Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Φιλελεύθερος», βάσει των γεγονότων, ο 60χρονος αντιμετώπιζε από το 2001 πρόβλημα υγείας.
«Ο θεράπων ιατρός, ο οποίος τον παρακολουθεί από το 2008, στην κατάθεσή του αναφέρει ότι ο αιτητής το 2001 υπεβλήθη σε αορτοστεφανιαία παράκαμψη, ότι πάσχει από υπερλυτιδαιμία και αρτηριακή πίσεη, με κύριες ενοχλήσεις την εύκολο κόπωση. Στην έκθεση υποδεικνύεται, επίσης, ότι είναι και ότι προβλέπεται να παραμείνει μόνιμα ανίκανος για της άσκηση του επαγγέλματος του και ότι μπορεί να εκτελεί άλλη εργασία με περιορισμένες δυνάμεις», αναφέρει το Δικαστήριο.
Επίσης, ο 60χρονος το 2014 πέρασε από το Καρδιολογικό Ιατρικό Συμβούλιο, το οποίο είχε γνωματεύσει ότι «λόγω του ότι ο αιτητής υποβλήθηκε σε επέμβαση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης ήταν ικανός για ελεφρά εργασία», και η αίτηση εγκρίθηκε σε ποσοστό 75% από τις 30/1/2015. Δηλαδή, είναι ανίκανος για εργασία σε ποσοστό 75%.
Χαρακτηριστική ήταν η καταληκτική διαπίστωση του Δικαστηρίου, ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες «δεν έλαβαν υπόψη τους ορθά στοιχεία και δεν προέβησαν στη δέουσα διερεύνηση και αξιολόγηση των στοιχείων και η προσβαλλόμενη απόφαση τους είναι προϊόν ενδεχόμενης πλάνης περί τα πράγματα και τον Νόμο».
Το Δικαστήριο ακυρώνοντας την απόφαση με την οποία υπήρξε διακοπή της σύνταξης και αξίωση επιστροφής χρημάτων, υπέδειξε ότι από τη στιγμή που χορηγήθηκε σύνταξη ανικανότητας στο παρελθόν, για να γίνει διαφοροποίηση της απόφασης, θα έπρεπε να είχε ακολουθήσει συγκεκριμένη διαδικασία προβλεπόμενη στον νόμο, κάτι το οποίο δεν έγινε στην προκειμένη περίπτωση και αυτός ήταν ακόμα ένας λόγος που καθιστούσε τρωτή την επίδικη απόφαση του Υπουργείου.
