Ένα από τα πιο σπαρακτικά αληθινά κείμενα που γράφτηκαν από τότε που ξέσπασε η σκατοθύελλα της Μονής Οσίου Αββακούμ είναι αναμφίβολα αυτό του γνωστού δικηγόρου Αρτέμη Αρτεμίου που ξεκινάει με τρόπο που σε κάνει να νιώθεις λες και ένα παγωμένο χέρι τρύπωσε στο στήθος σου και γράπωσε την καρδιά σου:
«Δεν ξέρω αν στις Μονές ή σε άλλους χώρους λατρείας γίνονται θαύματα. Εγώ δεν είδα. Δεν ξέρω εάν στις Μονές ή σε άλλους χώρους λατρείας γιατρεύονται οι Ψυχές. Εγώ δεν είδα. Αντίθετα, στο Μακάρειο Νοσοκομείο είδα «θαύματα»».
Ο Αρτέμης είναι ο πατέρας του 8χρονου Αλκίνοου που έχασε τη μάχη με τη λευχαιμία το 2020 σε ηλικία 8 ετών, οπότε κάτι ξέρει περισσότερο από νοσοκομεία, μάχες και “θαύματα”. Τα έμαθε the hard way. Τον χειρότερο που θα μπορούσε ποτέ να ζήσει κάποιος γονιός. Το 2021 μετέτρεψε το πένθος σε σκοπό και τον πόνο σε ελπίδα ιδρύοντας το Ίδρυμα Αλκίνοος Αρτεμίου στην προσπάθειά του να κάνει τη ζωή των παιδιών που νοσηλεύονται σε ογκολογικές – αιματολογικές κλινικές στην Κύπρο και το εξωτερικό, των οικογενειών τους και των δικών τους ανθρώπων, λίγο καλύτερη.
«Είδα πράξεις που προκαλούν θαυμασμό και κατάπληξη. Είδα γονείς να λατρεύουν πρόσωπα σαν θεούς γιατί κατάφεραν το ακατόρθωτο. Είδα γονείς να παρακαλάνε, γονατιστοί και βλέποντας έναν άσπρο τοίχο ή μια ξύλινη πόρτα, για ένα θαύμα, για μια ανατροπή. Είδα σώματα να χάνουν τη ζωή τους άδικα. Είδα τη ζωή να έρχεται σε τούτο τον κόσμο».
Το πνεύμα της ανάρτησης αναδεικνύει τα χρόνια προβλήματα, οικονομικά, εφοδιασμού και στελέχωσης, που αντιμετωπίζουν τα δημόσια νοσοκομεία σε σχέση με τα αστρονομικά ποσά που αποκαλύπτεται ότι διαχειρίζεται μια Μονή που μετράει μόλις τέσσερα χρόνια ζωής - και όλα από εισφορές πιστών που αποδέχονταν τις ταρίφες της Μονής για εικόνες, τάματα και ευλογίες ως θέσφατο.
«Αντιλαμβάνομαι ότι η πνευματική τροφή είναι ανεκτίμητη. Όμως τα νοσοκομεία μας και οι εργαζόμενοι στον τομέα της ιατρικής αντιμετωπίζουν σήμερα πρωτοφανείς προκλήσεις. Τα νοσοκομεία μας λειτουργούν υπό αντίξοες συνθήκες και με περιορισμένους πόρους. Τα ποσά των χρημάτων που βρέθηκαν στην Μονή ή που μαζεύτηκαν κατά την περιφορά μιας εικόνας στα χωριά μου προκάλεσαν κατάθλιψη. Θα μπορούσαν να δοθούν, έστω μέρος αυτών, για αναβάθμιση των νοσοκομείων μας. Κάνοντας δωρεά στα νοσοκομεία, δεν δίνουμε απλώς χρήματα. Συμβάλλουμε στη διάσωση ζωών, στην αγορά βασικών ιατρικών προμηθειών και στη αναβάθμιση των υποδομών. Δεν πρόκειται για την επιλογή του ενός έναντι του άλλου, αλλά για την αναγνώριση μιας άμεσης ανάγκης και την ανταπόκριση με τρόπο που μπορεί να κάνει απτή διαφορά».
Δεν μπορούμε όμως να είμαστε όλοι το ίδιο δυνατοί, λογικοί και ανιδιοτελείς μπροστά ή μετά από μια τραγωδία όπως τον Αρτέμη, σωστά; Τα λόγια του, υπόκωφα σκληρά και αμείλικτα, ενώ καταγράφουν μια πραγματικότητα που εμείς θεωρούμε λογική και no-brainer ταυτόχρονα δείχνουν να αγνοούν μια άλλη: Η οποιαδήποτε υλική εισφορά στα θεία είναι μια καθαρά ιδιοτελής πράξη. Ο πιστός προσφέρει χρήματα στην Εκκλησία για να θεραπευτεί ο ίδιος ή κάποιο δικό του πρόσωπο, για πραγματοποίηση επιθυμιών, σωτηρία ή αγαλλίαση ψυχής, από φόβο Θεού ή απλά για να νιώσει ότι εκπλήρωσε το καθήκον του πρώτα ως καλός χριστιανός και έπειτα ως άνθρωπος. Πάντα υπάρχει κάποιο αντάλλαγμα, είτε χειροπιαστό (θεραπεία, εγκυμοσύνη, υλικά αγαθά κλπ) είτε πνευματικό (σωτηρία ψυχής, κουράγιο, εξιλέωση κλπ) και πάντα αφορά το ίδιο το πρόσωπο ή κάποιο πολύ δικό του. Σπάνια έως ποτέ το γενικότερο καλό και αν αυτό συμβεί συνήθως είναι afterthought ή πολύ χαμηλότερα στις προτεραιότητες. Κι αυτό δεν το γράφω επικριτικά. Σε καμιά περίπτωση δεν είμαι σε θέση να κρίνω κάποιον που σε μια δύσκολη στιγμή για τον ίδιο ή κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο, καταφεύγει στη θρησκεία - δεν θα το κάνω ακόμα κι αν χαρίσει όλα του τα χρήματα και υπάρχοντα σε κάποιο μοναστήρι προκειμένου να σωθεί το παιδί του. Έχουμε κάνει και χειρότερα για αυτούς που αγαπάμε. Και σ’ αυτό ακριβώς ποντάρουν θηρευτές ψυχών όπως το boy band της Μονής Αββακούμ.
Ναι φίλε μου Αρτέμη, είναι άδικο να ακούς για 800.000 σε χρηματοκιβώτιο Μονής, χιλιάρικο για μια εικόνα, τριχίλιαρο για “υιοθεσία ιερού λειψάνου”, κατοστάρικο για μόνιμη μνημόνευση στη λειτουργία ή για τη γριά που τους έγραψε όλη της την περιουσία και της ζητούσαν κι άλλα. Όλο αυτό το χρήμα για φρούδες ελπίδες, στημένα θαύματα και μαγικές θεραπείες που δεν ήρθαν ποτέ, ενώ τα νοσοκομεία μας (που στ’ αλήθεια θεραπεύουν και σώζουν ζωές) παραμένουν υποστελεχωμένα, με σοβαρές ελλείψεις σε όλους τους τομείς και προσωπικό στα όρια της αντοχής τους. Δυστυχώς όμως η δωρεά δεν είναι υποχρεωτική. Και η κοινή λογική -που επιτάσσει ότι ενισχύουμε πρώτα τα νοσοκομεία από οτιδήποτε άλλο- εκπαραθυρώνεται όταν μπλέκονται η πίστη και η θρησκεία. Όσες Μονές Αββακούμ κι αν σκάσουν από δω και πέρα οι πιστοί θα συνεχίσουν να σκορπίζουν χρήμα στην εκκλησία γιατί η ελπίδα της προσωπικής σωτηρίας υπερσκελίζει το όποιο -αόριστο- γενικό καλό. Τη στιγμή της ανάγκης σκας το 500άρι στον κάθε Νεκτάριο γιατί χρειάζεσαι άμεσα τη θεραπεία που σου είπαν οι γιατροί ότι δεν υπάρχει.
Χρειάζεται περίσσιο θάρρος, αυτοπειθαρχία και μια ανατροφή εστιασμένη στην ενσυναίσθηση, την ανιδιοτέλεια και τη γενναιοδωρία για να κάνεις μιας δωρεά σε νοσοκομείο ή ίδρυμα που δεν θα βοηθήσει άμεσα εσένα αλλά ίσως αποδειχθεί σωτήρια για άλλους στο μέλλον. Γι’ αυτό οι ευεργέτες σπανίζουν ενώ τα τάματα και οι εισφορές μετριούνται με τις χιλιάδες. Από την άλλη για να είμαστε και δίκαιοι, οι δωρεές δεν πρέπει να υποκαθιστούν το κράτος που πρώτο οφείλει να διατηρεί τη δημόσια υγεία, δωρεάν, προσβάσιμη και σε υψηλό επίπεδο. Οι δωρεές μπορούν να λειτουργούν συμπληρωματικά και να μην τις ζητιανεύει το κράτος πχ μέσω Ραδιομαραθωνίων.
Συνεπώς Αρτέμη μου έχεις απόλυτο δίκιο. Το μόνο λάθος σου είναι που επιστρατεύεις τη κοινή λογική σε μια χώρα όπου η λογική όχι μόνο σπανίζει αλλά ούτε είναι και τόσο κοινή όσο θέλουμε να πιστεύουμε...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ουκρανία: Οι ΗΠΑ κλείνουν την πρεσβεία στο Κίεβο μετά από πληροφορίες για αεροπορική επίθεση
• Προσέγγισε διανομέα φαγητού με μοτοσικλέτα και του έκλεψε το τσαντάκι - Νέο περιστατικό στη Λεμεσό
• Ο Αντρέας Γεωργίου έγραψε τραγούδι για τη Eurovision
• Πως το τηγανισμένο λάδι «χάρισε» πολλές χιλιάδες ευρώ σε σχολεία της Κύπρου – Η κίνηση του ΥΠΑΝ
Ομόφωνο το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο για Πόθεν Έσχες - Ιδού η απόφαση
Συνταγματικό έκρινε την Τετάρτη το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο τον Νόμο που αφορά στο Πόθεν Έσχες κρατικών αξιωματούχων, μετά από αναφορά του Νόμου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
