Κάθε χρόνο στο κυπριακό Πάσχα συμβαίνουν ταυτόχρονα δύο θαύματα. Είναι η περίοδος που εκτός από το Θείο Δράμα κορυφώνονται και δύο ανθρώπινα, αμφότερα από τις αδιαφιλονίκητες drama queens,τους Κυπραίους φανατικούς χριστιανούς: Η θρησκοληψία και η υποκρισία.
Δύο υποτίθεται αντικρουόμενες έννοιες που ο ίδιος ο Χριστός πολέμησε και έπεσε πρακτικά θύμα τους, όταν εναντιώθηκε στην απόλυτη ταυτόχρονη ενσάρκωσή τους: τους Φαρισαίους. Πού να φανταζόταν, όταν ανέβαινε τον Γολγοθά, ότι δυο χιλιετηρίδες μετά ο φαρισαϊσμός θα ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της επίσημης αντιπροσωπείας του στη Γη. Απ’ την άλλη, ίσως και να το ήξερε και αυτό ακριβώς να ήταν το point.
Τη Μεγάλη Εβδομάδα η Νήσος των Αγίων μετατρέπεται σ’ αυτό που μαρτυρά το διασημότερο προσωνύμιό της, όταν τις υπόλοιπες 51 ένα “ρο” μετά το γάμα κάνει την τρίτη λέξη να ανταποκρίνεται περισσότερο στην πραγματικότητα των ιθαγενών. Με το γύρισμα ενός διακόπτη η συντριπτική πλειοψηφία ενός λαού επιρρεπή στο ψέμα, την απάτη, τη ρεμούλα, τη διαφθορά, την κοροϊδία, την σκατοψυχιά, τους διαδικτυακούς ψόφους, τη λεκτική και σωματική βία, τον χουλιγκανισμό, την αδιαφορία, τον ωχαδερφισμό, την καταπίεση του αδύναμου και ευάλωτου, την ξενοφοβία και το μίσος προς οτιδήποτε δεν χωράει στα παρωχημένα κουτάκια του μυαλού του, ενώ ταυτόχρονα ασπάζεται και εφαρμόζει τις πιο σκοτεινές, αναχρονιστικές και μισανθρωπικές πτυχές της επίσημης Εκκλησίας (όπου, σημειώστε, σπάνια πατάει)... μετατρέπεται τη Μεγάλη Δευτέρα και για μια εβδομάδα στον πιο τυπικό, ταγμένο, αφοσιωμένο και βαθιά θρησκευόμενο Χριστιανό με ισχυρές, έως υπερβολικές, δόσεις νηστείας, πίστης, προσευχής, ευλάβειας, κατάνυξης, περισυλλογής και μετάνοιας. Σαν ένα αντίστροφο The Purge, όπου για μία εβδομάδα νηστείας και εκκλησιασμού τον χρόνο ισοφαρίζεις για τις υπόλοιπες 51, κατά τη διάρκεια των οποίων ήσουν ένα αδιαμφισβήτητο καθίκι του κερατά.
Κι εδώ συμβαίνει ταυτόχρονα το δεύτερο παράδοξο. Συνεχίζεις να είσαι καθίκι. Γιατί δεν μπορείς να εξασκήσεις τα θρησκευτικά σου καθήκοντα όπως οι γνήσιοι χριστιανοί, δηλαδή με ταπεινότητα, σεμνότητα, τιμιότητα, αγάπη προς τον συνάνθρωπο και νηστεία όχι μόνο από τη λαιμαργία αλλά κι από το ψέμα, το μίσος, τον φθόνο, την απληστία και τα υπόλοιπα θανάσιμα αμαρτήματα (δείτε ξανά το Seven για τον πλήρη κατάλογο), όοοοοοχι, πρέπει να το κάνεις υποκριτικά, αλά καρτ και σε βάρος άλλων ανθρώπων, συνήθως σε χειρότερη μοίρα από σένα.
Αλλά δείξε μου τον ποιμένα σου να σου πω ποιος είσαι. Κι ενώ θρησκευτικοί ηγέτες παγκόσμιου βεληνεκούς, όπως ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κηρύττουν μέσω του πασχαλινού μηνύματος την αγάπη, την ειρήνη και τη συμφιλίωση, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε ο μακαριστός, εξαπολύοντας μέσα από την πασχαλινή του εγκύκλιο ρατσιστική επίθεση εναντίον όλων των μεταναστών και προσφύγων που ζουν ή εισέρχονται στη Νήσο των Αγίων. Χαρακτηριστικό απόσπασμα της αγνής, χριστιανικής, αγάπης:
“Θὰ πρέπει νὰ ἀντιληφθοῦμε, ὕστερα, τὸν σοβαρότατο κίνδυνο ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν εἴσοδο στὸ ἔδαφός μας τῶν παράνομων Μουσουλμάνων μεταναστῶν, ποὺ διοχετεύει σκόπιμα ἡ Τουρκία, μὲ σκοπὸ τὴν ἀλλοίωση τοῦ δημογραφικοῦ χαρακτήρα καὶ τῶν ἐλεύθερων περιοχῶν∙ καὶ νὰ ἐργαστοῦμε συστηματικὰ γιὰ παρεμπόδιση αὐτῆς τῆς εἰσόδου. Ὁ κίνδυνος ἀπὸ τοὺς λαθρομετανάστες αὐτοὺς εἶναι τεράστιος, μὲ ἐπιπτώσεις στὴν παιδεία καὶ στὴν οἰκονομία τῆς χώρας μας καὶ μὲ ὁρατὴ τὴ χρησιμοποίησή τους ὡς πέμπτης φάλαγγας, στὸ ἐσωτερικό μας, σὲ περίπτωση σύρραξης. Δὲν εἴμαστε οὔτε ρατσιστὲς οὔτε ξενοφοβικοί. Ὑπερασπιζόμαστε τὸ δικαίωμά μας νὰ παραμείνουμε στὴ γῆ τῶν πατέρων μας”.
Μπόλικη υστερία, ανόητες θεωρίες συνωμοσίας και τραμπικά fake news αναμεμειγμένα με τον σανό προτίμησης των εγχώριων σανοφάγων: τον αντιτουρκικό εθνικισμό. Και χιλιάδες “καλών χριστιανών” να ακούνε αυτές τις μαλακίες το βράδυ της Ανάστασης και να κουνάνε επιδοκιμαστικά το κεφάλι τους, μουρμουρώντας “αμήν”. Και να μην εμφανίζεται ο Ιησούς να τους ξαναπετάξει έξω απ’ τον Ναό. Τους εμπόρους της χαλκευμένης πίστης, του φτηνού πατριωτισμού και της δοξασμένης μισανθρωπίας.
Την τελευταία 15ετία οι κάτοικοι αυτού του νησιού, τουλάχιστον οι ευάλωτοι και οι λιγότερο προνομιούχοι, δηλαδή σχεδόν τα 2/3, δοκιμάστηκαν από κρατική ανικανότητα, διαφθορά, σκάνδαλα, οικονομική κατάρρευση, ανεργία, ακρίβεια, διάβρωση των θεσμών, αναχρονιστική δημόσια εκπαίδευση, χαώδη δημόσια υγεία και μια καθημερινότητα που διέπει μια διάχυτη αίσθηση φθοράς, ανασφάλειας και ματαιότητας. Ακούσατε ποτέ κανέναν παπά να ψέξει τον πραγματικό εχθρό της ύπαρξής μας, που είναι βέβαια το ίδιο το σαθρό, διεφθαρμένο και ενίοτε εγκληματικά ανίκανο κράτος και κατ’ επέκταση αυτοί που το απαρτίζουν και η σιωπηρή πλειοψηφία που το συντηρεί με την ψήφο και τη γαμημένη νοοτροπία μας; Προς Θεού, αυτό σημαίνει γενναία ριζοσπαστική, αντικαθεστωτική και φιλολαϊκή στάση, μη μας πουν και κομμουνιστάς και με τι μούτρα εμφανιστούμε στου παράδεισου την πόρτα, όπου κάποιος φύτεψε δυο χόρτα.
Οπότε ο εξωτερικός εχθρός, η Τουρκία και οι πρόσφυγες-minions που στέλνει για να μας εξισλαμίσουν με το ζόρι και να αλλοιώσουν τον μπολιτισμό μας των 96 πυρκαγιών σε μια νύχτα, των χιλιάδων κροτίδων και των εμπρησμών σχολείων, αυτός που ενώνει φασισταριά, νεοχαζί, εθνοσοσιαλιστές, ψέκες, χριστιανοταλιμπάν, incels και εγκληματίες του κοινού ποινικού κώδικα κάτω από την Αγία Σκέπη του “πατριωτισμού” εδώ και μισό αιώνα με τεράστια επιτυχία.
Γιατί να μαλώνουμε μεταξύ μας, όταν κάλλιστα μπορούμε να είμαστε ενωμένοι εναντίον ενός εξιδανικευμένου εξωτερικού εχθρού, αγνοώντας επιμελώς τον γνωστό, χειροπιαστό και πολύ πιο επικίνδυνο εσωτερικό, που θα συνεχίζει να ζει παρασιτικά σε βάρος μας ανενόχλητος;
Ομφαλός του κόσμου; Αφαιρέστε το “μι” από την πρώτη λέξη, για να είναι κι αυτό πιο κοντά στην πραγματικότητα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Έσπασαν παράθυρα και έβαλαν φωτιά σε αίθουσα - Νέοι βανδαλισμοί σε Γυμνάσιο στη Λευκωσία
• Αναβλητικότητα: Τι σημαίνει και με ποιους τρόπους μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε
Αναστασιάδης-Χριστοδουλίδης: Από την «πατρική» στοργή, στον... «πατρικό» θυμό
Όταν στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανέβαινε τον λόφο του προεδρικού με τη σύζυγο και τα παιδιά του, για την τελετή παράδοσης – παραλαβής της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Νίκο Αναστασιάδη, το κλίμα ήταν άκρως οικογενειακό, με τον Νίκο Αναστασιάδη να βλέπει τον <διάδοχό> του με ύφος περήφανου πατέρα. Ο Νίκος Αναστασιάδης μάλιστα, αποκαλούσε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, <Νίκο μου>.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
