Ο Δήμος Πάφου παίρνει πίσω το Χρυσό Κλειδί της πόλης που είχε απονείμει στον Μπομπ Μενέντεζ γράφοντας έτσι την τελευταία πράξη του πολυετούς δράματος του διαβόητου πια Αμερικανού γερουσιαστή.
Φυσικά και είναι σαρκαστικό το σχόλιο, έχω την εντύπωση πως όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με 222(!) χρόνια φυλακή (και είσαι ήδη 70) σαν να ψιλοχέστηκες που κάποιος Παφίτης έγινε ακόμα ένας από τους χιλιάδες που σε έγλειφαν όσο ήσουν παντοδύναμος (ή τουλάχιστον έτσι ένιωθες) και τώρα δεν σε πλησιάζουν ούτε με στολή αμιάντου. Η πτώση του “μεγάλου πατριώτη”, “σημαντικότερου φιλέλληνα”, “ακούραστου υπερασπιστή του δίκαιου αγώνα του κυπριακού Ελληνισμού για απελευθέρωση” -όπως είναι μερικές από τις προσφωνήσεις του από εγχώριους πολιτικούς και mainstream πατριωτικά media- ήταν το ίδιο ηχηρή με τις φιλελληνικές κορώνες του. Άλλωστε ο Δημοκρατικός γερουσιαστής από το New Jersey (τώρα καταλαβαίνω γιατί αποκαλούν την πολιτεία “Μασχάλη της Αμερικής”) είναι αρκετά παλιός στο κουρμπέτι για να ξέρει τι θέλει να ακούσει το κοινό του - ειδικά όταν το τελευταίο πληρώνει καλά για να τα ακούσει.
Δεν θέλω καν να σκεφτώ πόσα χρήματα του σκληρά εργαζόμενου Κύπριου πολίτη μπορεί και να ξοδεύτηκαν για να διατηρείται άσβεστη η... αγάπη του Μπομπ για οτιδήποτε ελληνικό (και κατ’ επέκταση ελληνοκυπριακό), πολύ πιθανό να μη μάθουμε ποτέ (είναι ήχος από καταστροφέα εγγράφων αυτό που ακούγεται;) και μεταξύ μας, δεν θέλω να ξέρω. Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι να μάθει και ο υπόλοιπος πλανήτης πόσο αξιολύπητοι είμαστε στον τομέα του lobbying. Βέβαια εάν είχαμε διπλωματία, εξωτερική πολιτική ή γαμάτο lobbying δεν θα γιορτάζαμε φέτος τα 50χρονα της εισβολής και κατοχής με σλόγκαν, συναυλίες και μπλουζάκια λες και είναι το γαμημένο Ιωβηλαίο της Ελισάβετ.
Ο Μπομπ ο Μάστρος βρέθηκε ένοχος και στις 16(!) κατηγορίες για διαφθορά σε σχέση με τα καθήκοντά του ως Προέδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ καθώς αποδείχθηκε πως τα έπαιρνε χοντρά και κανονικά από την Αίγυπτο και το Κατάρ για να προωθεί εθνικά, επιχειρηματικά και οικονομικά συμφέροντα των δύο χωρών. Εμείς από την άλλη, αν του δίναμε, πρέπει να ήταν ψίχουλα γιατί δεν αγοράσαμε και τίποτα της προκοπής πέρα από τις γνωστές πατριωτικές παπαριές που καταβρόχθιζαν μετά βουλιμίας τα εγχώρια σανοφάγα. Οι κατηγορίες για διαφθορά εμφανίστηκαν πρώτη φορά το 2015, τη γλίτωσε μία φορά γιατί οι ένορκοι δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν σε ετυμηγορία, όμως από τότε ήταν διαρκώς στο μικροσκόπιο των Αρχών. Εκείνος πιστεύοντας ότι είναι άτρωτος (κουσούρι που πρέπει να κόλλησε από την πολλή παρέα με τον Αναστασιάδη) συνέχιζε τις ύποπτες δοσοληψίες του με ξένους αξιωματούχος εκφράζοντας τα αντίστοιχα λεφτά.. εε.. λεπτά φιλοαιγυπτιακά και φιλοκαταρινά αισθήματά του με το αζημίωτο, μέχρι που το FBI είχε μαζέψει αρκετά ράμματα για τη γούνα του και τον τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί τον Σεπτέμβριο του 2023. Ένα μήνα πριν, ο Μπομπ ο Μάστρος (μας) πραγματοποίησε ταξίδι αστραπή στην Κύπρο της καρδιάς του με αφορμή ένα γάμο, όμως πρόλαβε να παρασημοφορηθεί από τον Αρχιεπίσκοπο Γεώργιο, τιμηθεί με το Χρυσό Κλειδί της Πάφου από τον Φαίδωνα και τραπεζωθεί από τον κολλητό του Νίκο Αναστασιάδη στο σπίτι του στη Λεμεσό σε δείπνο όπου παρακάθισαν επίσης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Πρόεδρος της Βουλής, ο Αρχιεπίσκοπος και ο Γενικός Εισαγγελέας (ο τελευταίος θα του ήταν ιδιαίτερα χρήσιμος με τις βγες-από-τη-φυλακή-για-λόγους-εθνικού-συμφέροντος κάρτες του, αλλά ας όψεται η γκαντεμιά το New Jersey να πέφτει εκτός δικαιοδοσίας του).
Ο Φαίδωνας πήρε το Κλειδί του πίσω, ο Αρχιεπίσκοπος πήρε όρκο σιωπής για το θέμα και ο Αναστασιάδης πολύ πιθανό να διαβάζει τα κατορθώματα του (πρώην) κολλητού και να μουρμουράει “fucking amateurs” απολαμβάνοντας το έβδομο Famous Grouse πριν το μεσημεριανό. Όσο για τους πολιτικούς που χαριεντίζονταν μαζί του και τα mainstream γκράντε πατριωτικά media που τον υποδέχονταν περίπου σαν τον Μακάριο από τις Σεϋχέλλες, έναν μήνα πριν πιαστεί και με τα δύο χέρια στο βάζο με το μέλι, μην περιμένετε καμιά θεαματική μεταστροφή ή έστω κάποιο ξεψυχισμένο mea culpa- είναι απασχολημένοι με το να διαγράφουν σέλφις και άρθρα με φωσκολικού επιπέδου διθυράμβους από τα αρχεία (μαζί κι εκείνα που έγραφαν για... τουρκική σκευωρία σε βάρος του).
Βλέπετε στην τελική έχουμε και τους... φιλέλληνες που μας αξίζουν, άλλωστε είναι παγκοσμίως γνωστό πως ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο κάθε απατεώνα. Πόσο μάλλον όταν αφορά τις πατρίδες... τρίτων που σε πληρώνουν αδρά γι’ αυτό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ελπίδα Ιακωβίδου: Βρέθηκε σε εκδήλωση στη Λευκωσία με την πρώην σύντροφο του Τζώνη Καλημέρη
• Αερόσακοι Takata: Πώς απαντούν οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων για τις χρεώσεις στον έλεγχο;
ΠτΔ στο Economist: Φάρος ελπίδας για την περιοχή η επανένωση Κύπρου
Μια ανεξάρτητη και επανενωμένη Κύπρος είναι καίριας σημασίας για την περιοχή μας, την Ευρώπη και τον κόσμο, ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, κατά τον χαιρετισμό του στο 20ό ετήσιο συνέδριο του περιοδικού Economist, οι εργασίες του οποίου άρχισαν την Πέμπτη στη Λευκωσία, σημειώνοντας παράλληλα ότι η επανένωση της Κύπρου μπορεί να αποτελέσει φάρο ελπίδας και για την περιοχή
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
