Όποιος επισκέφθηκε, τουλάχιστον τους τελευταίους μήνες, το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου της Λεμεσού, θα διαπίστωσε την πρόσφατη αναδιαμόρφωση του χώρου. Έχουν προστεθεί δηλαδή υποδομές στον τοίχο για ακόμη μερικές κλίνες, αλλά κλίνες πουθενά.
Προ μηνών, συνομιλώντας με νοσοκόμο του συγκεκριμένου Τμήματος, ρώτησα για τις εν λόγω υποδομές, ‘ετοιμάσαν σας τόπο να σας φέρουν νέα κρεβάτια΄; ‘Ούτε κρεβάτια ούτε γιατρούς φέρνουν, έσχει τζαιρό που εν τζιαμέ’, απάντησε.
Την περασμένη Παρασκευή, 3-4 μήνες μετά έτυχε να επισκεφθώ ξανά το Νοσοκομείο Λεμεσού. Φυσικά και νέα κρεβάτια δεν υπήρχαν, ούτε επιπλέων γιατροί όπως κατάλαβα.
Υποθέτω ότι η ανακαίνιση και επέκταση του συγκεκριμένου χώρου, πρέπει να είναι μέρος κάποιου ευρύτερου σχεδιασμού. Ίσως να προστεθούν κρεβάτια με το ΓΕΣΥ.
Το σημαντικό είναι ότι τη στιγμή που ο κόσμος πολλές φορές στοιβάζεται έξω από τις Πρώτες Βοήθειες, γιατροί και νοσοκόμοι δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για να ανταπεξέλθουν, ο χώρος, οι υποδομές είναι έτοιμες για να αμβλύνουν την κατάσταση αλλά παραμένουν ανεκμετάλλευτες.
Ίσως να είναι ένας ακόμη κυβερνητικός σχεδιασμός που παρέμεινε σε κυβερνητικά συρτάρια.
Χ. Ζήνωνος