Η χρήση ενδοφλέβιων χορηγήσεων στον αθλητισμό συνδέεται συνήθως με την επανυδάτωση μετά από εξαντλητική προσπάθεια και αφυδάτωση, αναφέρει ο ΠΑΣΠ.
«Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η χρήση ενδοφλέβιων χορηγήσεων για αντικατάσταση υγρών μετά από άσκηση - απώλεια βάρους, για αντιμετώπιση μιας ήπιας έως μέτριας αφυδάτωσης, δεν υποδεικνύεται κλινικά ούτε τεκμηριώνεται από την ιατρική βιβλιογραφία αφού τα επιστημονικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι η επανυδάτωση από το στόμα είναι η προτιμώμενη θεραπευτική επιλογή, δυνητικά ακόμη πιο αποτελεσματική από την ενδοφλέβια χορήγηση. Εάν ένας αθλητής θέλει να κάνει χρήση ενδοφλέβιων χορηγήσεων για σκοπούς “ενδυνάμωσης”, οι επιτρεπόμενες ουσίες και ποσότητες που έχει θεσπίσει η WADA είναι τόσο μικρές που δεν είναι καν αποτελεσματικές όσο η εκ του στόματος χορήγηση», προσθέτει.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΠΑΣΠ με αφορμή τα τελευταία γεγονότα με τις ενδοφλέβιες χορηγήσεις, το Γραφείο Τύπου του ΠΑ.Σ.Π. ετοίμασε ένα ρεπορτάζ με θέμα τους διεθνείς κανονισμούς ντόπινγκ και την επιτρεπόμενη χρήση ενδοφλέβιου ορού από αθλητές, ακόμη και για "αθώες" περιπτώσεις επισκέψεων στον γιατρό.
Το ρεπορτάζ καταπιάνεται με το παράδειγμα του Σαμίρ Νασρί ο οποίος αυτό το διάστημα είναι αποκλεισμένος για περίοδο 18 μηνών, επειδή ανάρτησε στο Instagram φωτογραφία του κάνοντας χρήση ορού σε κλινική.
Ο Γάλλος διεθνής ποδοσφαιριστής Samir Nasri επανήλθε στην αγωνιστική δράση πριν λίγες μέρες με τη φανέλα της West Ham. Ο λόγος της απουσίας του ήταν η τιμωρία με εξάμηνο αποκλεισμό - ο οποίος κατέληξε σε 18άμηνο αποκλεισμό μετά από έφεση της UEFA - λόγω παράβασης του κώδικα ντόπινγκ.
Το οξύμωρο της υπόθεσης ήταν ότι προκάλεσε μόνος του τον αποκλεισμό του, εν αγνεία του φυσικά. Τον Δεκέμβριο του 2016, ο Samir Nasri, όπως εκείνος δήλωσε, εισήχθη σε μια κλινική αφού ένιωθε άρρωστος και έκανε εμετούς. Εκεί έκανε χρήση ενδοφλέβιου ορού (500 ml) για να καταπολεμήσει την αφυδάτωση που είχε. Ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής, μαζί με τη Διευθύντρια της Κλινικής, έβγαλαν μια φωτογραφία την οποία ανέβασαν στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Κι εκεί έγινε η ζημιά αφού άθελα του έδωσε σε όλο τον κόσμο και μαζί και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Αντιντόπινγκ (WADA), το απαραίτητο στοιχείο για να τιμωρηθεί.
Μπορεί η ενδοφλέβια θεραπεία που υποβλήθηκε να είχε μέσα βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, παρόλα αυτά είναι μια απαγορευμένη μέθοδος από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Αντιντόπινγκ (WADA) και χρειάζεται ειδική Εξαίρεση Χρήσης για Θεραπευτικό Σκοπό (ΕΧΘεΣ). Η μέγιστη ποινή μάλιστα για αυτή την περίπτωση φθάνει τα 4 χρόνια. Η Σεβίλη (τότε ομάδα του Nasri) αιτήθηκε ΕΧΘεΣ πολύ ετεροχρονισμένα με αποτέλεσμα να απορριφθεί από την UEFA τον Φεβρουάριο του 2017.
Σύμφωνα με τον Παγκόσµιο Οργανισµό Αντιντόπινγκ (WADA) οι ενδοφλέβιες εγχύσεις και/ή ενέσεις κατηγοριοποιούνται σε 4 κατηγορίες σύμφωνα με τη ποσότητα της χορηγούμενης ουσίας (άνω ή κάτω από 100ml/12ωρο) αλλά και το είδος της (απαγορευμένες ή μη ουσίες).
Πιο αναλυτικά οι 4 κατηγορίες είναι: Απαγορευμένη μέθοδος (> 100ml/12ωρο) + Απαγορευμένη ουσία, Επιτρεπόμενη μέθοδος (≤ 100ml/12ωρο) + Απαγορευμένη ουσία, Απαγορευμένη μέθοδος (> 100ml/12ωρο) + Επιτρεπόμενη ουσία, Επιτρεπόμενη μέθοδος (≤ 100ml/12ωρο) + Επιτρεπόμενη ουσία.
Επίσης, η WADA κατηγοριοποιεί και ξεχωρίζει το πλαίσιο (τοποθεσία) όπου μπορούν να γίνουν οι ενδοφλέβιες χορηγήσεις: Α. Νοσηλεία σε νοσοκομείο, χειρουργική επέμβαση, κλινική εξέταση, Β. Σε χώρο ιατρού, εξωνοσοκομειακή περίθαλψη σε ειδικές κλινικές, ιατρικές εγκαταστάσεις αθλητικών διοργανώσεων.
Ακόμη, ο κάθε αθλητής θα πρέπει να κρατάει αρχείο με το ιστορικό των τυχών χορηγήσεων του όπου να υπάρχει λεπτομερής περιγραφή των ουσιών, των ποσοτήτων, του ρυθμού έγχυσης και οποιεσδήποτε άλλες πληροφορίες που πρέπει να συμπεριληφθούν από τον θεράποντα ιατρό.
Ο λόγος για τον οποίο θεσμοθετήθηκε ένα νομοθετικό πλαίσιο για τις ενδοφλέβιες χορηγήσεις (Παγκόσμιος Κώδικας Αντιντόπινγκ: Κατάλογος Απαγορευμένων ουσιών και μεθόδων, Απαγορευμένες μέθοδοι: Παραποίηση Αίματος, Παραποίηση με χημικό τρόπο, Παραποίηση Γονιδιακή), είναι διότι με τη συγκεκριμένη μέθοδο ένας αθλητής μπορεί να βελτιώσει την αθλητική του απόδοση λόγω αλλαγής του πλάσματος αίματος, αποκρύψει την χρήση παράνομης ουσία, διαστρεβλώσει το «βιολογικό διαβατήριο».
Είναι ξεκάθαρο ότι εάν η χορηγούμενη ουσία είναι απαγορευμένη τότε αυτόματα είναι παράνομη και η ενδοφλέβια χορήγηση. Από την άλλη εάν η χορηγούμενη ουσία είναι επιτρεπόμενη τότε αναλόγως του πλαισίου χορήγησης είναι παράνομη ή όχι η χορήγηση.
Ο γενικός κανόνας είναι ότι οι ενδοφλέβιες εγχύσεις και/ή ενέσεις περισσοτέρων από 100 ml ανά 12ωρο απαγορεύονται εκτός από αυτές οι οποίες χορηγήθηκαν νομίμως λόγω νοσηλείας σε νοσοκομείο, χειρουργικής επέμβασης ή κλινικής εξέτασης.
Σε περίπτωση χορήγησης ακόμη και επιτρεπόμενης ουσίας (> 100ml/12ωρο) σε χώρο ιατρού, εξωνοσοκομειακή περίθαλψη σε ειδικές κλινικές, ιατρικές εγκαταστάσεις αθλητικών διοργανώσεων για να είναι επιτρεπόμενη η χορήγηση χρειάζεται ειδική έγκριση για Εξαίρεση Χρήσης για Θεραπευτικό Σκοπό (ΕΧΘεΣ) από την αρμόδια αρχή αντιντόπινγκ.
Τα κριτήρια για την έγκριση μιας Ε.Χ.Θε.Σ. είναι τα εξής: Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική θεραπεία από τη Χρήση της Απαγορευμένης Ουσίας ή Απαγορευμένης Μεθόδου, Κατά πόσο η κατάσταση της υγείας του Αθλητή θα επηρεαστεί σημαντικά αν δεν κάνει χρήση της Απαγορευμένης Ουσίας ή Απαγορευμένης Μεθόδου και η χρήση της Απαγορευμένης Ουσίας ή Απαγορευμένης Μεθόδου για Θεραπευτικό Σκοπό δεν θα έχει, ως αποτέλεσμα, τη βελτίωση της αθλητικής απόδοσης πέραν από την αναμενόμενη βελτίωση για τη θεραπεία της ασθένειας ή της παθολογικής κατάστασης.
Νοείται ότι σε έκτακτες ιατρικές ή κλινικές καταστάσεις, η αίτηση ΕΧΘεΣ μπορεί να γίνει ετεροχρονισμένα αμέσως μετά τη θεραπεία.
Απο ΚΥΠΕ
*Φωτογραφία αρχείου
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Αντίστροφη μέτρηση για το e-kalathi: Πότε θα λειτουργήσει σε δοκιμαστική μορφή
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις