To 1959 ο 9χρονος Ronald McNair μπήκε στην απαγορευμένη για μαύρους δημόσια βιβλιοθήκη της Lake City στη Νότια Καρολίνα, περπάτησε με περίσσιο θάρρος στους διαδρόμους μπροστά στα έντρομα μάτια των λευκών επισκεπτών, βρήκε τα βιβλία προχωρημένης επιστήμης και μαθηματικών που έψαχνε και με το ίδιο θάρρος τα πήγε στη βιβλιοθηκάριο για να τα δανειστεί.
Εκείνη τον κοίταξε με αποστροφή και του είπε παγερά “δεν δανείζουμε βιβλία σε νέγρους”. Ο πιτσιρικάς όμως δεν πτοήθηκε, παρέμεινε στη θέση του και επέμενε να του δανειστούν τα βιβλία. Δεν το κούνησε ρούπι ούτε όταν η βιβλιοθηκάριος “Κάρεν” κάλεσε την αστυνομία. Οι αστυνομικοί που κατέφθασαν μαζί με τη μητέρα του Ronald αποφάνθηκαν πως ο μικρός δεν προκάλεσε διατάραξη της δημόσιας τάξης και του επέτρεψαν να δανειστεί τα βιβλία αφού απέσπασαν την υπόσχεση της μητέρας του πως θα τα πληρώσει σε περίπτωση που δεν επιστραφούν εντός της προθεσμίας.
Η αγάπη του μικρού McNair για τις επιστήμες τον οδήγησε στην απόκτηση του Ph.D. στη Φυσική από το MIT και το 1978 στη NASA όπου προσελήφθει ως αστροναύτης - ένας από τους πρώτους μαύρους που ταξίδεψαν στο διάστημα. Τον Ιανουάριο του 1985 ο McNair εντάχθηκε στην ομάδα της αποστολής του Challenger. Ένα χρόνο αργότερα, στις 28 Ιανουαρίου 1986, το Challenger εξερράγη στον αέρα σε ζωντανή σύνδεση, 73 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση, με τον McNair και έξι ακόμα μέλη του πληρώματος να βρίσκουν τραγικό θάνατο μπροστά στα μάτια εκατομμυρίων θεατών. Το 2011 η βιβλιοθήκη του Lake City που κάποτε αρνήθηκε να δανείσει βιβλία στον μικρό “νέγρο” McNair μετατράπηκε σε Dr. Ronald E. McNair Life History Center προς τιμήν του, ίσως στην καλύτερη φάε-τα-λυσσακά-σου-ρατσιστόμουτρο απονομή poetic justice στην πρόσφατη ιστορία.
Ο McNair δεν έφτασε τόσο ψηλά (κυριολεκτικά) και μνημονεύεται η ιστορία του επειδή ήταν μαύρος, το χρώμα του δέρματος δεν έπαιξε κανέναν ρόλο στην εξέλιξη του ανθρώπου. Έπαιξε όμως ρόλο στην πορεία του καθώς αποτελούσε εμπόδιο στην επίτευξή των ονείρων του κάτι που ένα αντίστοιχο λευκό παιδί δεν αντιμετώπισε ούτε πρόκειται να αντιμετωπίσει ποτέ. Η φτώχεια, η κακοτυχία, η αδικία, η αναξιοκρατία, η διαφθορά, οι διάφορες προκαταλήψεις μπορούν να αποτελέσουν ανασταλτικούς παράγοντες στην πρόοδο ενός underprivileged ατόμου ανεξαρτήτου χρώματος, όμως φανταστείτε να τα βιώνετε όλα αυτά ΣΥΝ το να σε μισούν όλοι και να τρως από παντού πόρτα επειδή είσαι μαύρος. Το παράδειγμα του McNair είναι ακόμα μία απόδειξη πως ο ρατσισμός δεν βγάζει πρακτικά κανένα απολύτως νόημα, πέρα φυσικά από να σου δίνει μια αφορμή να μισείς.
Γι’ αυτό επιμένω, δεν είναι όλοι οι ηλίθιοι ρατσιστές, αλλά αναμφίβολα όλοι οι ρατσιστές είναι ηλίθιοι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Έσπασαν παράθυρα και έβαλαν φωτιά σε αίθουσα - Νέοι βανδαλισμοί σε Γυμνάσιο στη Λευκωσία
• Αναβλητικότητα: Τι σημαίνει και με ποιους τρόπους μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε
Αναστασιάδης-Χριστοδουλίδης: Από την «πατρική» στοργή, στον... «πατρικό» θυμό
Όταν στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανέβαινε τον λόφο του προεδρικού με τη σύζυγο και τα παιδιά του, για την τελετή παράδοσης – παραλαβής της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Νίκο Αναστασιάδη, το κλίμα ήταν άκρως οικογενειακό, με τον Νίκο Αναστασιάδη να βλέπει τον <διάδοχό> του με ύφος περήφανου πατέρα. Ο Νίκος Αναστασιάδης μάλιστα, αποκαλούσε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, <Νίκο μου>.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
