Του Χαράλαμπου Ζάκου
«Υπέρ βωμών και εστιών», ή καλύτερα «pro aris et focis», πολεμά η κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη. Τώρα υπέρ ποιών εστιών ακριβώς, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος και για κανέναν…
Η κριτική σε κάθε Πρόεδρο πρέπει να είναι σκληρή. Κάποιες φορές μπορεί να είναι και άδικη, ωστόσο, ποτέ δεν πρέπει να γίνεται χωρίς την απαραίτητη δικαιολόγηση.
Η Ολομέλεια της Βουλής συζήτησε την Πέμπτη για πάνω από τρεις ώρες τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό υπό το κεφάλαιο Δ’, με τους βουλευτές να δίνουν το στίγμα των θέσεων τους ενόψει της διάσκεψης για το Κυπριακό στη Γενεύη.
Και γι’ αυτό επεξηγώ.
Ο Νίκος Αναστασιάδης βρίσκεται για δεύτερη θητεία στο Προεδρικό. Μια θητεία που όπως ο ίδιος διαμήνυσε θα είναι και η τελευταία του.
Μετά την πιο πάνω εξαγγελία δύο ήταν τα ενδεχόμενα.
Ή μια προεδρία που θα ξήλωνε το κατεστημένο, καθώς δεν θα είχε τίποτα να χάσει.
Ή μια προεδρία που ίσως – απροκάλυπτα μάλιστα – θα ξεπλήρωνε χάρες και υποχρεώσεις σε άτομα που την «έσπρωξαν» όλα αυτά τα χρόνια ώστε να φτάσει στο αξίωμα.