσκείας μας ή γιατί αυτός που έχουμε άχτι κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος (και θα κυκλοφορεί όπως φαίνεται μέχρι να πεθάνει γιατί φρόντισε και κάλυψε όλες τις μπάντες); Σίγουρα το ιδανικό είναι να τιμωρηθούν ΑΠΑΝΤΕΣ όσοι έφαγαν κι έσκασαν στην υγειά των κορόιδων που δεινοπαθούσαμε στα πρώτα post-κούρεμα χρόνια (αν και σύμφωνα με τον συγχωρεμένο τον Χάσικο που την είδε Πάγκαλος στα τελευταία του, “μαζί τα βγάλαμε τα εκατομμύρια απ’ τα διαβατήρια”) αλλά όπως έμαθε και ο Μακάριος the hard way η διαφορά ανάμεσα στο ευκταίο και το εφικτό μπορεί να σε προσγειώσει ανώμαλα.
Άλλωστε το καλάθι που πρέπει να κρατάμε γι’ αυτή την υπόθεση λογικά θα είναι σε μέγεθος Lego. Θυμάστε πότε ήταν η τελευταία φορά που ο συγκεκριμένος γενικός εισαγγελέας πέτυχε καταδίκη σε high profile υπόθεση;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ελπίδα Ιακωβίδου: Βρέθηκε σε εκδήλωση στη Λευκωσία με την πρώην σύντροφο του Τζώνη Καλημέρη
• Αερόσακοι Takata: Πώς απαντούν οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων για τις χρεώσεις στον έλεγχο;
ΠτΔ στο Economist: Φάρος ελπίδας για την περιοχή η επανένωση Κύπρου
Μια ανεξάρτητη και επανενωμένη Κύπρος είναι καίριας σημασίας για την περιοχή μας, την Ευρώπη και τον κόσμο, ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, κατά τον χαιρετισμό του στο 20ό ετήσιο συνέδριο του περιοδικού Economist, οι εργασίες του οποίου άρχισαν την Πέμπτη στη Λευκωσία, σημειώνοντας παράλληλα ότι η επανένωση της Κύπρου μπορεί να αποτελέσει φάρο ελπίδας και για την περιοχή
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
