Η εβδομαδιαία ανασκόπηση του διεθνούς Τύπου από το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΥΠΕ) ξεκίνησε λίγο μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στα ουκρανικά εδάφη, στις αρχές του 2022. Τα δυόμιση χρόνια που ακολούθησαν έδειξαν ότι η παγκόσμια κοινή γνώμη είναι αντιμέτωπη, εκτός από το συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία, και με άλλες, ιστορικές προκλήσεις.
Τα όσα διαδραματίστηκαν τις προηγούμενες ημέρες στα σύνορα Λιβάνου-Ισραήλ, στη Βηρυτό και στην Τεχεράνη ρίχνουν φως στη σοβαρότητα των νέων προκλήσεων που καλείται να αντιμετωπίσει η διεθνής κοινότητας. Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας, ο διεθνής Τύπος δεν έκρυψε την έντονη ανησυχία του για την τροπή των εξελίξεων στη Μέση Ανατολής. Την ώρα που ο ιρανικός Τύπος, προειδοποιούσε ότι επίκειται νέο, ενδεχομένως πιο ισχυρό, χτύπημα κατά του Ισραήλ ξένοι αναλυτές και δημοσιογράφοι εξέφραζαν απαισιοδοξία για τον άμεσο έλεγχο της κρίσης.
Τις προηγούμενες ημέρες, ο διεθνής Τύπος, εξακολούθησε να παρακολουθεί τις εξελίξεις στην Ουκρανία και στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Παράλληλα, έθεσε υπό το μικροσκόπιό του και τα αποτελέσματα των πολυσυζητημένων εκλογών στη Βενεζουέλα.
Ο δυτικός Τύπος
Στο άρθρο γνώμης του στους New York Times με τίτλο «Η Κάμαλα Χάρις δεν μπορεί να ξεφύγει από τη Γάζα περισσότερο από τον Τζο Μπάιντεν» (30 Ιουλίου), ο Jamelle Bouie υποστηρίζει ότι η στάση του Δημοκρατικού Κόμματος απέναντι στο Ισραήλ αλλάζει ραγδαία, ωθούμενη από τη συμπάθεια της κομματικής βάσης προς τους Παλαιστίνιους. Ο Bouie υπογραμμίζει τον σημαντικό αριθμό Δημοκρατικών που μποϊκόταραν την πρόσφατη ομιλία του Νετανιάχου στο Κογκρέσο, ως μήνυμα κατά της ακλόνητης υποστήριξης της κυβέρνησης Μπάιντεν στις ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα. Ο Bouie εντοπίζει αυτήν την αλλαγή στον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς του 2022, ο οποίος ώθησε νέους Δημοκρατικούς και άλλες ομάδες ψηφοφόρων να ασκήσουν κριτική στη στάση του Μπάιντεν. Υποστηρίζει ότι αυτή η μεταβαλλόμενη παλίρροια θα αναγκάσει την Κάμαλα Χάρις, την πιθανή υποψήφια των Δημοκρατικών, να ισορροπήσει ανάμεσα στην παραδοσιακή υποστήριξη του κόμματος προς το Ισραήλ και στις αυξανόμενες εκκλήσεις για μια πιο κριτική προσέγγιση. Ενώ αναγνωρίζει τα νομοθετικά επιτεύγματα του Μπάιντεν, ο αρθρογράφος υπονοεί ότι η ιστορία μπορεί να τον κρίνει αυστηρά για τον ρόλο του στη διευκόλυνση της σύγκρουσης στη Γάζα. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι μελλοντικοί ηγέτες των Δημοκρατικών θα δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να αγνοήσουν τη μεταβαλλόμενη κοινή γνώμη και πιθανότατα θα υιοθετήσουν μια πιο λεπτή στάση στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης.
«Η διεθνής κοινότητα πρέπει να ασκήσει πίεση στη Βενεζουέλα, αλλά χωρίς την επιβολή νέων κυρώσεων», λένε αναλυτές. Αυτός είναι ο τίτλος της ανάλυσης της GLOBO, που δημοσιεύτηκε στις 30 Ιουλίου. Η ανάλυση επικεντρώνεται στη διεθνή αντίδραση στην αμφισβητούμενη επανεκλογή του Nicolás Maduro ως πρόεδρου της Βενεζουέλας. Σύμφωνα με την εφημερίδα, η αυξημένη διεθνής πίεση είναι απαραίτητη. Εντούτοις, οι νέες κυρώσεις οι οποίες θεωρούνται ως απίθανες θα ήταν ενδεχομένως αντιπαραγωγικές. Η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων βασικών περιφερειακών παραγόντων όπως η Βραζιλία και η Κολομβία, θα πρέπει αντί της επιβολής κυρώσεων να απαιτήσει διαφάνεια από τις αρχές της Βενεζουέλας και ειδικότερα την πλήρη αποκάλυψη των εκλογικών αποτελεσμάτων. Αυτή η διαφάνεια είναι ζωτικής σημασίας για την παροχή νομιμότητας στις εκλογές αλλά και για να αποτραπούν περαιτέρω οικονομικές και ανθρωπιστικές κρίσεις στη χώρα. Ωστόσο, το καθεστώς του Maduro, παρά την εξάρτησή του από περιφερειακούς συμμάχους, φαίνεται να αντιστέκεται σε αυτές τις απαιτήσεις, δημιουργώντας υποψίες για πιθανή τέλεση νοθείας και πυροδοτώντας διαμαρτυρίες σε ολόκληρη τη Βενεζουέλα. Η κατάσταση δημιουργεί μια νέα διπλωματική πρόκληση, ειδικά για τις ΗΠΑ, όπου η πιθανότητα ενός νέου κύματος Βενεζουελάνων μεταναστών θα μπορούσε να αποτελέσει ένα ευαίσθητο εκλογικό ζήτημα. Οι αναλυτές πιστεύουν ότι υπάρχουν ακόμη ευκαιρίες για διάλογο και για έναν πιθανό μετασχηματισμό της εξουσίας στη Βενεζουέλα έτσι ώστε να συμμετέχουν σε αυτή τόσο το καθεστώς του Maduro όσο και η αντιπολίτευσης, με την υποστήριξη πάντα της διεθνούς κοινότητας.
«Κακά νέα για την Ουκρανία από το συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων στο Μιλγουόκι», είναι ο τίτλος του κύριου άρθρου της Le Monde (δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα της εφημερίδας στις 31 Ιουλίου), το οποίο υποστηρίζει ότι η επιλογή του James David Vance από τον Ντόναλντ Τραμπ ως υποψήφιου αντιπροέδρου σηματοδοτεί «μια ανησυχητική στροφή στην πολιτική των ΗΠΑ προς την Ουκρανία». Το ιστορικό αρνητικών σχολίων του Vance για την κατάσταση της Ουκρανίας, σε συνδυασμό με την αντίθεσή του στην παροχή στρατιωτικής βοήθειας από τις ΗΠΑ, εγείρει ανησυχίες σχετικά με την πιθανή δέσμευση μιας κυβέρνησης Τραμπ στην υποστήριξη της Ουκρανίας απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα. Το άρθρο υπογραμμίζει τη στάση του Vance ως μια απόκλιση από την παραδοσιακή εξωτερική πολιτική των Ρεπουμπλικάνων και υποδηλώνει ότι ευθυγραμμίζεται με μια ευρύτερη τάση απομόνωσης εντός του κόμματος. Αντιπαραβάλλει τις απόψεις του Vance με εκείνες του πρώην Αντιπροέδρου Mike Pence, ο οποίος κατά καιρούς υποστήριζε πιο παραδοσιακές διπλωματικές προσεγγίσεις. Οι συντάκτες εκφράζουν την ανησυχία ότι μια νίκη του Τραμπ θα μπορούσε να ενθαρρύνει τη Ρωσία και να αποδυναμώσει τη διαπραγματευτική θέση της Ουκρανίας, όπως αποδεικνύεται από την πρόσφατη διστακτική πρόταση του Ζελένσκι για συνομιλίες χωρίς προϋποθέσεις.
Στο άρθρο γνώμης με τίτλο «Οι απειλές του Ερντογάν κατά του Ισραήλ πρέπει να επιφέρουν πραγματικές συνέπειες», που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Die Welt στις 30 Ιουλίου, ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Ντενίζ Γιουτζέλ υποστηρίζει ότι η Γερμανία οφείλει να απαντήσει αποφασιστικά στην απειλή του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για στρατιωτική επέμβαση στο Ισραήλ. Ο τουρκικής καταγωγής αρθρογράφος επικρίνει την έως τώρα αδράνεια της γερμανικής κυβέρνησης απέναντι στην ολοένα και πιο επιθετική ρητορική του Ερντογάν και την υποστήριξή του προς τη Χαμάς, αποδίδοντάς την σε έναν άτοπο φόβο ότι η Τουρκία θα στραφεί προς τη Ρωσία αλλά και σε ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης εκ μέρους της Γερμανίας το οποίο πηγάζει από τη στάση της Τουρκίας κατά την προσφυγική κρίση του 2015. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι το "εθνικό συμφέρον" (Staatsräson) της Γερμανίας απαιτεί μια σθεναρή απάντηση. Ο συγγραφέας προτείνει συγκεκριμένα μέτρα, όπως η απέλαση Τούρκων ιμάμηδων που αμείβονται από την τουρκική κυβέρνηση, το κλείσιμο των γερμανικών υποκαταστημάτων των τουρκικών τραπεζών που εμπλέκονται στη χρηματοδότηση της Χαμάς, η αναστολή της συμμετοχής της Τουρκίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης και η παύση κάθε είδους διπλωματικών εθιμοτυπιών. Καλεί επίσης μεγάλες γερμανικές επιχειρήσεις να καταδικάσουν δημόσια τις ενέργειες του Ερντογάν στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, υπογραμμίζοντας την οικονομική εξάρτηση της Τουρκίας από τη Δύση.
Ο Τύπος της Μέσης Ανατολής
Η ανάλυση της Mona Hojat Ansari «Η επίδειξη απελπισίας του Ισραήλ» δημοσιεύτηκε στην Tehran Times στις 31 Ιουλίου 2024. Η ανάλυση επικεντρώνεται στις πρόσφατες δολοφονίες από το Ισραήλ των κορυφαίων διοικητών της αντίστασης στη Βηρυτό και την Τεχεράνη και συγκεκριμένα του Φουάντ Σουκρ της Χεζμπολάχ και του Πολιτικού Αρχηγού της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια. Αυτές οι επιθέσεις σημειώνονται ενώ το Ισραήλ εξακολουθεί, παρά τον 10μηνο πόλεμο που έχει αφήσει τον θύλακα σε ερείπια, να προσπαθεί να νικήσει τη Χαμάς στη Γάζα. Οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι οι ενέργειες του Ισραήλ είναι αποτέλεσμα της αποτυχίας του να κερδίσει τη νίκη στο πεδίο της μάχης και της αυξανόμενης διαφωνίας εντός της χώρας. Η συγγραφέας επισημαίνει επίσης τον ρόλο των ΗΠΑ στην υποστήριξη των τρομοκρατικών πράξεων του Ισραήλ και στην προστασία του από αντίποινα σε διεθνή δικαστήρια. Σε απάντηση στη δολοφονία του Χανίγια σε ιρανικό έδαφος, ο θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν Αγιατολάχ Σεγιέντ Αλί Χαμενεΐ έχει υποσχεθεί μια «σκληρή απάντηση», με τον Υπουργό Εξωτερικών της χώρας και την αποστολή του ΟΗΕ να επαναλαμβάνουν το δικαίωμα της Τεχεράνης για αντίποινα. Σύμφωνα με την ανάλυση «η απάντηση του Ιράν θα πρέπει να στοχεύει το Ισραήλ με τρόπο που να προκαλεί μόνιμη ζημιά». Την ίδια στιγμή και η Χεζμπολάχ έχει υποσχεθεί να απαντήσει στη δολοφονία του κορυφαίου διοικητή της. Το άρθρο υποδηλώνει ότι η επόμενη τιμωρία του Ισραήλ θα μπορούσε να έρθει με τη μορφή μιας πολύπλευρης απάντησης τόσο από το Ιράν όσο και από τη Χεζμπολάχ, περιπλέκοντας τις προσπάθειες των δυτικών και περιφερειακών συμμάχων του να προστατεύσουν το Ισραήλ.
Στο άρθρο «Η δολοφονία των εχθρών του Ισραήλ δεν θα φέρει τους ομήρους πίσω από τη Γάζα» που δημοσιεύτηκε στην Haaretz την 1η Αυγούστου, η συντακτική ομάδα της εφημερίδας υποστηρίζει ότι παρά την επιτυχία των δολοφονιών ανώτερων αξιωματούχων της Χεζμπολάχ και της Χαμάς, ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί η απελευθέρωση των 115 ομήρων που κρατά η Χαμάς στη Γάζα εδώ και 300 ημέρες είναι μέσω μιας συμφωνίας. Το άρθρο τονίζει ότι η στρατιωτική πίεση δεν προωθεί την απελευθέρωση των ομήρων και ότι κάθε μέρα που περνά θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους, όπως δείχνει η μείωση του αριθμού των ζωντανών ομήρων. Παρά την αποκατάσταση του κύρους του ισραηλινού στρατού και των μυστικών υπηρεσιών μετά τις δολοφονίες, υπάρχει ο κίνδυνος περιφερειακής στρατιωτικής κλιμάκωσης και καθυστέρησης της επιστροφής των ομήρων. Το άρθρο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο μόνος τρόπος για να βγει το Ισραήλ από το αδιέξοδο είναι μια κατάπαυση του πυρός και μια συμφωνία, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης πρότασης του Προέδρου Μπάιντεν που συνδέει τη συμφωνία για τους ομήρους και τον τερματισμό του πολέμου με μια αμυντική συμμαχία και εξομάλυνση με τη Σαουδική Αραβία, καθώς και την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για την επίλυση της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης.
O Τύπος της Ασίας
Στο σχόλιό του στην Japan Times με τίτλο «Προκλήσεις σε όλα τα μέτωπα: Οι πέντε πόλεμοι του Ισραήλ», που δημοσιεύτηκε την 1η Αυγούστου, ο Bret Stephens υποστηρίζει ότι το Ισραήλ είναι αναμεμειγμένο σε πέντε πολέμους που επηρεάζουν την ασφάλεια, την ύπαρξη και νομιμότητά του σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτοί περιλαμβάνουν τον φυσικό πόλεμο εναντίον της Χαμάς, της Χεζμπολάχ, των Χούτι και του Ιράν, τον υπαρξιακό πόλεμο εναντίον εκείνων που επιδιώκουν την εξόντωση του Ισραήλ, τον πόλεμο για τη νομιμότητα των ενεργειών του, τον παγκόσμιο ιδεολογικό πόλεμο κατά του αντισημιτισμού και τον εσωτερικό πόλεμο εντός του Ισραήλ και ανάμεσα στον παγκόσμιο Εβραϊσμό. Ο Stephens προτείνει ότι η απάντηση του Ισραήλ στην πρόσφατη επίθεση της Χεζμπολάχ θα πρέπει να είναι υπολογισμένη έτσι ώστε να προωθήσει τα συμφέροντά του σε όλα αυτά τα μέτωπα, ακόμη και αν αυτό σημαίνει την αναβολή μιας πιο «ολοκληρωμένης» απάντησης.
Στο άρθρο «Θα αντεπιτεθεί η Χαμάς μετά τη δολοφονία του Χανίγια;» που δημοσιεύτηκε στη China Daily την 1η Αυγούστου, ο Fan Hongda συζητά τις πιθανές συνέπειες της δολοφονίας του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ενώ η δολοφονία είναι σημαντική, ο αντίκτυπός της στην εσωτερική πολιτική των Παλαιστινίων μπορεί να είναι περιορισμένος λόγω της αποδυναμωμένης κατάστασης της Χαμάς και άλλων παλαιστινιακών οργανώσεων αντίστασης. Το Ισραήλ είναι ύποπτο για την επίθεση και η χώρα έχει μετατοπίσει το στρατηγικό της ενδιαφέρον στο νότιο Λίβανο, στοχεύοντας τη Χεζμπολάχ. Η δολοφονία αναμένεται να προκαλέσει αυξημένα μέτρα ασφαλείας στο Ιράν, το οποίο δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις για ασφάλεια στο εσωτερικό. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η δολοφονία δεν θα έχει μεγάλο αντίκτυπο στην ειρηνευτική διαδικασία μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης, καθώς οι εσωτερικές συγκρούσεις εντός της Παλαιστίνης παραμένουν άλυτες. Το άρθρο καταλήγει τονίζοντας την πολυπλοκότητα της παλαιστινιακής-ισραηλινής σύγκρουσης και την ανάγκη να καταδικάσει η Κίνα τη δολοφονία ως μια τρομοκρατική ενέργεια. Όπως αναφέρει ο αρθρογράφος: «Η παλαιστινιακή-ισραηλινή σύγκρουση είναι ένα εξαιρετικά περίπλοκο ζήτημα. Είναι δύσκολο να επιτευχθούν αποτελέσματα αν απλοποιηθεί υπερβολικά. Η ουσία και η σημασία του παλαιστινιακού ζητήματος έχουν υποστεί μια σειρά αλλαγών σε σύγκριση με τις προηγούμενες δεκαετίες. Ακόμη και η γη της Παλαιστίνης έχει αλλάξει πολύ. Επομένως, το παλαιστινιακό ζήτημα απαιτεί εξέταση τόσο από ιστορική όσο και από σύγχρονη σκοπιά. Οποιοδήποτε σχέδιο αγνοεί τις παρούσες συνθήκες είναι καταδικασμένο να αποτύχει».
Ο Τύπος της Ρωσίας και Ουκρανίας
Σύμφωνα με το τηλεγράφημα με τίτλο «Υψηλόβαθμη Ρωσίδα γερουσιαστής δηλώνει ότι δεν υπάρχει περίπτωση οι νέες περιοχές να επιστραφούν στην Ουκρανία», του πρακτορείου ειδήσεων TASS στις 1 Αυγούστου, η Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης της Ρωσίας, Βαλεντίνα Ματβιένκο, απέρριψε κατηγορηματικά οποιαδήποτε πιθανότητα εδαφικών παραχωρήσεων στην Ουκρανία. Κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου, τόνισε ότι οι περιοχές του Λουγκάνσκ, του Ντονέτσκ, της Ζαπορίζια και της Χερσώνας θεωρούνται πλέον αναπόσπαστα μέρη της Ρωσίας, όπως αναφέρεται στο ρωσικό Σύνταγμα. Η Ματβιένκο δήλωσε: «Ας γίνει γνωστό σε όλους ότι δεν μπορεί να υπάρξουν εδαφικές παραχωρήσεις όσον αφορά τις τέσσερις νέες περιοχές. Δεν υπάρχει ούτε μια πιθανότητα.» Επανέλαβε ότι το Σύνταγμα απαγορεύει τον διαχωρισμό οποιωνδήποτε ρωσικών εδαφών. Το ρωσικό πρακτορείο σχεδόν ταυτόχρονα με αυτή την πληροφορία δημοσίευσε και την είδηση με τίτλο «Η Μόσχα θα απαντήσει στην απόφαση της Μολδαβίας να απελάσει Ρώσο διπλωμάτη — Υπουργείο Εξωτερικών» (1η Αυγούστου), σύμφωνα με την οποία η Μόσχα θα απαντήσει με αντίποινα στην απόφαση του Κισινάου να κηρύξει έναν αξιωματούχο της ρωσικής πρεσβείας στη Μολδαβία persona non grata (ανεπιθύμητο πρόσωπο). Νωρίτερα, το Υπουργείο Εξωτερικών της Μολδαβίας δήλωσε ότι ο βοηθός του στρατιωτικού ακολούθου της ρωσικής διπλωματικής αποστολής στη χώρα είναι πλέον persona non grata.
Το άρθρο του Doug Klain, που δημοσιεύτηκε στην Kyiv Independent 31 Ιουλίου («Με τι θα μπορούσε να μοιάζει η Προεδρία του Τραμπ για την Ουκρανία;»), εξετάζει τις συνέπειες της ενδεχόμενης νέας προεδρίας του Ντόναλτ Τραμπ για την Ουκρανία. Ο Klain παρουσιάζει δύο κύριες προβλέψεις των ειδικών: η μία υποδηλώνει ότι ο Τραμπ μπορεί να μην είναι απαραίτητα επιζήμιος για την Ουκρανία, επικαλούμενος επιτυχίες κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, και η άλλη προβλέπει ότι θα εγκαταλείψει την Ουκρανία, εκπληρώνοντας την υπόσχεσή του να τερματίσει γρήγορα τον πόλεμο. Το άρθρο εξετάζει επίσης την πιθανή επιρροή του συνυποψηφίου του Τραμπ, J.D. Vance, και τις ανησυχητικές πτυχές της ιστορίας του Τραμπ με τη Ρωσία. Ο Klain διερευνά την πιθανότητα ο Τραμπ να μπλοκάρει την παροχή βοήθειας στην Ουκρανία. Παρά την ισχυρή διακομματική υποστήριξη για την Ουκρανία στο Κογκρέσο, το άρθρο αναφέρει τη βαρύτητα που έχουν οι εξουσίες του Προέδρου στην εξωτερική πολιτική και τους πιθανούς κινδύνους για την Ουκρανία. Ο αρθρογράφος τονίζει επίσης το σύνθετο και αβέβαιο μέλλον που μπορεί να αντιμετωπίσει η Ουκρανία υπό τη νέα προεδρία Τραμπ, καθώς υπάρχει η πιθανότητα μειωμένης υποστήριξης και μετατόπισης των αμερικανικών προτεραιοτήτων. Η ανάλυση του Klain υπογραμμίζει τη σημασία της εξέτασης των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων των επερχόμενων προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ στις παγκόσμιες υποθέσεις, ιδιαίτερα υπό το φως της συνεχιζόμενης σύγκρουσης στην Ουκρανία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ελπίδα Ιακωβίδου: Βρέθηκε σε εκδήλωση στη Λευκωσία με την πρώην σύντροφο του Τζώνη Καλημέρη
• Αερόσακοι Takata: Πώς απαντούν οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων για τις χρεώσεις στον έλεγχο;
ΠτΔ στο Economist: Φάρος ελπίδας για την περιοχή η επανένωση Κύπρου
Μια ανεξάρτητη και επανενωμένη Κύπρος είναι καίριας σημασίας για την περιοχή μας, την Ευρώπη και τον κόσμο, ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, κατά τον χαιρετισμό του στο 20ό ετήσιο συνέδριο του περιοδικού Economist, οι εργασίες του οποίου άρχισαν την Πέμπτη στη Λευκωσία, σημειώνοντας παράλληλα ότι η επανένωση της Κύπρου μπορεί να αποτελέσει φάρο ελπίδας και για την περιοχή
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
