Εξήντα δύο χρόνων έγινε σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος στις 16 Αυγούστου 1960. Συγκεκριμένα, τα μεσάνυκτα της Δευτέρας 15 Αυγούστου προς την Τρίτη 16η Αυγούστου, υπό τους ήχους της φιλαρμονικής της Αστυνομίας υπογράφηκαν τα έγγραφα της κυπριακής ανεξαρτησίας από τον τελευταίο κυβερνήτη Σερ Χιου Φουτ, τον πρόεδρο Μακάριο και τον αντιπρόεδρο Φασίζ Κουτσιούκ, τον πρέσβη της Ελλάδας και τον Τούρκο πρόξενο.
Ο Σερ Χιου Φουτ ανέγνωσε την απόφαση της βασίλισσας της Μεγάλης Βρετανίας, με την οποία ανακοίνωσε την εγκατάλειψη της αγγλικής κυριαρχίας στην Κύπρο, στη βάση των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου.
Η τελετή εγκαθίδρυσης έγινε το πρωί της 16ης Αυγούστου στο κτίριο της Βουλής των Αντιπροσώπων, με την ορκωμοσία των πενήντα βουλευτών και την εκλογή προέδρου και αντιπροέδρου του νομοθετικού σώματος (Κληρίδης και Μουντερίσογλου). Ακολούθησε η τελετή διαβεβαίωσης του προέδρου και του αντιπροέδρου της Δημοκρατίας και η ορκωμοσία των υπουργών. Λίγο πριν το μεσημέρι η βρετανική σημαία υπεστάλη από το κυβερνείο (σημερινό Προεδρικό Μέγαρο) και στη θέση της κυμάτιζε για πρώτη φορά η σημαία του ανεξάρτητου κυπριακού κράτους.
Εντός της ημέρας ο τελευταίος κυβερνήτης της Κύπρου, Σερ Χιου Φουτ, εγκατέλειψε την Κύπρο με πολεμικό πλοίο ενώ λίγο αργότερα κατέπλευσαν στο λιμάνι της Αμμοχώστου τα πλοία που μετέφεραν τους 650 άνδρες της ΤΟΥΡΔΥΚ και τους 950 αξιωματικούς και οπλίτες της ΕΛΔΥΚ. Η υποδοχή που επιφύλαξαν στην Αμμόχωστο Έλληνες και Τούρκοι Κύπριοι (ιδιαίτερα οι δεύτεροι) στα στρατιωτικά αποσπάσματα ήταν θερμή. Ενθουσιώδης ήταν η υποδοχή που επεφύλαξαν χιλιάδες ελληνοκύπριοι στους αγωνιστές της ΕΟΚΑ που επέστρεψαν στην Κύπρο από την Αγγλία και την Ελλάδα, αφού με την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κύπρου δόθηκε χάρη σε όλους τους πολιτικούς κρατουμένους, κατάδικους και εξόριστους.
Γιορτή την 1η Οκτωβρίου
Οι εορτασμοί της κυπριακής ανεξαρτησίας στις 16 Αυγούστου κράτησαν μόνο για δύο χρόνια. Στις 11 Ιουλίου 1963 το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να θεσπίσει ως επίσημη Ημέρα της Ανεξαρτησίας την 1η Οκτωβρίου, ώστε η επέτειος να εορτάζεται με όλες τις τιμές και στην παρουσία διεθνών διπλωματικών σωμάτων. Αυτό κρίθηκε αναγκαίο επειδή η 16η Αυγούστου συμπεριλαμβάνεται στην περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών, περίοδος κατά την οποία οι ξένοι πρέσβεις απουσιάζουν στις χώρες τους. Οι δικοινοτικές συγκρούσεις που ακολούθησαν, και η αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από τους θεσμούς του κράτους, οδήγησαν στην πρώτη διχοτόμηση της Κύπρου, γεγονός που δεν επέτρεψε από τότε κοινούς εορτασμούς της ανεξαρτησίας της Κύπρου, η οποία πλέον τιμάται στις ελεύθερες περιοχές με στρατιωτική παρέλαση και δεξίωση στο προεδρικό προς τιμήν του διπλωματικού σώματος.
Tα κρατικά σύμβολα
Με την ανεξαρτησία της Κύπρου το 1960 καθιερώθηκε και η σημαία του κράτους, από τους Βρετανούς. Προέκυψε από διεθνή διαγωνισμό. Προϋποθέσεις ήταν στη σημαία να μην εικονίζεται σταυρός ή ημισέληνος, και να μην περιέχονται το μπλε και το κόκκινο χρώμα, σύμβολα και τα δυο της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Το φόντο της σημαίας είναι λευκό. Στο κέντρο προβάλλεται ο χάρτης της Κύπρου στο χρώμα του χαλκού, πάνω από δύο σταυρωτά κλαδιά ελιάς χρώματος πράσινου-λαδί με καρπούς.
Το χρώμα του χαλκού έχει διπλό συμβολισμό: πρώτον, το όνομα του νησιού λέγεται ότι προέρχεται από αρχαία λέξη για το χαλκό (Ετεοκυπριακή ή Σουμερική), και δεύτερον, ο χαλκός είναι στενά συνδεδεμένος με την Κύπρο από την αρχαιότητα, όταν το νησί κατέστη ο κυριότερος παραγωγός και προμηθευτής του εν λόγω ορυκτού. Τα κλαδιά ελιάς συμβολίζουν την ειρήνη.
Θυρεός
Ο θυρεός της Κυπριακής Δημοκρατίας παριστάνει ένα λευκό περιστέρι που φέρει στο ράμφος του ένα κλαδί ελιάς. Το περιστέρι τίθεται εντός μιας ασπίδας στο χρώμα του χαλκού, του ορυκτού που είναι άμεσα συνδεδεμένο με τη μακραίωνη ιστορία της Κύπρου. Στο κάτω μέρος της ασπίδας αναγράφεται το έτος εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, το 1960. Την ασπίδα πλαισιώνουν δύο σταυρωτά κλαδιά ελιάς χρώματος πράσινου-λαδί με καρπούς, τα οποία μαζί με το λευκό περιστέρι αποτελούν σύμβολα ειρήνης.
Η σημαία και ο θυρεός ήταν δημιουργία του Τουρκοκύπριου ζωγράφου και σκιτσογράφου Ισμέτ Γκιουνέι από τη Λεμεσό, ο οποίος παρέλαβε χρηματικό έπαθλο πενήντα λιρών και συγχαρητήρια επιστολή από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Σύφωνα με τον Τουρκοκυπριακό Τύπο της εποχής, ο Μακάριος ανέθεσε στον ζωγράφο και το σήμα του Θυρεού για τη Δημοκρατία (το εθνόσημο της Κύπρου) για το οποίο θα πληρωνόταν.
Κρατικός ύμνος από τον Σόλωνα Μιχαηλίδη
Λίγοι γνωρίζουν ότι η Κύπρος απέκτησε δικό της κρατικό ύμνο, ο οποίος ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε και γι᾽αυτό δεν έγινε κτήμα των Κυπρίων. Συγκεκριμένα η ίδρυση του ανεξάρτητου κυπριακού κράτους, δεν προέβλεπε τη δημιουργία εθνικού ύμνου. Δύο χρόνια αργότερα, προτού ξεσπάσει η τουρκική ανταρσία του 1963, η κυπριακή κυβέρνηση ανέθεσε στον σπουδαίο συνθέτη Σόλωνα Μιχαηλίδη να γράψει τον εθνικό ύμνο της Κύπρου. Ο ύμνος γράφτηκε λοιπόν αλλά δεν έμελλε ποτέ να καθιερωθεί. Κάποιες πηγές λένε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος χρησιμοποίησε τον συγκεκριμένο ύμνο όταν τον Ιούνιο και τον Νοέμβριο του 1962 πραγματοποίησε επισκέψεις σε Ουάσιγκτον και Άγκυρα.
Πάντως ο εθνικός ύμνος της Κύπρου γράφτηκε το 1962 ειδικά επειδή ο Μακάριος θα επισκεπτόταν την Άγκυρα. Στις 18 Νοεμβρίου του 1966 το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε την υιοθέτηση του ελληνικού εθνικού ύμνου ως εθνικού ύμνου της Κυπριακής Δημοκρατίας, απόφαση που ισχύει έως σήμερα. Αλλά είτε το αποφάσιζε είτε όχι το κυπριακό Υπουργικό Συμβούλιο, ουδείς στην Κύπρο γνώριζε άλλον εθνικό ύμνο παρά μόνον τον ελληνικό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα 2 Νοεμβρίου - Ο βίος των Αγίων
• Τα ζώδια σήμερα: Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον - Ένα Σάββατο - Θεία Δίκη ξεδιπλώνεται
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις