Μιλώντας στο ΚΥΠΕ, η Δρ Πανά αναφέρει ότι η έξαρση των κρουσμάτων δεν είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται αυτή την στιγμή στην Κύπρο αλλά είναι ένας γενικότερος προβληματισμός που υπάρχει στην Ευρώπη.
Σημειώνει ότι λόγω της επικράτησης της υποπαραλλαγής της Όμικρον και της υπερμεταδοτικότητάς της, αυξήθηκε η διασπορά στην κοινότητα.
Από την άλλη, συνεχίζει, η εποχικότητα, η μη βελτίωση των καιρικών συνθηκών καθώς και ο συγχρωτισμός σε εσωτερικούς χώρους σε συνδυασμό με ότι είμαστε σε φάση που η κοινωνία προσπαθεί να μείνει ανοικτή δύο χρόνια μετά την πανδημία, έπαιξαν ρόλο.
Άλλο λόγο που αναφέρει είναι και η πανδημική κόπωση, το ότι ο κόσμος παρά το γεγονός πως έχει τριβή στην καθημερινότητα του με το θέμα της πανδημίας, εντούτοις υπάρχει από πλευράς ψυχολογίας και μια κόπωση στην συμμόρφωση.
Το βασικότερο που αναμένουμε να δούμε, επισημαίνει, είναι μήπως παράλληλα με αυτά που έχουμε είναι και μια φθίνουσα ανοσία από τον εμβολιασμό.
«Άρα ο συνδυασμός όλων αυτών των παραγόντων συμβάλει στο να έχουμε την εικόνα που έχουμε στην κοινότητα» είπε ενώ αναφέρθηκε και στο γεγονός ότι υπάρχει η δυνατότητα για διενέργεια πολύ τακτικών εργαστηριακών ελέγχων «οπότε και μπορούμε να ανιχνεύσουμε σημαντικό αριθμό των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί».
Ερωτηθείσα σχετικά, η κ. Πανά αναφέρει ότι «ως ένα βαθμό ήταν αναμενόμενο και λόγω της υπερμεταδοτικότητας της υποπαραλλαγής Όμικρον και λόγω του ότι η κοινωνία είναι ανοικτή και λόγω των αυξημένων εργαστηριακών ελέγχων, το να δούμε μια αύξηση», σημειώνοντας ότι ο προβληματισμός υπάρχει σε όλες τις χώρες.
«Ζητούμενο τώρα σε αυτή την φάση της πανδημίας, είναι να δούμε κατά πόσο το υπέδαφος ανοσοποίησης που έχουμε, δηλαδή το τοίχος ανοσίας ειδικά στην κοινότητα, αν είναι επαρκές για να μην δούμε ανάλογη αύξηση στην σοβαρή νόσηση και στις νοσηλείες. Αν αυτό ισχύει και είναι το πιο πιθανό σενάριο, τότε και μια έξαρση στην κοινότητα δεν θα μας προβληματίζει με τον ίδιο τρόπο που μας προβλημάτιζε παλαιότερα», προσθέτει.
Σημειώνει ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων έχει αναφέρει ότι προβληματίζεται στο κατά πόσο σε αυτή την φάση, οι μολύνσεις στην κοινότητα αποτελούν από μόνες τους ένα αξιόπιστο δείκτη.
«Οφείλουμε να παρακολουθούμε το τι γίνεται στην κοινότητα αλλά το ενδιαφέρον και η στρατηγική καθορίζεται κυρίως από την σοβαρή νόσηση και τους ενδονοσοκομειακούς δείκτες. Από εκεί και πέρα παρακολουθούμε και προσπαθούμε να κρατήσουμε ισορροπία. Το κλειδί είναι να βρούμε την σωστή ισορροπία μεταξύ του τι γίνεται στην κοινότητα και από τι βλέπουμε από πλευράς σοβαρής νόσησης και νοσηλείας», συμπληρώνει.
