Αν κάποιος Κυπραίος έπεφτε σε κώμα κάπου στα early 70s, ξυπνούσε σήμερα, 50 χρόνια αργότερα και άνοιγε την τηλεόραση θα διαπίστωνε πως εκτός του ότι χάσαμε το μισό νησί ελάχιστα άλλα έχουν αλλάξει κι ότι Μακάριος και Γρίβας εξακολουθούν να μονοπωλούν σχεδόν κάθε πολιτική συζήτηση.
Ναι, μισό γαμημένο αιώνα μετά!
Αυτή τη διαστρεβλωμένη κυπριακή εκδοχή του Goodbye Lenin δεν τη ζούμε βέβαια μόνο στην παρούσα -άκρως σουρεαλιστική- προεκλογική περίοδο αλλά νομίζω σχεδόν καθημερινά από τη μέρα που πέθανε και ο τελευταίος του διπόλου το 1977. Γρίβας και Μακάριος μπορεί να είναι νεκροί και θαμμένοι εδώ και δεκαετίες (πλέον δεν έχει μείνει ούτε η σκόνη τους) αλλά εξακολουθούν να στοιχειώνουν τη γη που αγάπησαν, υπηρέτησαν και εν τέλει οδήγησαν στην καταστροφή με έναν once in a lifetime συνδυασμό απειρίας, εγωπάθειας και μεγαλομανίας.
Αμφότεροι ζουν ακόμα στη μνήμη αφενός γιατί είναι πρόσωπα της νεότερης ιστορίας της Κύπρου που άφησαν το στίγμα τους, ο καθένας από τη σωστή ή λάθος πλευρά της ιστορίας ανάλογα με το ποιον ρωτήσεις. Ο Μακάριος ως ο νόμιμος, λαοπρόβλητος και αδιαφιλονίκητος ηγέτης που κατέληξε να φλερτάρει επικίνδυνα με το προφίλ ξεροκέφαλου μονάρχη και απόλυτου άρχοντα τριτοκοσμικής μπανανίας. Ο δε Γρίβας ως ο ρομαντικός αγωνιστής της ελευθερίας και ηγέτης της επίσημης αγαπημένης ΕΟΚΑ (και στενός σύμμαχος του πρώτου) που κάπου το έχασε στην πορεία, ήθελε να γίνει χαλίφης στη θέση του παπά αλλά πέθανε και άφησε κληροδότημα την ΕΟΚΑ Β’ να ολοκληρώσει το έγκλημα (και να ανοίξει με το πραξικόπημα τον δρόμο στον Αττίλα).
Αμφότεροι με φανατικούς υποστηρικτές και ορκισμένους πολέμιους, αμφότεροι πλήρως αγιοποιημένοι και στο απυρόβλητο της κριτικής εντός των στρατοπέδων τους, αφού οποιαδήποτε μομφή κατά του ενός επιφέρει την κατηγορία του ξεπλύματος του άλλου. Άσκησες κριτική στην άπειρη διακυβέρνηση και τα τραγικά λάθη του Μακάριου; Είσαι Γριβικός, φασίστας και πραξικοπηματίας. Χαρακτηρίζεις τον Γρίβα “ολετήρα της Κύπρου”; Είσαι “σκύλος του Μούσκου”, “κομμουνιστοσυμμορίτης”, “τουρκοπροσκυνημένος” ή -στην καλύτερη περίπτωση- αδαής και ανιστόρητος. Γενικά δεν σε σώζει τίποτα, ειδικότερα η ψύχραιμη και απολύτως λογική -σε έναν τρίτο παρατηρητή- απόδοση ευθυνών και στους δύο για τα όσα τραβάει το νησί μέχρι σήμερα. Ακόμα κι αν πεις “νισάφι, σιχάθηκα να ακούω για τον Μακάριο και τον Γρίβα γιατί είναι τόσο relevant το 2022 όσο και η μπριγιαντίνη” θα σου πουν ότι προσπαθείς να ξεπλύνεις έναν απ’ τους δύο (συνήθως τον δηλωμένο villain Γρίβα).
Αν και δεν έφυγαν ποτέ από τη δημόσια συζήτηση είθισται οι δύο να επανεμφανίζονται σε κάθε προεκλογική περίοδο, γιατί ποιος καλύτερος τρόπος να πολώνεται το κλίμα από το original δίπολο; Για να είμαστε δίκαιοι είναι ο αμφιλεγόμενος Γρίβας που βρικολακιάζει πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση και σέρνει μαζί και τον Big Mak γιατί αναπόφευκτα κάθε αναφορά στον Διγενή παραπέμπει στην προσπάθεια ανατροπής του Μακάριου (ο οποίος εδώ που τα λέμε παρά τα όσα λάθη του ήταν ο νόμιμα εκλεγμένος ηγέτης που ο άλλος ήθελε να βγάλει από τη μέση πάση θυσία - ακόμα και της μισής πατρίδας). Και είναι συνήθως οι εθνικόφρονες παρατάξεις που τον βγάζουν από τον τάφο για να τον περιφέρουν σαν τη σορό του παλαιοημερολογίτη Μητροπολίτη Φθιώτιδος, πάντα με πρόσχημα κάποιο μουσείο, μνημείο, εκδήλωση ή απλά με name dropping που αρκεί για triggering του ΑΚΕΛ και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων που βγάζουν τσούνες με το που μυριστούν ότι θα ειπωθεί το όνομα “Γρίβας”. Κι αρχίζει το πανηγύρι στο ίδιο τέμπο, με τα ίδια απαρχαιωμένα συνθήματα, τις ίδιες διαχωριστικές γραμμές (εμείς πατριώτες, εσείς προδότες - και η πλάκα είναι πως και οι δύο πλευρές το πιστεύουν αυτό για τους άλλους) και την ίδια -αδέξια, εξόφθαλμη και μάλλον θλιβερή- απόπειρα μαντρώματος των ψηφοφόρων στο αντίστοιχο μαντρί. Αν δουλεύει; Προφανώς σε κάποιους, υποθέτω όλο και λιγότερους χρονιά με τη χρονιά, αλλά ο πνιγμένος από τα μαλλιά πιάνεται.
Και φέτος ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ (που έχουν, αν μη τι άλλο, ξεκάθαρες θέσεις για το θέμα) είχαν κι έναν λόγο παραπάνω να νεκραναστήσουν τον Γρίβα: Να προκαλέσουν βραχυκύκλωμα στον χριστοδουλιδικό αχταρμά που έχει μαζέψει από groupies του Στρατηγού μέχρι haters gonna hate-hate-hate.
Και μαντέψτε, αυτό κι αν δούλεψε.
Και μόλις ανανεώθηκε για άλλες 50 σεζόν...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ελπίδα Ιακωβίδου: Βρέθηκε σε εκδήλωση στη Λευκωσία με την πρώην σύντροφο του Τζώνη Καλημέρη
• Ανήλικος από την Κύπρο έστελνε μηνύματα για βόμβες στα αεροδρόμια της Ελλάδας
• Αερόσακοι Takata: Πώς απαντούν οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων για τις χρεώσεις στον έλεγχο;
ΠτΔ στο Economist: Φάρος ελπίδας για την περιοχή η επανένωση Κύπρου
Μια ανεξάρτητη και επανενωμένη Κύπρος είναι καίριας σημασίας για την περιοχή μας, την Ευρώπη και τον κόσμο, ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, κατά τον χαιρετισμό του στο 20ό ετήσιο συνέδριο του περιοδικού Economist, οι εργασίες του οποίου άρχισαν την Πέμπτη στη Λευκωσία, σημειώνοντας παράλληλα ότι η επανένωση της Κύπρου μπορεί να αποτελέσει φάρο ελπίδας και για την περιοχή
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
