Είναι αλήθεια, πως όταν ήρθε στον ΑΠΟΕΛ, ο Πάολο Τραμετσάνι, άλλαξε ολοκληρωτικά την ομάδα, ανεβάζοντας την επίπεδο, ωστόσο, ο ίδιος έχασε την εμπιστοσύνη που του είχαν άπαντες στον «Αρχάγγελο».
Γράφει ο Θράσος Δημητρίου
Ήρθε σε μια κρίσιμη περίοδο. Δημιούργησε μια καταπληκτική ομάδα, όμως όταν άρχισε να «ξεφεύγει» η κατάσταση, ο Πάολο Τραμετσάνι, έμεινε άπραγος…
Δεν είναι λίγο πράγμα, μετά από το συμβάν με έναν από τους καλύτερους παίκτες των γαλαζοκιτρίνων, τον Ενσούε, να διώχνει ο πρόεδρος τον ποδοσφαιριστή, και αμέσως μετά να γίνεται επέκταση συμβολαίου με τον Ιταλό. Η εμπιστοσύνη, πλέον ήταν εμφανής, και το μήνυμα που πήρε, πως θα έλεγχε τα πάντα αυτός, ήταν πιο ξεκάθαρο από ποτέ.
Έτσι, προχώρησε η ομάδα. Αλλά κάπου έχασε την… αίγλη της. Έχασε την… όρεξη της και ήρθε η… ζημιά. Το σύστημα (κατά κύριο λόγο), κούρασε τους παίκτες που δεν μπορούσαν πλέον να ευχαριστηθούν το ποδόσφαιρο. Αν και στην αρχή, ο ΑΠΟΕΛ με το 3-5-2… έκανε παπάδες, κάπου «σκούριασαν» οι μηχανές.
Πάρτε παράδειγμα τον Γιάκολις. Ένας ποιοτικός ποδοσφαιριστής, που στη θέση του δεξιού μπακ – χαφ «χαραμίζεται» και είναι ο πρώτος αδύναμος κρίκος της ομάδας.
Κάπου εδώ, μπαίνουν και στην εξίσωση οι Αλωνεύτης και Εφραίμ. Γίνεται σε ένα φιλικό 120 λεπτών να μην παίζουν; Κάποιοι είπαν πως δεν μπορούσαν με το σύστημα. Ο Πάολο Τραμετσάνι όμως, είχε «εμμονές», όπως όλοι οι προπονητές βέβαια. Ωστόσο, αν βλέπεις ότι μερικοί παίκτες σου δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν με αυτό το σύστημα, ή αν ο καλύτερος σου ποδοσφαιριστής (Εφραίμ) δεν έχει θέση στην ομάδα, τότε γίνεται κάτι λάθος.
Στο… παρά πέντε «γλίτωσε» και ο Εφραίμ αλλά και σε ένα μεγάλο βαθμό και ο Αλωνεύτης, που αν και στα 36 του χρόνια, έχει ακόμα να δώσει πράγματα και δεν αμφισβητείται η αξία του.
Το ρόστερ των γαλαζοκιτρίνων φέτος, είναι ένα από τα ποιοτικότερα και καλύτερα όλων των εποχών. Όμως ο Ιταλός προπονητής, δεν ήξερε πως να το διαχειριστεί. Αυτή είναι η αλήθεια.
Ο Τραμετσάνι, ακροβατούσε σε ένα τεντωμένο σχοινί, για πολύ καιρό, και το ήξερε, αλλά δεν έκανε κάτι να το αλλάξει. Όλα αυτά, φάνηκαν στο τελευταίο παιχνίδι του Ιταλού, κόντρα στην Καραμπάχ. Ναι, πολύ καλά διαβασμένος ο Γκουρμπάνοφ, συμπαγής η ομάδα των Αζέρων, αλλά ένα σοβαρό ΑΠΟΕΛ, και με μία σωστή καθοδήγηση, δεν θα είχε πρόβλημα.
Έτσι, έπρεπε να παρέμβει η διοίκηση Πρόδρομου Πετρίδη, πριν να γίνουν όλα… σκόνη, καθώς πήρε το ρίσκο για τους ομίλους φέρνοντας παίκτες με ψηλό κάσε, και με τη λύση της συνεργασίας με τον Ιταλό, το έπραξε. Προς Θεού, δεν μηδενίζω τον Πάολο Τραμετσάνι, ούτε λέω πως ήταν κακός προπονητής. Κάθε άλλο. Μια χαρά κόουτς είναι, και το έδειξε. Απλώς είχε προβλήματα στη διαχείριση, και πολλές φορές παραπάνω εγωισμό απ’όσο χρειαζόταν, με τις προσωπικές του κόντρες ενάντια στον παικτών να… «ξεφεύγουν».
Ο ΑΠΟΕΛ, με τον Ντολ πλέον, καλείται να ανατρέψει τα εις βάρος του δεδομένα στο Αζερμπαϊτζάν. Οι πρωταθλητές, έχουν πίστη, έχουν την ομάδα και μπορούν να γυρίσουν το παιχνίδι και να προκριθούν στην επόμενη φάση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Θλίψη στο κυπριακό ποδόσφαιρο - «Έφυγε» ο Σάμπουριτς
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις