«Ο Κολοβός χλευάστηκε, τσακίστηκε, πληγώθηκε, μάτωσε…» – Τα βήματα του τρόμου, ο Ουζουνίδης και…

Ισορροπείς διαρκώς και πέφτεις. Φυσικά και πέφτεις. Τσακίζεσαι, κάνεις βουτιά με τα μούτρα, ματώνεις, πληγώνεσαι, ανεβαίνεις πάνω στο σκοινί και συνεχίζεις την ισορροπία. Κάθε σου απόφαση επηρεάζει την ισορροπία σου, κάθε σου απόφαση και κάθε βήμα πάνω στο τεντωμένο σκοινί μπορεί να φέρει την επόμενη κατραπακιά. Εκεί διαφέρει η επιλογή να ζεις από την απόφαση να εγκαταλείψεις. Ο Δημήτρης Κολοβός επέλεξε να ζει. Δεν ήταν όλες οι αποφάσεις του σωστές. Δεν ήταν όλες οι επιλογές του άρτιες. Φυσικά και έπεσε. Έπεσε πολλές περισσότερες φορές απ’ όσες έπρεπε. Χλευάστηκε και κυρίως χλεύασε τον εαυτό του. Τσακίστηκε, πληγώθηκε, μάτωσε, ανέβηκε πάνω στο σκοινί και συνέχισε να ισορροπεί. Είχε έναν επιπλέον λόγο…

Η αόρατη γραμμή που ξαφνικά βρέθηκε κάτω από τα πόδια του ξεκίνησε από εκείνο το απόγευμα. Ο Δημήτρης Κολοβός δεν έχασε προπόνηση του Πανιωνίου, παρά τον πόνο της απώλειας. Στις 14 Απριλίου σκόραρε απέναντι στην Ξάνθη και αφιέρωσε το γκολ στον πατέρα του. «Το γκολ που σημείωσα το αφιέρωσα στον πατέρα μου, που πριν λίγες μέρες έφυγε από την ζωή. Ελπίζω να μου δίνει δύναμη από εκεί ψηλά».

Τα βήματα του τρόμου!

Καμία του απόφαση δε θα ήταν ίδια, πλέον. Καμία του επιλογή δε θα ήταν καθόλα ατομική. Δεν μπορεί να υπάρξει ανεξαρτησία, όταν πέντε άνθρωποι εξαρτώνται από σένα. Πέντε άνθρωποι που δεν τα είχαν ποτέ βολικά στη ζωή τους, όπως δεν τα είχε ούτε ο Δημήτρης. «Υπήρχαν ημέρες που δεν είχαμε ούτε για ψωμί. Ήμασταν όμως πολύ δεμένοι και αγαπημένοι», θα πει σε συνέντευξή του, όταν μόνος του επέλεγε να ξετυλίξει το κουβάρι της διαδρομής του. Από τον Ωρωπό βρέθηκε στον Πανιώνιο και παρότι ο Τόνι Σαβέφσκι είχε εισηγηθεί στην ΑΕΚ την απόκτησή του, οι κυανέρυθροι ήταν πιο διατεθειμένοι να δώσουν τα λεφτά που τότε απαιτούνταν.

Στον Πανιώνιο έκανε ντεμπούτο επί Άκη Μάντζιου και μόλις άρχισε να καθιερώνεται βρέθηκε πεσμένος στο έδαφος. Στην κακιά πλευρά της αβύσσου. Στις 7 Ιανουαρίου του 2012 υπέστη ρήξη χιαστών και στα 18 του χρόνια έπρεπε να μηδενίσει το κοντέρ και να αρχίσει την προσπάθεια από το μηδέν. Κανένα πρόβλημα! Το έκανε, έφτασε στο κορυφαίο επίπεδο με τον Πανιώνιο, και ήρθε η μεταγραφή του στον Ολυμπιακό. Η ισορροπία δεν διαταράσσεται μόνο από εξωγενείς παράγοντες, αλλά και από προσωπικές επιλογές. Ο Δημήτρης Κολοβός επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στους ερυθρόλευκους και λίγο ή περισσότερο η διαδρομή του επηρεάστηκε. Ο ίδιος επηρεάστηκε.

«Αν ήταν εδώ, ίσως τα πράγματα να ήταν πολύ καλύτερα για μένα, θα ένιωθα μεγαλύτερη ασφάλεια. Τώρα έχω στο μυαλό μου ότι με την επιλογή που θα κάνω θα επηρεάσω την οικογένειά μου. Είναι ένας ενδοιασμός που έχω για το εξωτερικό, ότι θα πάω κάπου έξω και θα έχω την αγωνία για τη μητέρα και τα αδέρφια μου, θα είμαι συνέχεια με ένα τηλέφωνο στο χέρι», είχε πει το 2013 και ίσως ήταν ένας λόγος που επέλεξε το κορυφαίο επίπεδο στην Ελλάδα από το εξωτερικό.

Η Ελλάδα μπήκε – κατά το κοινώς λεγόμενο – κάτω από το πετσί του. Με τη χειρότερη έννοια. Στον Ολυμπιακό δεν πήρε ευκαιρίες και άρχισαν οι δανεισμοί. Επέστρεψε στον Πανιώνιο το καλοκαίρι του 2014 και ένιωσε σπουδαιότερος από την ομάδα. Θα το παραδεχόταν αργότερα και ο ίδιος. Δεν είχε κίνητρο, δεν είχε διάθεση και η αγωνιστική του παρουσία περιοριζόταν σε βουτιές, ατομικές προσπάθειες και μια διαφορετική εικόνα από εκείνη που είχε δείξει τα προηγούμενα χρόνια. Ακόμα και εμφανισιακά, έστω κι αν ο ίδιος επιμένει να το αρνείται. Χρειάστηκε μια παρέμβαση από τον Μαρίνο Ουζουνίδη για να τον βοηθήσει να συνέλθει και να πατήσει γερά στα πόδια του.

Από τον εκείνον τον Δεκέμβριο και μετά, ο Κολοβός βρήκε πάλι το βήμα του και μέχρι το τέλος της χρονιάς είχε πετύχει 13 γκολ και κέρδιζε τη δεύτερη ευκαιρία στον Ολυμπιακό, αλλά όχι και τη δεύτερη ευκαιρία στην καριέρα του. Αυτή θα ερχόταν όταν – επιτέλους – θα μπορούσε να φύγει από την Ελλάδα. Θα μπορούσε να ξεφύγει από το στερεότυπο του ποδοσφαιριστή, το οποίο όσο κι αν δεν του αρέσει, ακόμα και ο ίδιος υπηρέτησε. Όταν του μιλάνε για την… Εθνική Μυκόνου, αντιδρά.

«Με ενοχλεί γιατί τους παίρνει όλους η μπάλα. Δεν παίζουν ποδόσφαιρο ούτε τα τατουάζ, ούτε τα μαλλιά, ούτε η Μύκονος. Επειδή κάποιος τα κάνει αυτά δεν σημαίνει ότι έχει ψωνιστεί ή δεν είναι καλός παίκτης. Είναι στον κάθε άνθρωπο αν θα ψωνιστεί ή αν θα μείνει προσγειωμένος. Δυστυχώς ο Έλληνας περιμένει στη γωνία για να κράξει στην αποτυχία. Όταν η Εθνική πήρε το Euro δεν ενοχλούσε η Μύκονος, αλλά όταν άρχισαν τα αρνητικά αποτελέσματα έγινε Εθνική Μυκόνου. Είναι εύκολη η κριτική ιδίως όταν δεν γνωρίζεις τι κουβαλά ο καθένας μέσα του».

Η Εθνική όπως και ο Δημήτρης Κολοβός επιλέγουν τι θέλουν να υπηρετήσουν. Επιλέγουν πώς θα τους αντιλαμβάνεται ο κόσμος, για ποιο λόγο θα τους κριτικάρει ο Τύπος και τι θα αφήσουν πίσω τους. Η δική του ισορροπία πάνω στο τεντωμένο σκοινί διαταράχτηκε πολλάκις. Την έχασε, έπεσε, τσακίστηκε, έχασε την επαφή του με το χέρι που τον άφηνε στη μία άκρη και το χέρι που τον περιμένει στην άλλη άκρη. Τον περασμένο Μάρτιο ο Δημήτρης Κολοβός κλήθηκε μετά από τέσσερα χρόνια στην Εθνική ομάδα. Έπαιξε στο παιχνίδι με την Βοσνία και σκόραρε το γκολ της ισοφάρισης.

Ήταν ένας κανονικός ποδοσφαιριστής. Έγινε πρωτοσέλιδο. Η κανονικότητα είναι η υποτιμημένη αξία της εποχής μας…

Πηγή: www.sdna.gr