Κάποτε ήταν ο «πυρετός του χρυσού», πλέον του διαβατηρίου.
Του Χαράλαμπου Ζάκου
«Πυρετός του χρυσού» ονομάστηκε η περίοδος της φρενίτιδας στο Γιούκον σχετικά με την εύρεση χρυσού και την μεταπώληση του στους επίδοξους αγοραστές που πλήρωναν όσο και όσο για να τον αποκτήσουν.
Κάτι παρόμοιο μπορεί να ειπωθεί και για την Κύπρο, με παραλλαγή μόνο στη μία λέξη. «Πυρετός του διαβατηρίου».
Developers, δικηγορικά γραφεία και άλλοι μεσάζοντες τρέχουν σε ένα αγώνα κέρδους και με αντίτιμο κάτι που προσφέρει η Κυπριακή Δημοκρατία. Το διαβατήριο της και κατ’ επέκταση την ιθαγένεια της…
Φυσικά, δεν αξίζει και πολλά η ιθαγένεια μας. Δύο εκατομμύρια ευρώ πάνω κάτω. Και αυτό επειδή μαζί με το Κυπριακό Διαβατήριο οι αλλοδαποί εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποκτούν πρόσβαση σε αυτή. Και αυτός είναι ο λόγος που το πράττουν. Ας μη γελιόμαστε. Αν βρισκόμασταν εκτός Ευρώπης ούτε εμείς οι ίδιοι δεν θα θέλαμε το κυπριακό διαβατήριο.
Μέσα σε όλη αυτή τη φρενίτιδα. Τον «πυρετό των διαβατηρίων» όπως τον χαρακτηρίσαμε και πιο πάνω δεν θα μπορούσε να λείπει και η διαφήμιση.
Πιο λαμπρό παράδειγμα ο αυτοκινητόδρομος Λευκωσίας – Λεμεσού. Εκεί που ουρανοξύστες στήθηκαν, κάτοικοι παραμερίστηκαν, ενοίκια εκτοξεύθηκαν. Εκεί που το παραλιακό μέτωπο της πόλης μοιάζει με απομίμηση Ντουμπάι, αλλά με την ίδια λογική. Μια επικερδής φούσκα που όταν σκάσει θα την πληρώσει κάποιος άλλος και όχι αυτός που την έφτιαξε και έζησε πλουσιοπάροχα από αυτήν.
Μια φούσκα που δημιουργήθηκε για να δείξει ανάπτυξη σε μια εποχή που όλα έδειχναν μείον. Να δώσει δουλειές και να φέρει χρήμα. Δεν λέω, έφερε και καλά. Πόλεις αναγεννήθηκαν, επιχειρήσεις γλύτωσαν, τράπεζες αποπληρώθηκαν. Τα κακά όμως τα μέτρησε κανείς;
Αν μη τι άλλο στην Κύπρο γνωρίζουμε πολύ καλά τι πάει να πει ανάπτυξη. Δεν μας νοιάζει πόσοι νέοι ζουν με μισθούς πείνας ζώντας ακόμα στη μάνα τους. Δεν μας νοιάζει πόσοι μεροκαματιάρηδες έχουν όσα χρήματα χρειάζεται για το ενοίκιο, νερό, γάλα και ψωμί, που και κάποιες φορές δεν φτάνουν ούτε και γι’ αυτά. Δεν μας νοιάζει για πόσους το ψυγείο τους βρίσκεται στο πατρικό τους. Όχι. Για τον Κύπριο πολιτικό ανάπτυξη είναι τα υψηλά κτήρια. Είναι οι ουρανοξύστες. Οι μαρίνες με τα πανάκριβα γιοτ και οι λιγοστές επιχειρήσεις, πολυεθνικές πάντα, που καταφέρνουν να πληρώσουν τα απλησίαστα ενοίκια ώστε να κερδοφορήσουν… σε κάποια φάση.
Αν προσέξει κανείς τον αυτοκινητόδρομο Λευκωσίας – Λεμεσού θα το παρατηρήσει. Λίγο πριν φτάσεις στο οπτικό πεδίο των ουρανοξυστών και των παράξενων πολυώροφων κτηρίων της Λεμεσού θα σε καλωσορίσουν διαφημιστικές πινακίδες. Πινακίδες οι οποίες διαφημίζουν τους developers σε κάθε στροφή, σε κάθε ευθεία και κάθε ύψωμα του δρόμου. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να βρίσκονταν αλλού. Εκεί ανδρειώθηκαν. Η Λεμεσός τους έδωσε τη λύση στα προβλήματα τους.
Για να κάνω και τον συνήγορο του διαβόλου κάποιος θα πει πως ο κατασκευαστικός τομέας ήταν ο πρώτος που πλήγηκε κατά την οικονομική καταστροφή της Κύπρου και κάπως έπρεπε να αναπτυχθεί ξανά.
Είναι όμως αυτός ο τρόπος; Τελικά αυτό το σχέδιο έδωσε ώθηση στον κατασκευαστικό τομέα με όφελος προς όλους τους πολίτες αυτού του κράτους και με μακροπρόθεσμα θετικά αποτελέσματα; Με πιο απλά λόγια τι θα τους βοηθούσε πραγματικά; Η ανάπτυξη της οικονομίας σε συνδυασμό με βοηθήματα προς νέους είτε για να κτίσουν, είτε για να αγοράσουν κάποιο διαμέρισμα ή με το να φτιάχνεις ουρανοξύστες προσφέροντας διαμερίσματα προς 2 εκατ. το ένα, ανεβάζοντας τις τιμές για όλους τους υπόλοιπους - επί των πλείστων – μεροκαματιάρηδων;
Επεξηγώ. Κάποιος «επενδυτής» έρχεται στην Κύπρο προς αναζήτηση εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πώς θα την πάρει; Με το κυπριακό διαβατήριο. Πως παίρνει το κυπριακό διαβατήριο; Βρίσκοντας ένα δικηγορικό γραφείο, από τα μεγαλύτερα του νησιού, ώστε να τρέξει τις διαδικασίες. Τι κάνει μετά; Το σπίτι. Και πως θα του προσφέρεις σπίτι 2 εκατ. ώστε και να αιτιολογάς τη τιμή του; Βρίσκεις ένα παραλιακό φιλέτο και φτιάχνεις ουρανοξύστη. Και πως το πλασάρεις σε αυτό τον εκατομμυριούχο που δεν πρόκειται να μείνει ποτέ πραγματικά σε αυτό και δεν το ενδιαφέρει κιόλας να μεταγκατασταθεί στην Κύπρο; Κατασκευάζεις διαμέρισμα. Εύκολο στην συντήρηση. Εύκολο στο να το κρατήσεις ασφαλές. Εύκολο στο να το διαχειριστεί χωρίς να χάνει πολύτιμο χρόνο.
Αυτό φτιάξαμε στην Κύπρο. Διαμερίσματα φαντάσματα και τα βαφτίσαμε επενδύσεις με παροδικά θετικά αποτελέσματα.
Επένδυση είναι ένα εργοστάσιο που θα προσφέρει θέσεις εργασίας και σε βάθος χρόνου, όχι τα 2 εκατ. που γεμίζουν απλά 110 τμ εγκαταλελειμμένου διαμερίσματος και καλύπτουν απλά ένα κενό σε εποχικές θέσεις εργασίας.
Κάποιος κακοπροαίρετος θα μπορούσε να πει πως το κράτος δίνει δώρο στους developers και σε δικηγορικά γραφεία το διαβατήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας ώστε στο τέλος να βάλουν εκατομμύρια στις τσέπες τους. Για αρκετούς, αυτά τα δις που έφτασαν στην Κύπρο με αυτή τη μορφή όχι μόνο δεν έφτασαν στις τσέπες των περισσότερων πολιτών, αλλά ταυτόχρονα τους εκτόξευσαν και τις τιμές των ενοικίων. Στο τέλος πόσοι πραγματικά επωφελήθηκαν από αυτό το μέτρο και για πόσο καιρό; Οι τιμές θα μείνουν, αλλά οι βαφτισμένοι «επενδυτές» δεν ήταν αλλά ούτε και θα είναι ποτέ εδώ.
Τελικά, όταν ο «πυρετός των διαβατηρίων» ξεθυμάνει ποιός θα πληρώσει τη νύφη;
ΥΓ: Όπως έγραψα ξανά. Ξεπουλήσαμε τα παράλια μας για κάποια δισ. ευρώ. Φτιάξαμε μια ουτοπική ανάπτυξη με αντάλλαγμα το διαβατήριο μας και σπρώξαμε τους πολίτες μας σε ένα συνεχή αγώνα επιβίωσης. Πώς γίνεται να περηφανευόμαστε για αυτό;
ΥΓ2: Η ανάπτυξη ενός κράτους δεν φαίνεται από το ύψος των κτηρίων ή το μέγεθος των επαύλεων ξένων επενδυτών, αλλά με τον τρόπο που τα βγάζουν πέρα οι πολίτες του. Όλοι οι πολίτες του. Όχι μερικοί. Όχι κάποιες οικογένειες. Αλλά όλοι. Ανάπτυξη θα έχουμε όταν τα ψυγεία οικογενειών που βρίσκονται στα πατρικά τους εξαλειφθούν και όταν και ο τελευταίος χαμηλοσυνταξιούχος αυτού του κράτους θα δίνει χρήματα στα εγγόνια του όχι για να φάνε, αλλά για να πάνε σινεμά…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
