Ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία μπορούν να κοιμούνται πλέον ήσυχα. Δεν κινδυνεύουν πια με αλλοίωση. Ο εχθρός τους εξουδετερώθηκε. Ή τουλάχιστον μία απ’ αυτούς. Μία λιγότερη. Αυτό δεν αναγράφεται συνήθως κάτω από την είδηση του θανάτου κάποιου αλλοδαπού;
Τι; Σοκάρει το γεγονός ότι πρόκειται για παιδί; Για ένα κοριτσάκι 3-5 ετών χωρίς ακριβή ηλικία, όνομα, ταυτότητα ή προσωπικότητα όπως άλλωστε και οι περισσότεροι άνθρωποι που καταφθάνουν ή ζουν στο νησί και μπορεί όλη τους η ζωή να συμπυκνωθεί στην ταμπέλα “αλλοδαπός” που τους κολλάει το κράτος, τα ΜΜΕ και η ίδια η κοινωνία. Αλλοδαπός. Μετανάστης. Πρόσφυγας. Ξένος. Ποτέ ο Αχμέτ, η Τζαμίλα, η Αμίρα.
Η μικρή ήταν ένα από τα τρία κοριτσάκια που βρέθηκαν μαζί με 61 άλλους μετανάστες σε βάρκα να βολοδέρνουν στο πέλαγος - όλοι τους σε άθλια κατάσταση. Είχαν ξεκινήσει από τον Λίβανο στις 18 Ιανουαρίου όμως προφανώς χάθηκαν και περιπλανιόταν στη θάλασσα όλες αυτές τις μέρες μέχρι που εντοπίστηκαν χθες βράδυ από μέλη της Λιμενικής στα ανοιχτά του Κάβο Γκρέκο. Πεινασμένοι, διψασμένοι, κάποιοι λιπόθυμοι από τις κακουχίες, άλλοι με πληγές και κατάγματα. Τα τρία κοριτσάκια μεταφέρθηκαν στο Μακάριο. Το ένα πέθανε σήμερα το πρωί από ανακοπή καρδιάς, οπότε μην ανησυχείτε, δεν θα σας φάει κάποιο επίδομα. Δεν θα μεγαλώσει για να αλλοιώσει τον γαμημένο πολιτισμό σας ή να έρθει να σας σφάξει στον ύπνο σας;
Τι; Επειδή είναι παιδί θα μου βάλεις τώρα λυπημένες φατσούλες και θα γράψεις “κρίμα το αγγελούδι”, “ησύχασε το καημένο” ή εκείνο το ανεκδιήγητο “καλό παράδεισο” που το εύχονται ακόμα και για δηλωμένα καθάρματα; Τουλάχιστον κάποιοι ομοϊδεάτες σου έχουν τη συνέπεια να γράψουν και τώρα “ψόφος”, “μία λιγότερη” και “να πάρει και τους άλλους μαζί της” ή ακόμα και να αστειευτούν με τον θάνατο ενός παιδιού. Εσύ δεν ήσουν που μέχρι χθες φώναζες να τους πετάξουμε στη θάλασσα, να πνιγούν, να ψοφήσουν, να πάνε στον διάολο κι ακόμα παραπέρα;
Δεν χαίρεσαι που έπιασαν τόπο -εν μέρει- οι κατάρες σου;
Ή ήταν απλά λόγια που τα ξεστομίζεις δημόσια και χωρίς ντροπή εναντίον των ξένων που δεν λογαριάζεις ως ανθρώπινες ψυχές με παρελθόν, συναισθήματα και εμπειρίες. Με ζωές. Που έχεις ήδη αποανθρωποιήσει μέσω της κανονικοποιημένης από Πολιτεία, Εκκλησία και τον ακροδεξιό βόθρο (ενίοτε κι από “προοδευτικούς” μουχτάρηδες που διώχνουν υποδομές ανηλίκων από τους Δήμους τους) ξενοφοβική ρητορική που σε έπεισε ότι το μίσος είναι δικαιολογημένο (και ευλογημένο από τον Ύψιστο) αν πρόκειται για εν δυνάμει τρομοκράτες, σφαγείς και βιαστές στο όνομα του Ισλάμ. Ότι ο ψόφος που εύχεσαι στα γυναικόπαιδα στις βάρκες είναι στην πραγματικότητα αντίσταση, σταυροφορία, πατριωτισμός. Και μετά κάνεις τον σταυρό σου, ανάβεις κεριά και φιλάς εικόνες αγαλλιασμένος που εκπλήρωσες το καθήκον σου ως Έλληνας και χριστιανός. Η πλάνη στην οποία ζεις είναι ακόμα χειρότερη από αυτή στην οποία πιστεύεις, μίζερο, θλιβερό, σκατόψυχο ανθρωπάκι.
Κοιμήσου ήσυχος λοιπόν. Το κοριτσάκι που μίσησες πριν καν γνωρίσεις δεν υπάρχει πια. Όπως φοβόμασταν, ο πολιτισμός σου θα μείνει αναλλοίωτος...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Κλάδος σκυροδέματος: Πιο αποφασιστική κυβερνητική διαμεσολάβηση ζητούν οι εργαζόμενοι
• Παγκόσμιος συναγερμός: Αποκολλήθηκε μέρος του Ήλιου - Τι σημαίνει αυτό για τον πλανήτη μας
Αναστασιάδης-Χριστοδουλίδης: Από την «πατρική» στοργή, στον... «πατρικό» θυμό
Όταν στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανέβαινε τον λόφο του προεδρικού με τη σύζυγο και τα παιδιά του, για την τελετή παράδοσης – παραλαβής της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Νίκο Αναστασιάδη, το κλίμα ήταν άκρως οικογενειακό, με τον Νίκο Αναστασιάδη να βλέπει τον <διάδοχό> του με ύφος περήφανου πατέρα. Ο Νίκος Αναστασιάδης μάλιστα, αποκαλούσε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, <Νίκο μου>.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
